Er is een breed repertoire van virale agentia die de gezondheid van paarden kunnen schaden. Sommigen van hen brengen enorme economische gevolgen met zich mee en veroorzaken in hun kielzog slachtoffers in kweekcentra. Een pathologie die behoort tot de groep van de meest problematische infecties is vesiculaire stomatitis bij paarden.
Als je van paarden houdt en het behoud van hun welzijn jouw prioriteit is, nodigen we je uit om dit artikel verder te lezen. Hier zullen we het hebben over de belangrijkste kenmerken die zich tijdens het verloop van deze ziekte manifesteren en we zullen u enkele therapeutische en preventieve alternatieven laten zien die er zijn om deze te bestrijden.Laten we ernaar toe gaan!
Wat is vesiculaire stomatitis bij paarden?
vesiculaire stomatitis bij paarden is een ziekte van virale oorsprong en wordt veroorzaakt door een agens dat behoort tot het geslacht Vesiculovirus (van de familie Rhabdoviridae). Ondanks het lage sterftecijfer bij aangetaste dieren, wordt het beschouwd als een infectie van groot medisch belang en is meldingsplicht vereist.
De aandoeningen die bij paarden worden veroorzaakt, zijn te wijten aan 2 serotypen die deze aandoening classificeren: de New Jersey-stam en de Indiana-stam. De laatste heeft het Alagoas-type virus en het Cocal-type van vesiculaire stomatitis, die varkens en runderen kunnen infecteren.
Geografisch is deze pathologie beperkt tot het Amerikaanse continent, met Midden- en Zuid-Amerika als de zwaarst getroffen regio's. In landen als Mexico, Guatemala en Belize zijn meer gevallen gemeld dan in de rest van de wereld.
Overdracht van de ziekte
Dit is een seizoensgebonden ziekte die het vaakst voorkomt in de lente en vroege zomer in het noorden van Mexico en het zuiden van de Verenigde Staten. In tropische klimaatzones neemt de frequentie van verschijnen toe tijdens het regenseizoen.
Voor overdracht van vesiculaire stomatitis bij paarden is direct contact met het speeksel of open blaasjes van zieke dieren noodzakelijk. De beet van vectorinsecten, zoals bloedzuigende vliegen, muggen en sommige geleedpotigen, kan de ziekte ook veroorzaken. Gordeldieren, ratten, herten, apen, otters en andere vrijlevende wezens spelen hun rol als reservoirs van het virus.
Zodra het paardenvesiculaire stomatitisvirus het lichaam van het paard is binnengedrongen, bindt het zich aan de cellen en begint het zich te vermenigvuldigen tot het punt dat het ze doodt. Later begint het slijmvlies necrotische en oedemateuze gebieden te vertonen, waardoor intracellulaire vloeistof en ontstekingscellen in het weefsel kunnen binnendringen.Als gevolg hiervan vindt blaasjesvorming plaats.
Klinische tekenen van vesiculaire stomatitis bij paarden
Nadat er tussen de 3 en 7 dagen zijn verstreken nadat het virus het lichaam van het paard is binnengedrongen (incubatietijd), beginnen de eerste klinische tekenen van vesiculaire stomatitis bij paarden te verschijnen. Dit zijn de volgende:
- Verminderde eetlust en anorexia.
- Koorts.
- Ptyalisme (overmatige speekselafscheiding).
Vervolgens maken deze tekenen plaats voor het verschijnen van typische blaasjes op het mondslijmvlies, gehemelte, lippen, tandvlees en tong. Deze verwondingen barsten vaak open en laten erosies en open wonden achter die constante pijn veroorzaken. Deze formaties zijn niet exclusief voor de mondholte; bij sommige paarden is het ook mogelijk om ze op de voorhuid en uiers te vinden.
Sommige paarden, vooral paarden die niet op stal staan en voor werkdoeleinden worden gebruikt, vertonen coronitis, een inflammatoire en oedemateuze laesie op hun hoeven. Wees zeer voorzichtig, aangezien het equine vesiculaire stomatitisvirus op deze plaats kan worden geïsoleerd.
Diagnose van equine vesiculaire stomatitis
Omdat vesiculaire stomatitis bij paarden niet de enige ziekte is die in zijn signologie de vorming van blaasjes vertoont, is het noodzakelijk om verschillende tests uit te voeren om de aanwezigheid ervan te bevestigen. De meest gebruikte diagnostische techniek, die ook wordt erkend door internationale paardenhandelsverdragen, is virusneutralisatieserologie.
Als wordt besloten om een weefselmonster te nemen van de blaasjes (of de vloeistof die erin zit), zal het gebruik van technieken zoals ELISA en PCR belangrijke informatie opleveren voor de uiteindelijke diagnose.
Therapeutische maatregelen
Er is momenteel geen specifieke behandeling voor de behandeling van vesiculaire stomatitis bij paarden. Om deze reden zal de dierenarts een symptomatische aanpak uitvoeren die het ongemak veroorzaakt door de ziekte vermindert. Het gebruik van antiseptische oplossingen om wonden schoon te maken bevordert de genezing en voorkomt op zijn beurt mogelijke secundaire bacteriële infecties.
Zodra de ziekte is bevestigd, is het noodzakelijk om het exemplaar te isoleren van de rest van de gezonde dieren en een quarantaineperiode van ongeveer 21 dagen te beginnen. Vesiculaire stomatitis bij paarden kan zich gemakkelijk verspreiden, daarom raden we u aan om de plaats te desinfecteren, inclusief het meubilair en de voertuigen die eerder door de patiënt zijn gebruikt.
Preventieve behandeling van vesiculaire stomatitis bij paarden
De kans op besmetting neemt toe wanneer paarden worden blootgesteld aan een groter aantal risicofactoren. Om deze reden moet vrij grazen of grazen in combinatie met vee in gebieden waar mogelijk vectoren aanwezig zijn, worden beperkt. Het wordt ook aanbevolen om steenachtig terrein te vermijden dat verwondingen aan de hoeven veroorzaakt, evenals scherp gras dat de tong, de wangen en het tandvlees van het paard verwondt.
Probeer tijdens het hanteren biologische beschermende kleding te dragen. Het is belangrijk om te weten dat vesiculaire stomatitis kan worden overgedragen op mensen, vooral in endemische gebieden.De symptomatologie is vergelijkbaar met die op foto's van griep. Het herstel is echter snel (niet langer dan 7 dagen) en zonder complicaties.
De imposante grootte en houding van paarden stelt hen niet vrij van ziekten. Vertrouw jezelf niet: het is het beste om een alomvattend gezondheidsbeheer uit te voeren, inclusief procedures voor preventieve geneeskunde onder toezicht van professionals. We raden u aan deze acties te volgen, zodat deze en vele andere pathologieën de kwaliteit van leven van uw paard niet verminderen.
