De gewone boomkruiper of Europese boomkruiper is een merkwaardige vogel die zijn opzichtige kleuren verandert voor meer ondoorzichtige tonen waardoor hij kan overleven. In tegenstelling tot wat bij andere vogels gebeurt, probeert deze kleine vogel op te gaan in zijn omgeving door de kleuren van de boomschors na te bootsen. Hierdoor is het moeilijk te detecteren met het blote oog en wordt het moeilijk voor roofdieren om te jagen.
De soort staat bekend als Certhia brachydactyla, een exemplaar dat deel uitmaakt van de zangvogels (zangvogels). Deze organismen behoren tot de Certhiidae-familie, een groep die bekend staat om de kenmerken van zijn staart, erg handig bij het klimmen in bomen. Lees verder en leer meer over deze kleine vogel.
Habitat en verspreiding van de boomkruiper
De boomkruiper is een vogel met een brede verspreiding die verschillende regio's van Europa, Azië en Noordoost-Afrika bestrijkt. Dit houdt in dat hij voorkomt van Portugal en Frankrijk tot Polen, Hongarije, Bulgarije en Zuid-Denemarken. Alsof dat nog niet genoeg is, is hij ook in staat om enkele mediterrane eilanden te bewonen, zoals Sicilië en Kreta.
De voorkeurshabitats voor deze soort zijn meestal verschillende soorten bos, die kunnen bestaan uit eiken, eiken, dennen of sparren. In tegenstelling tot andere vogels is de boomkruiper een algemeen organisme, in staat verschillende omgevingen te weerstaan (met als enige voorwaarde dat er bosjes zijn).
Deze soort is ook niet beperkt in hoogte, aangezien hij gebieden op 2000 meter boven zeeniveau kan bezetten, zoals de Sierra Nevada.
Hoe ziet de Boomkruiper eruit?
Dit vogeltje is tussen de 11 en 13 centimeter lang en weegt gemiddeld slechts 8 of 10 gram. De snavels van deze organismen zijn zo lang dat ze meer dan de helft van hun kop beslaan, tussen de 16 en 22 millimeter. Bovendien zijn de veren van zijn staart behoorlijk stijf en golvend, omdat ze als steunpunt dienen wanneer de vogel de stammen beklimt.
Wat de kleur betreft, de boomkruiper heeft tinten die ervoor zorgen dat hij opgaat in de stammen. Om deze reden vertoont zijn hele lichaam een versmelting van bruine, zwarte en witte tinten die in vlekkenpatronen langs zijn rug zijn verdeeld. Zijn buik vertoont echter lichtere kleuren, met kleine tinten koffiebruin.
Gedrag
Boomkruipers leven solitair, dus ze vormen geen zwermen buiten hun broedseizoen. Bovendien is het een sedentaire soort waarvan de verplaatsingen alleen beperkt zijn tot habitatveranderingen in het geval van een vermindering van voedsel.Daarnaast hebben ze de neiging om overbevolkte gebieden te vermijden, omdat ze territoriaal zijn en in staat zijn om hun ruimte indien nodig te verdedigen.
Wat eet de boomkruiper?
Deze vogel heeft een insectenetend dieet en zijn favoriete voedsel wordt vertegenwoordigd door verschillende soorten kevers. Toch eet hij ook oorwormen, hemiptera, pseudoschorpioenen, spinnen en kokerjuffers. Over het algemeen zijn de ongewervelde dieren die deel uitmaken van uw dieet gewone boombewoners, dus u besteedt niet veel tijd aan het zoeken naar hen.
Afspelen
Het broedseizoen begint eind maart en duurt tot juni, omdat deze vogels tot twee keer per jaar kunnen broeden. Boomkruipers zijn monogaam en besteden vaak tijd aan het opvoeden van hun jongen.
Deze vogels verlengen hun broedseizoen enorm om ervoor te zorgen dat de meeste van hun kuikens levend uit het nest komen.
Ook worden nesten gebouwd in spleten, in gaten in stammen of in schorsflappen. Door de vermindering van bomen als gevolg van ontbossing heeft de soort zich echter aangepast aan veranderingen in zijn omgeving. Hij heeft er ook voor gekozen om muren, gevels van huizen, straatlantaarns, metalen balken, nestkasten en andere door de mens gemaakte constructies te gebruiken.
In totaal bestaat de leg uit 3 tot 6 eieren die minimaal 14 dagen worden uitgebroed. Bovendien zijn dankzij uitstekende ouderlijke zorg bijna alle kuikens die uitkomen dezelfde kuikens die een jonge leeftijd van onafhankelijkheid bereiken.
Volgens een studie uitgevoerd door de Universiteit van Alcalá heeft deze soort een hoog voortplantingssucces, aangezien de meeste jongen het kuikenstadium overleven. Dat is goed nieuws, want het helpt hun populaties stabiel te houden.
Behoudsstatus
De Internationale Unie voor het behoud van de natuur classificeert deze vogel als een soort van de minste zorg.Dit komt omdat de populatie zeer reproductief succesvol is en ondanks het feit dat zijn leefgebied versnipperd is, lijkt het zich aan te passen aan andere omgevingen. Hierdoor lijkt het aantal exemplaren niet in gevaar te komen (of althans voorlopig niet).
De situatie klinkt hoopvol, aangezien deze eigenaardige vogel niet in kritiek gevaar verkeert. Dit betekent echter niet dat elk type bos verder kan worden gewijzigd of vernietigd. Wat uiteindelijk wordt gegenereerd, is een verplaatsing van de soorten die, omdat ze zo flexibel zijn, problemen kunnen veroorzaken in het ecosysteem.
Hoewel het misschien niet zo lijkt, is dit geen nieuw probleem, aangezien deze verplaatsing van soorten slechts een invasie is van andere soorten habitats. Met andere woorden, deze vogels passen zich aan niches aan die niet bij hen passen vanwege hun aanpassingsvermogen en kunnen schadelijk worden.
De gevolgen van de onevenwichtigheid als gevolg van antropische actie zijn altijd hetzelfde: een verstoring van het ecologische evenwicht en het daaruit voortvloeiende uitsterven van andere dieren. Uiteraard is het noodzakelijk om deze soort te monitoren om problemen te voorkomen.
