De dood is een netelige maar onvermijdelijke kwestie, want als alle levende wezens op de planeet iets gemeen hebben, dan is het dat we er op een gegeven moment mee in het reine moeten komen. Als er in ieder geval een "vloek" van de mens bestaat, is het dat wij de enige levende wezens zijn die duidelijk weten dat ons leven zal eindigen, iets dat tot nu toe niet is bewezen bij andere dieren.
Daarom zijn existentialisme en andere filosofische kwesties stromingen die uitsluitend voorbehouden zijn aan het menselijk denken. Maar zijn honden zich bewust van de dood? Hoe reageer je op het verlies van een dierbare? Als je meer wilt weten over dit trieste maar interessante onderwerp, raden we je aan om verder te lezen.
Over het levenseinde
Volgens de Koninklijke Academie van de Spaanse Taal (RAE) wordt overlijden gedefinieerd als het beëindigen of beëindigen van het leven. Vanuit een meer biologisch oogpunt kunnen we zeggen dat sterven een terminaal effect is dat het gevolg is van het uitsterven van het homeostatische proces (dat wil zeggen het vermogen om het interne evenwicht te bewaren) in een levend wezen, en daarmee het einde van het leven. .
Helaas gaat de dood veel verder dan een cellulaire onbalans. Het gemis van een geliefde, voor degenen die blijven, wordt leegte, pijn, een gevoel van onwerkelijkheid en een gebrek aan acceptatie dat iemand die ooit deel uitmaakte van ons leven er niet meer is.
Hoe onaangenaam het ook mag lijken, we moeten voorwaarden aangaan waarmee mensen de dood niet volledig kunnen begrijpen.
Maar wat is het geval met honden? Zijn honden zich bewust van de dood? Mis je een dierbare als hij verdwijnt? Vervolgens laten we u het antwoord zien met wetenschappelijk bewijs.
Zijn honden zich bewust van de dood?
We kunnen geen definitief antwoord op deze vraag hebben. Empirisch aantonen dat een hond de dood begrijpt, is op zijn zachtst gezegd complex. Wat is ontdekt, gebaseerd op wetenschappelijke studies, is dat honden rouwen om het verlies (rouw in het Engels) van een dierbare.
De American Society for the Prevention of Cruelty to Animals (ASPCA) voerde in 1996 een onderzoek uit over dit onderwerp. Daarin werden verschillende emotionele toestanden gevolgd bij honden die het verlies van een hondengenoot hadden ervaren. De resultaten waren als volgt:
- 36% van de honden vertoonde een aanzienlijk verlies van eetlust na de dood van de hond die hen vergezelde.
- 11% van hen weigerde in alle situaties te eten.
- 63% van de honden vertoonde variaties in hun vocalisaties. Sommigen huilden veel meer, anderen waren stiller.
- Sommige honden sliepen meer, terwijl anderen last hadden van slapeloosheid. Veel honden kozen ervoor om van rustplaats te veranderen na het overlijden van hun maatje.
- Honden die de dood van hun partner overleefden, hadden over het algemeen meer behoefte aan genegenheid met hun voogden.
Deze studie toonde aan dat 66% van de gecontroleerde honden vier of meer gedragsveranderingen doormaakte die verband hielden met de dood van een dierbare. Daarom, hoewel we niet weten of de honden op de hoogte zijn van de dood of niet, is het duidelijk dat ze het verlies lijden.
Wat gebeurt er als de voogd overlijdt?
Andere bronnen wijzen erop dat honden, naast het verlies van een andere hond, het heel moeilijk kunnen hebben als hun voogd sterft. Geschat wordt dat ongeveer twee op de drie honden last hebben van verlatingsangstsymptomen wanneer hun baasje vermist raakt. Onder de meest voorkomende symptomen vinden we de volgende:
- Verlies van energie en gebrek aan interesse in spelletjes en stimulerende activiteiten.
- Meer rusttijd en minder sociale interacties met andere gezinsleden.
- Gewichtsverlies en anorexia.
Zoals we kunnen zien, lijken de pijnsymptomen na het verlies van een voogd sterk op die veroorzaakt door de dood van een andere hondengenoot. Sommige honden zullen deze traumatische episode kunnen overwinnen en nieuwe banden met andere individuen aangaan, terwijl anderen professionele aandacht nodig hebben om hun depressie te bestrijden.
Natuurlijke pijn
Zoals we in deze regels hebben gezien, hoewel er geen bewijs is dat honden zich bewust zijn van de dood, is het duidelijk dat ze de gevolgen ervan voelen. Om deze reden is het bij verlies van een van de huisdieren in huis de plicht van de voogd om de hond nog meer genegenheid te geven, meer tijd met hem door te brengen en zijn omgeving tijdens zijn afwezigheid nog meer prikkels te geven.
De dood is over het algemeen een netelig onderwerp voor iedereen, omdat het een natuurlijk proces is, maar voor de meeste mensen ondenkbaar. Het belangrijkste is om altijd duidelijk te maken dat pijn plaats maakt voor herinnering, en dat het levende wezen altijd zal blijven bestaan in de herinnering van degenen die er ooit van hielden.
