Fretten zijn gewone huisdieren, maar ze zijn niet zo gedomesticeerd als andere zoogdieren en veel problemen met hun gezondheid worden niet volledig begrepen. Ondanks hun nieuwsgierige en speelse aard zijn deze dieren vatbaar voor bepaalde acute en chronische aandoeningen. In deze ruimte onderzoeken we oorschurft bij fretten, een parasiet die rond de oren zit.
Een van de meest onaangename processen die elke bewaker van een zoogdier doormaakt, is het ontwormen en het bestrijden van de mijten, teken en vlooien die op het oppervlak groeien. Bovendien zijn sommige van deze ongewervelde dieren vectoren van andere, meer ernstige ziekten en kunnen ze zelfs mensen treffen.Lees meer over oorschurft bij fretten in deze gelegenheid.
Wat is oorschurft?
De term schurft of schurft wordt gebruikt om een huidaandoening aan te duiden die wordt veroorzaakt door de parasitaire mijt Sarcoptes scabiei. Deze ziekteverwekker heeft verschillende zoogdieren als gastheren en elke subvariant is gespecialiseerd in een specifiek taxon. Bijvoorbeeld S. scabiei var. hominis treft mensen, terwijl S. scabiei var. caprae infecteert geiten.
Hoewel de pathologie meestal wordt veroorzaakt door de bovengenoemde soort, moet worden opgemerkt dat oorschurft bij fretten de Otodectes cynotis-mijt als veroorzaker vindt. Ongeveer 10% van de otitis bij honden en bijna 50% bij katten reageren op oorschurft, maar dit beeld komt ook relatief vaak voor bij de dieren die ons hier aangaan.
Deze mijt (een zeer kleine spinachtige) voedt zich met afvalproducten en dode huidcellen die zich ophopen in het oor van de fret.Hoewel dit op het eerste gezicht misschien positief lijkt, moet er rekening mee worden gehouden dat hun bevolking snel en zeer exponentieel groeit. Zoals je je kunt voorstellen, is het hebben van honderden ongewervelde dieren in het oor erg pijnlijk voor het dier.
De besmetting veroorzaakt veel jeuk en ongemak bij het dier.
Oorzaken van schurft bij fretten
De soort Otodectes cynotis is nogal een generalist, dus hij kan gemakkelijk tussen honden, katten, fretten en andere zoogdieren springen. Besmetting vindt meestal plaats wanneer een gezonde fret in direct contact komt met een ander besmet dier, maar de mijten kunnen gedurende een beperkte tijd levensvatbaar blijven in de omgeving.
Hoewel het uiterst onwaarschijnlijk is, zijn er geïsoleerde gevallen geweest van mensen die in contact kwamen met andere dieren die besmet raakten met O. cynotis. Daarom is het belangrijk om maximale hygiëne te handhaven en voorzichtig te zijn bij het hanteren van een ziek dier.
Symptomen
Mijten beschadigen het gehoorsysteem van de fret niet als zodanig (omdat ze het levende weefsel niet opeten). Het ongemak komt echter voort uit de normale activiteit en de hoge bevolkingsaantallen. Deze ongewervelde dieren hebben een aantal soorten haken aan hun poten die zich aan het oppervlak van de gastheer hechten, wat jeuk en laesies veroorzaakt.
Zoals aangegeven door het portaal van VCA Ziekenhuizen, zijn de symptomen van schurft bij fretten afhankelijk van de periode van besmetting. De volgende klinische symptomen kunnen worden onderscheiden:
- Irritatie: kort na de besmetting begint de fret tekenen van jeuk in het oor te vertonen. Hij krabt met zijn poten en tegen oppervlakken en vertoont een rode halo op de oorschelp. Naarmate het aantal mijten toeneemt, zal het dier zich steeds meer krabben (totdat het gaat bloeden).
- Haaruitval: oorschurft bij fretten veroorzaakt ook haaruitval in het aangetaste gebied, hetzij door de werking van de mijten zelf, hetzij door het krabben van de fret.
- Afscheiding: In plaats van normaal oorsmeer te produceren, scheiden geïnfecteerde fretten een zwartgeblakerde, wasachtige substantie uit hun oren af. Dit kan verholpen worden in de vorm van korstjes.
Naast al het bovenstaande moet worden opgemerkt dat oorschurft secundaire infecties in het oor van de fret veroorzaakt. Open laesies kunnen purulent, necrotisch worden en plaatsmaken voor ernstiger symptomen. Om deze reden zijn diagnose en behandeling van vitaal belang bij deze aandoening.
Diagnose
Veel gevallen van vroege besmettingen worden gediagnosticeerd tijdens een routine lichamelijk onderzoek. Daarom is het noodzakelijk dat u uw fret minstens één keer per jaar naar de kliniek brengt, zelfs als er geen duidelijke pathologie is.
Eenmaal bij de dierenarts zal de professional het oor van het dier grondig onderzoeken met speciale apparaten, met aandacht voor laesies en kenmerkende zwartachtige afscheiding.Dit is meestal voldoende om de ziekte te diagnosticeren, hoewel dermatitis, vlooien en andere soortgelijke aandoeningen moeten worden uitgesloten. Om deze reden is het soms nodig om een wasmonster te nemen en dit onder een microscoop te bekijken.
Monsters van een geïnfecteerd dier zullen volwassen mijten en eieren zichtbaar maken onder een microscoop.
Behandeling van schurft bij fretten
Er zijn geen specifieke medicijnen om oorschurft bij fretten te behandelen, maar die zijn er wel bij honden en katten. Enkele van de benaderingen waarmee gewoonlijk rekening wordt gehouden, zijn de volgende:
- Actuele crèmes voor katten: ivermectine is effectief, hoewel het altijd onder veterinaire zorg moet worden toegediend. Soms moet het worden verdund en vereist de toepassing een specifieke parameter (1-2 weken), omdat het parasieteneieren niet doodt.
- Het milieu reinigen: Zoals we al zeiden, kunnen mijten een beperkte tijd in het milieu overleven. Je moet alle bezittingen van de fret grondig schoonmaken, zijn kooi en de kamer waar hij gaat wandelen.
- Ontsmetting en behandeling van de staart: de staart moet ook worden ontsmet, aangezien fretten de neiging hebben om met dit uiteinde heel dicht bij de oren te slapen.
In het geval dat een infectie door oorschurft is opgetreden, is de toediening van specifieke antibiotica noodzakelijk. Dit laatste frame heeft iets meer tijd nodig om te genezen en kan een iets slechter herstel hebben.
De meeste fretten herstellen snel van deze aandoening met de juiste behandeling. Als er meer huisdieren in huis zijn, moeten ze in ieder geval allemaal tegelijk worden behandeld om herinfectie te voorkomen. Raadpleeg uw dierenarts als u tijdens of na de behandeling een vreemde reactie opmerkt bij uw dier.
