Kolibries, kolibries, rozenzuigers of tucusito's zijn een groep van talrijke en kleurrijke vogels die het Amerikaanse continent bewonen. Deze kleine wezens zijn in staat om in een grote verscheidenheid aan ecosystemen te leven, omdat ze zich redelijk goed aanpassen aan de omgeving. Over het algemeen is de levenscyclus van de kolibrie meestal niet complex, maar heeft wel indrukwekkende karakteristieke kenmerken.
Kolibries behoren tot de Trochilidae-familie, waarin ongeveer 330 soorten voorkomen. Deze groep kan bewonen van stranden, kusten, oerwouden, bossen en bergen tot droge of stedelijke omgevingen. Lees verder om meer te weten te komen over deze prachtige vogels en hun manier van leven.
Hoe gaat het met kolibries?
Alle kolibries zijn kleine vogels die tussen de 2 en 24 gram wegen en worden gekenmerkt door de vorm van hun snavels en hun geweldige manier van fladderen. De voeten van deze organismen zijn zo klein dat ze niet over de grond kunnen lopen, wat betekent dat ze het grootste deel van hun leven vliegend doorbrengen. Bovendien vertonen de meeste een aantrekkelijk iriserend verenkleed.
De leden van deze groep zijn nectarivoren, wat betekent dat ze zich voeden met de nectar van bloemen. Om deze reden zijn de snavels van kolibries langwerpig en dun, omdat ze alleen dan in staat zijn om deze vloeistof op te zuigen. Hierdoor worden ze zelfs beschouwd als uitstekende bestuivers, omdat ze tijdens hun ma altijden het stuifmeel impregneren en transporteren.
Deze vogels onderscheiden zich door hun vermogen om te vliegen, omdat ze in de lucht kunnen blijven hangen of in elke richting kunnen vliegen.Om deze prestatie te volbrengen, hebben ze krachtige spieren nodig waarmee ze 80 tot 200 keer per seconde met hun vleugels kunnen klappen. Dankzij deze machines halen ze een snelheid tussen de 50 en 90 kilometer per uur.
Het slagvermogen verbruikt grote hoeveelheden energie, dus zijn metabolisme heeft zich aangepast aan deze situatie. De snelheid waarmee de kolibrie zijn voedingsstoffen verwerkt, is zo ongelooflijk dat elke vogel de helft van zijn gewicht aan voedsel per dag moet consumeren. Ook zorgt de snelheid waarmee het voedsel metaboliseert voor een lichaamstemperatuur van bijna 40 °C.
Hummingbird levenscyclus: migratie
Sommige soorten in deze groep vertonen trekgedrag waarbij ze grote afstanden overbruggen om in de winter warmere gebieden te bereiken. Deze bewegingen kunnen een grote uitdaging zijn voor deze vogels, omdat ze overvloedig voedsel moeten consumeren voor de hoeveelheid energie die ze verbruiken.Als de lente aanbreekt, vliegen ze terug naar hun territorium om te beginnen met broeden.
Een indrukwekkend voorbeeld is dat van de Rufous Hummingbird (Selasphorus rufus), die ongeveer 3.500 kilometer van Alaska naar Zuid-Mexico reist. Deze reizen zijn mogelijk dankzij de meerdere tussenstops die u maakt tijdens uw reis.
Reproductie van kolibries
Mannen zijn meestal behoorlijk agressief en territoriaal, dus wanneer ze terugkeren van hun migratie, concurreren ze met anderen om hun grenzen te bepalen. Over het algemeen keert het mannetje van de soort een of twee weken voor het vrouwtje terug naar het broedgebied om de beste ruimte en de meeste middelen te monopoliseren.
Verkering en paring
Wanneer het vrouwtje terugkeert van haar voorjaarstrek, begint het paarseizoen. Tijdens haar voert het mannetje een opzichtige en energieke verkering uit, bestaande uit U-vormige stijgende en dalende vluchten waarin hij zijn verenkleed laat zien.Daarnaast maakt hij ook geluiden en klapt hij zo snel mogelijk met zijn vleugels om de aandacht van zijn mogelijke partner te trekken.
Van haar kant baseert het vrouwtje haar keuze op twee hoofdaspecten: de kenmerken van het mannetje en het territorium dat ze onderhoudt. Het is belangrijk voor het vrouwtje om een veilige voedselvoorraad te hebben (omdat haar leven en dat van haar jongen ervan afhangt), dus ze neemt dit aspect serieus.
Over het algemeen paren deze kleine vogels polygaam, dus het mannetje heeft meestal meerdere voortplantingspartners. Om deze reden wordt het grootste deel van het grootbrengen en bouwen van het nest gedaan door het vrouwtje, wat verklaart waarom ze zo selectief is in haar partnerkeuze.
Nest bouwen
Kolibries zijn eierleggende organismen die nesten gebruiken om hun eieren uit te broeden. Deze constructies hebben verschillende afmetingen, afhankelijk van de soort, hoewel de meeste zo klein zijn als een golfbal.Voor de vervaardiging maken de vrouwtjes gebruik van takken, bladeren, spinnenwebben, korstmossen en mossen. Op dezelfde manier kiezen ze hun locatie (dicht bij de grond of hoog in de bomen).
Eieren leggen, broeden en opfokken
Het aantal eieren dat een kolibrie kan leggen verschilt per soort, maar gemiddeld is het meestal 2 per nest. De incubatietijd van haar kant varieert van 18 tot 20 dagen, waarin het vrouwtje zo lang mogelijk in het nest blijft.
De jonge kolibries komen uit de eieren aan het einde van de incubatie en het is op dit moment dat de moeder ze begint te voeden met nectar en insecten. Net als bij andere vogels voeden vrouwtjes hun kuikens door oprispingen.
De jongen blijven in het nest terwijl hun veren groeien en ze kunnen vliegen, wat wel 3 weken kan duren. Tegen de tijd dat ze leren vliegen, gaan de kuikens op zoek naar hun eigen voedsel en worden ze onafhankelijk.Om ervoor te zorgen dat ze niet verhongeren, mag de moeder ze de eerste paar dagen buiten het nest blijven voeren.
De levenscyclus van de volwassen kolibrie en zijn overleving
Eens onafhankelijk, verlaten volwassenen hun nest en komen nooit meer terug. Het eerste jaar van kolibries is meestal het moeilijkste van hun leven, omdat ze worden geconfronteerd met andere grote en sterke exemplaren. Desondanks is de kans dat ze zullen sterven vrij klein als ze eenmaal het nest verlaten, aangezien de meeste sterfgevallen plaatsvinden tijdens de incubatie.
Tijdens de levenscyclus van de kolibrie moet dit organisme een reeks gevaren vermijden die zijn dood in de eerste levensmaanden veroorzaken. Om deze reden wordt vaak vermeld dat de meeste exemplaren sterven voordat ze een jaar oud zijn. De gemiddelde levensduur van een kolibrie kan echter 6 of 7 jaar bedragen (of maximaal 10).
In tegenstelling tot wat men zou denken, heeft het snelle leven van deze organismen geen invloed op hun levenskwaliteit. Hieruit blijkt dat de aanpassing van deze vogels het ondenkbare heeft overschreden en dat ze unieke eigenschappen vertonen zonder verborgen kosten. Ondanks hun grootte behoren kolibries ongetwijfeld tot de meest merkwaardige en mooiste vogels in de natuur.
