De spookbidsprinkhaan of dode bladbidsprinkhaan (Phyllocrania paradoxa) is een insectensoort die behoort tot de Hymenopodidae-familie (Mantodea-orde) en inheems is in zuidelijk Afrika. De algemene naam is niet voor niets, aangezien het een bepaald camouflagekenmerk heeft waarmee het zich voordoet als een dood of verdord blad.
Deze biologische aanpassing zorgt ervoor dat de spookbidsprinkhaan onopgemerkt blijft door potentiële roofdieren en zorgt er tegelijkertijd voor dat hij tijdens de jacht niet gemakkelijk door zijn prooi kan worden opgespoord. Bovendien is het een gemakkelijk te verzorgen insect en is het een populair huisdier geworden in de wereld van terrariofilie. Vervolgens zult u de belangrijkste kenmerken en zorg kennen.
Ghost Mantis Habitat
De spookbidsprinkhaan is een unieke soort ter wereld die van nature voorkomt in Afrika, met name in het gebied dat loopt van Senegal tot Somalië, evenals op het eiland Madagaskar. Zijn favoriete habitat is struikgewas en het halfdroge bosbiotoop, waar het opgaat in bladeren en droge takken.
Fysieke kenmerken
De spookbidsprinkhaan wordt gekenmerkt doordat hij een van de kleinste bidsprinkhaansoorten is, met een lengte tussen de 45 en 50 millimeter (4,5-5 centimeter). De kleuren die het presenteert, zijn de kleuren die het in staat stellen op te gaan in de omgeving en eruit zien als een dood of rottend blad: het bruin, groenachtig grijs of zwart dat zijn lichaam vertoont, zijn ook typische tonen van de grond.
Dit insect maakt tijdens zijn korte levensverwachting (die niet langer is dan een jaar) verschillende exoskeletvervellingen om te groeien en zijn ontwikkelingssnelheid hangt af van de hoeveelheid voedsel die het consumeert en zijn metabolisme.Interessant is dat is waargenomen dat de kleuren van de bidsprinkhaan variëren, afhankelijk van de vochtigheidsgraad waaraan hij wordt blootgesteld, als volgt verdeeld:
- Groene kleur: luchtvochtigheid boven de 80%.
- Lichtbruine kleur: luchtvochtigheid rond de 70%.
- Donkerbruine kleuring: luchtvochtigheid tussen 40 en 50%.
- Zwarte kleur: luchtvochtigheid minder dan 30%.
Aan de andere kant heeft het een langwerpige kop met een verlengde en afgeplatte prothorax. Het vertoont ook uitsteeksels aan de uiteinden in de vorm van putten die de camouflage vergemakkelijken. Het heeft ook een dorsale kiel die lijkt op een uitgedroogd blad, en de plooien op zijn vleugels zijn eigenlijk schaduwen van pigment.
Zijn grote vermogen om op te gaan in het bladerdek en zijn tijdelijke onbeweeglijkheid helpen hem onopgemerkt te blijven door zijn roofdieren zoals vogels, die de neiging hebben om insecten te negeren die op de omgeving lijken.Interessant is dat de spookbidsprinkhaan ook thanatosis (dood spelen) beoefent wanneer hij wordt bedreigd.
Als niets werkt, kan de bidsprinkhaan vliegen dankzij zijn achtervleugels.
Ghost Mantis Feeding
Dit insect is strikt vleesetend en heeft een duidelijke voorkeur voor vliegende prooien, zoals vliegen of motten, die het in hinderlagen vangt. In gevangenschap kan hij zich echter voeden met wormen en kleine krekels, hoewel hij ook kakkerlakken van een geschikte grootte accepteert.
Als ze verzekerd zijn van een gevarieerde voeding, zullen spookbidsprinkhanen een betere gezondheid hebben. De jongen kunnen zich voeden met fruitvliegjes, maar hun prooi moet groter worden zodra ze wat ouder worden.
Reproductie van de spookbidsprinkhaan
De voortplanting van dit insect vindt plaats 2 tot 4 weken na de laatste vervelling.Om te paren klimt het mannetje bovenop het vrouwtje en bevrucht haar inwendig na enkele uren paren. Na 3 weken legt het vrouwtje tussen de 5 of 6 bruine ootheca (schuimige eierzakjes) af op takken of muren (in het terrarium of in zijn natuurlijke omgeving).
Ghost bidsprinkhaan nimfen komen uit na 6 weken incubatie, en meestal komen er 10-30 nimfen uit elke ootheca. Wanneer ze geboren worden, kunnen ze donker van kleur zijn, hoewel ze na een paar dagen of weken een glanzende zwarte tint krijgen die in de loop van de tijd kan variëren, afhankelijk van de luchtvochtigheid (zoals hierboven uitgelegd).
Zorg in gevangenschap
Als Afrikaanse soort verdraagt de spookbidsprinkhaan goed hoge temperaturen. Het is echter ook bestand tegen lage temperaturen, hoewel de aanbevolen norm voor uw terrarium niet hoger mag zijn dan 30 graden Celsius of lager dan 18 graden Celsius.
De luchtvochtigheid van het terrarium in gevangenschap moet 60-70% zijn voor volwassenen.Aan de andere kant hebben de nimfen van deze insectensoort hogere niveaus nodig om hun rui te vergemakkelijken, dus een luchtvochtigheid tussen 70 en 80% wordt aanbevolen om mogelijke sterfte of vervormingen te voorkomen.
Dit aspect is essentieel voor het dier om te vervellen, aangezien een lage luchtvochtigheid betekent dat de spookbidsprinkhaan zich niet kan losmaken van zijn oude exoskelet en enkele ledematen verliest. Omgekeerd zal een te hoge luchtvochtigheid (meer dan 90%) voorkomen dat je nieuwe exoskelet uithardt na het vervellen van je huid en dat je in de toekomst gezondheidsproblemen krijgt.
Over het algemeen wordt aanbevolen om een paar te hebben bestaande uit een vrouwtje en een mannetje, elk gehuisvest in een terrarium van 35 centimeter hoog bij 20 centimeter breed en 20 centimeter diep. In het geval van nimfen kunnen ze samen in dezelfde ruimte worden gehouden totdat ze een beetje volwassen zijn, aangezien het niveau van kannibalisme niet erg hoog is.
De decoratie van de ruimte vereist elementen zoals takken, droge planten of elk object dat het bioom van het semi-aride bos simuleert. Wat betreft verlichting stelt deze soort geen grote eisen en het licht van een raam in de buurt is meer dan voldoende.
Mantids hebben veel ventilatie nodig om te gedijen. Zorg ervoor dat het terrariumdeksel gaten of een metalen gaas heeft.
Zoals je kon zien, is de spookbidsprinkhaan een nieuwsgierig insect dat zijn camouflage gebruikt om te overleven. Temperatuur, vochtigheid en verlichting zijn belangrijke aspecten van hun verzorging in gevangenschap, net als hun dieet, aangezien ze hun groei in de loop van de tijd zullen bepalen.
