Herinner je je die momenten dat je door het platteland liep en je een geluid hoorde dat je niet associeerde met het lawaai van de straat? Je luisterde vast naar het "lied" van de krekels. Dat gezegd hebbende, weet jij tot welke groep dieren cicaden behoren?
Cicaden zijn gevleugelde insecten die praktisch de hele wereld bezetten, met tot nu toe meer dan 3.200 soorten beschreven. Als je er meer over wilt weten, lees dan verder.
Cicada habitat
Cicaden vormen de familie van de cicácidos (Cicacidae), die op hun beurt deel uitmaken van de hemiptera. Omdat ze tot deze groep behoren, zijn ze verwant aan andere Hemiptera, zoals bedwantsen of bladluizen, die bekend en berucht zijn.
Aan de andere kant variëren deze insecten hun naam afhankelijk van de regio's waarin ze worden bestudeerd. In Zuid-Amerika worden ze bijvoorbeeld 'chicharras' of 'cocuyos' genoemd. Wat hun verspreiding betreft, bevinden ze zich op alle continenten van de wereld, met uitzondering van Antarctica.
Cicaden zijn aanwezig in zowel warme als koude gebieden, met een hoogte die varieert van de kust tot 3000 meter.
Functies en kracht
Afhankelijk van het land waarin we ons bevinden, kan het verwijzen naar cicaden hoofdpijn opleveren. Elke regio heeft zijn eigen naam voor deze dieren, die onder andere 'chicharras', 'cocuyos' of 'chiquilichis' genoemd kunnen worden. Hier zijn enkele kenmerkende kenmerken van deze familie.
Ze hebben zuigende monddelen en ocelli
Ondanks zoveel namen zijn ze herkenbaar aan hun vorm en grootte.Cicaden zijn tussen de 15 en 66 millimeter lang en hebben een karakteristieke tint bruin, zwart, grijs of groen. Wat hun ogen betreft, ze lijken er 2 te hebben, maar in werkelijkheid hebben ze er 5, met ongeveer 3 eenvoudige driehoekige ogen (ocelli) buiten de samengestelde ogen, aan elke kant.
In hun kop zit ook een zuigmondstuk, waarmee ze zich voeden met het sap. Na het uitkomen vallen de nimfen op de grond en begraven zich erin. Op deze manier voeden ze zich met het sap van de wortels en de volwassenen met dat van de planten. Ze kunnen dus tussen de 2 en 17 jaar oud worden.
Cicaden zingen niet, ze striduleren
Net als krekels, "striduleren" krekels, dat wil zeggen, ze maken een schril geluid. Wanneer ze dit geluid laten horen, kondigen ze de komst van de Goede Week of de vastentijd in de centrale landen van Zuid-Amerika aan. Aan de andere kant verschijnen in de noordelijke landen van dit continent krekels met de komst van de zomer.
Normaal gesproken associëren we zingen met de longen, maar "ademen" met de buik is de sleutel. In het geval van krekels genereren ze hun zang via bepaalde structuren, die als klankbord fungeren. Deze dozen bevinden zich in de buik en worden gevuld en ontlucht door membranen die bekend staan als 'pauken'.
Bovendien zingen mannetjes alleen tijdens verkering - om vrouwtjes aan te trekken - en heeft elke soort cicade zijn eigen geluid. Hoewel ze voor de meesten allemaal hetzelfde klinken, is dit niet waar. Eigenlijk zijn er in de wereld duizenden verschillende soorten krekels, allemaal met een uniek geluid.
Sommige soorten verschijnen elke 17 jaar
Elke 17 jaar is er een massale opkomst van exemplaren van het geslacht Magicicada in de Verenigde Staten. Volgens experts is dit gedrag een duidelijke overlevingstechniek. Het lijkt erop dat krekels door dit timingvermogen roofdieren kunnen ontwijken en uitsterven kunnen voorkomen.Bovendien wordt aangenomen dat deze aanpassing verband kan houden met zonnestraling.
Cicaden curiosa
Het is niet alleen belangrijk om te praten over de kenmerken of leefomgeving van krekels. Het is ook interessant om verschillende curiositeiten te kennen over deze zingende insecten, die deel uitmaken van verschillende culturen over de hele wereld. Mis de gegevens die volgen niet.
Hoewel krekels doof zijn, geven ze rockconcerten
Er is al vermeld dat de mannelijke krekels de enige zijn die zingen, omdat ze dit geluid gebruiken als lokmiddel voor de vrouwtjes. Cicaden zijn echter doof, dus het lijkt tegenstrijdig dat ze zang gebruiken om elkaar aan te trekken. Dit heeft een verklaring: vrouwtjes worden aangetrokken door de geluidstrillingen die door het mannetje worden gegenereerd.
Aan de andere kant zijn de decibels gemeten die het gezang van deze insecten kan bereiken.Volgens deze metingen bereikt het gezang van de krekels tot 115 decibel, waardoor het kan worden gerekend tot de luidste geluiden ter wereld. Om deze reden wordt het vergeleken met een rockconcert.
Aanwezig in tal van culturen
Tijdens het verkennen van de verschillende continenten van de wereld, maakt dit insect deel uit van verschillende culturen, zoals Aziatisch of Amerikaans. Binnen hen worden ze beschouwd als symbolen van onsterfelijkheid en hebben ze gediend als basis voor veel populaire overtuigingen.
Kortom, krekels zijn ogenschijnlijk simpele insecten aan de buitenkant, maar ze verbergen een grote gedragscomplexiteit. Sommige van hun soorten kunnen niet alleen 17 jaar oud worden, maar ze vullen het veld met hun lied.
Tot slot moet worden opgemerkt dat de aanwezigheid ervan volkomen onschadelijk is. Ze steken of schaden mensen niet, dus er is geen excuus om deze ongewervelde dieren niet te respecteren. Als we in vrede met hen blijven leven, zullen we nog vele zomers van hun liedjes kunnen genieten.
