In tegenstelling tot wat veel mensen denken, is de zwarte wolf een melanistische variant van de bekende grijze wolf (Canis lupus). Carlos Linnaeus gaf deze fascinerende zoogdieren de bijnaam Canis lycaon, omdat hij geloofde dat deze hondachtigen en grijze wolven verschillende soorten waren. In de loop van de tijd is gebleken dat dit niet het geval is.
Ondanks het feit dat zwarte wolven al enige tijd bekend staan als slechts een variant van de gewone wolven, hebben verschillende recent gepubliceerde onderzoeken interessante informatie opgeleverd over hun uiterlijk. Als je meer wilt weten over dit fascinerende dier en de genetische geheimen die het bevat, lees dan verder.
De zwarte wolf: een fascinerend dier
De wolf (Canis lupus) is een hondachtige die inheems is in Eurazië en Noord-Amerika, dus zwarte wolven komen ook voor in dit geografische gebied. Toch is het interessant om te weten dat de verspreiding atypisch is en beantwoordt aan bepaalde duidelijke patronen: het komt veel vaker voor in Noord-Amerika dan in de rest van de wereld.
Aan de andere kant is bekend dat deze tint voorkomt bij 62% van de Canadese wolven die in het bos leven, vergeleken met 7% van de melanistische wolven die in de toendra leven.
Dit is heel evolutionair logisch in de wereld: een zwart roofdier in het midden van de sneeuw v alt zo op dat een prooi het kan identificeren voordat er op gejaagd wordt, toch?
De waarheid is dat het echte evolutionaire doel van deze mutatie niet volledig is ontdekt. Het bestaan van zwarte wolven is moeilijk te rechtvaardigen, aangezien ze geen natuurlijke vijanden hebben en een donkere toon geen gunstig camouflagevermogen lijkt te bieden in bosrijke omgevingen.Hoe zijn deze dieren ontstaan?
Het geheim zit in de genetica
Volgens een studie gepubliceerd in het tijdschrift Science, zouden zwarte wolven het product kunnen zijn van kruising met gedomesticeerde honden. Bovendien lijkt het erop dat hondachtigen met deze melanistische variant momenteel evolutionair succesvoller zijn dan hun blanke verwanten, als gevolg van veranderingen in het milieu door klimaatverandering.
De genetische basis van dit proces is opwindend. Zwarte wolven hebben een mutatie in het K-gen, een feit dat hun melanistische toestand bevordert. Zonder in te gaan op de moleculaire basis van dit proces, zullen we zeggen dat deze atypische hondachtigen een merkwaardige evolutionaire geschiedenis hebben, die teruggaat tot de dagen van het domesticeren van honden.
Het lijkt erop dat de mens door de geschiedenis heen de opkomst van zwarte wolven heeft aangemoedigd. Bij het domesticeren van de huishond koos onze soort voor de zwarte varianten, dat wil zeggen die met typische eigenschappen van melanistische dieren.Deze genetische selectie zou wolvenpopulaties scheef kunnen hebben gezet wanneer ze met honden kruisten.
Dezelfde studies schatten dat melanistische eigenschappen bij hondachtigen zich ongeveer 13.000-120.000 jaar geleden uitstrekten, zonder een exacte datum te kunnen geven. Om de zaken nog ingewikkelder te maken, wordt geschat dat de domesticatie van honden 40.000 jaar geleden plaatsvond. Weten in welke mate deze wilde wolvenpopulaties zijn veranderd, is bijna onmogelijk.
Als het melanistische karakter van de wolf zou verschijnen of zich zou verspreiden vóór de domesticatie van de hond, zou deze theorie kracht verliezen.
De verspreiding van de zwarte wolf
Het fenomeen van kruising tussen gedomesticeerde honden en wolven wordt verder bewezen door de volgende realiteit: melanistische wolven komen vaker voor in Noord-Amerika, een regio waar contact tussen beide dieren veel meer voorkomt. Als bewijs hiervan, meer dan de helft van de wolven in Yellowstone National Park (VS).UU) zijn zwart.
Dingen veranderen als we kijken naar Europese wolvenpopulaties, aangezien in Italië slechts 20% van deze hondachtigen een melanistische kleuring heeft. Toch wordt geschat dat deze variant zich steeds meer zal uitbreiden naarmate met sneeuw bedekte ecosystemen verdwijnen als gevolg van klimaatverandering.
Nog interessanter is om te leren dat, blijkbaar, het zwarte karakter in wolven dominant is over wit. Een kruising tussen een wit en een zwart exemplaar levert in totaal 10 zwarte en 4 witte pups op. Dit toont aan dat de gemuteerde melanistische variant dominantie vertoont over het voorouderlijke karakter.
Als al deze beweringen waar zouden zijn, zou de zwarte wolf het eerste door mensen genetisch gemodificeerde roofdier in de geschiedenis worden.
Een onopgelost probleem
Het is duidelijk dat er een duidelijke correlatie bestaat tussen het type omgeving en de kleur van de wolf, maar de oorsprong kennen en een definitieve evolutionaire verklaring geven is een veel complexere taak.Er wordt aangenomen dat dit personage verscheen of opnieuw werd geactiveerd door kruising met gedomesticeerde honden, hoewel het bijna onmogelijk is om het te bevestigen.
De tot nu toe verzamelde gegevens geven ons aanwijzingen, maar geen absolute realiteit. Het blijft alleen maar afwachten of zwarte vacht inderdaad een evolutionair voordeel vertegenwoordigt dat steeds meer aanwezig is in wilde populaties.
