De geur van honden is indrukwekkend. Er is niet veel nieuwe informatie: naar schatting zou zijn reukvermogen een miljoen keer krachtiger kunnen zijn dan dat van mensen. Maar wist je dat honden kunnen worden getraind om kanker op te sporen?
Dit Cantabrische project wilde dit zeer speciale vermogen ontwikkelen om longkanker te helpen opsporen. In de volgende regels vertellen we je alles over deze boeiende training en de resultaten ervan.
Het Biodogtor-project: honden voor het opsporen van kanker
Het project dat dit onderzoek uitvoert, is geboren in het Marqués de Valdecilla Universitair Ziekenhuis, waar deze prachtige dieren werden gebruikt om een methode te ontwikkelen voor vroege opsporing van long- en darmkanker.Het doel was om een niet-invasieve en voldoende betrouwbare techniek te vinden om neoplasmata vroeg bij mensen op te sporen - en dat was ook toepasbaar op de algemene bevolking.
Dit project, dat zich momenteel in de hondentrainingsfase bevindt, heeft een selectie gemaakt uit meer dan 140 proefpersonen om er uiteindelijk 10 te behouden; 5 om longkanker op te sporen en de andere voor darmkanker.
Wat dit programma speciaal maakt, is dat het niet alleen probeert honden te trainen voor het opsporen van kanker, maar ook probeert om effectieve gestandaardiseerde training vast te stellen, om andere honden in deze taak te blijven trainen. Als de treffers van de honden meer dan 90% waren, zou deze techniek als effectief kunnen worden beschouwd.
De leden van dit onderzoek stellen dat het, met het oog op de toekomst, interessant zou zijn om deze techniek te integreren in preventie- en vroegtijdige opsporingscampagnes. Op deze manier zouden kosten van andere tests worden bespaard, zoals de scanner - als deze negatief is - en zouden mildere behandelingen kunnen worden toegepast, die alleen geldig zijn in de vroege stadia van deze ziekte.
Hoe sporen ze kanker op?
Een tumor, die meestal ook onder de huid zit, lijkt iets dat onmogelijk te vinden is door te ruiken. In bepaalde gevallen, zoals bij longkanker, dringen er echter significante geurdeeltjes door in het speeksel van de patiënt tijdens het hoesten, dus het is mogelijk om de hond te trainen om ze in monsters te detecteren.
Op dezelfde manier kunnen deze deeltjes in urine aanwezig zijn voor de opsporing van blaaskanker. Dit wordt het geurspoor van kanker genoemd, omdat het meetbaar is door het reukapparaat van de hond.
Hondentraining wordt gedaan via het zoekspel: een urinemonster kan tot 5.000 verschillende geuren bevatten. De taak om de geur van kanker te onderscheiden is gigantisch, vooral met een reukvermogen zoals dat van honden. Om deze reden is de training lang en complex.
Honden trainen niet alleen voor kanker
Het gebruik van hondengeur ten behoeve van mensen is niet iets nieuws. Aangezien de geschiedenis van uw soort en die van ons oud en verweven is, is er altijd iemand geweest die besefte dat een hond dingen kan ruiken die onmogelijk leken. Als je nog meer voorbeelden wilt, hier zijn ze:
- Brandweerhonden: de beroemde zoek- en reddingshonden, die opereren bij grote rampen, instortingen van constructies, lawines, verdwijningen of zelfs reddingsacties in het water.
- Zoeken naar explosieven: het vinden van explosieven overal ter wereld redt levens, van een luchthaven tot een mijnenveld.
- Honden die je waarschuwen dat je een epileptische aanval krijgt: het lijkt erop dat mensen een karakteristieke geur afgeven als we op het punt staan een van deze aanvallen te krijgen. Honden kunnen worden getraind om de patiënt hierop te wijzen.
- Detectie van diabetes: urine verandert van geur afhankelijk van de suikerconcentratie in het bloed, zodat een hond kan worden getraind om deze stijgingen en dalingen van glucose te detecteren en zo de problemen die ermee gepaard gaan te vermijden.
- Anti-Tank Dogs: Uit curiositeit heeft de Sovjet-Unie tijdens de Tweede Wereldoorlog honden getraind om explosieven op te sporen en naar vijandelijke gepantserde voertuigen te transporteren. Niet alle toepassingen van hondengeur zijn altijd geweest om anderen te helpen.
Zoals je kunt zien, kan een hond iemands leven redden, zelfs bij een lage bloedsuikerspiegel. Dit alleen al zou een reden moeten zijn om ervoor te zorgen dat je leven zo gelukkig en liefdevol mogelijk is, maar ze geven ons nog veel meer redenen. Rest ons alleen nog de vraag hoe we elkaar in de toekomst kunnen blijven helpen.