De octopus is een van de meest opvallende zeedieren vanwege zijn onmiskenbare uiterlijk, zijn grote bolvormige kop en zijn verschillende tentakels. Deze weekdieren zijn echter ook zeer intelligent en kunnen zich gemakkelijk vervelen als hun geest niet goed wordt gestimuleerd.
Hierna gaan we verder dan de presentatie van de basiskenmerken en habitat van octopussen. We zullen het hebben over het verbazingwekkende cognitieve vermogen van de octopus en het merkwaardige gemak waarmee hij zich verveelt. Het gaat erom deze interessante soort steeds beter te leren kennen.
Enkele basisfeiten over octopussen
Octopussen zijn koppotige weekdieren, die acht tentakels (octopoden) vol uitlopers hebben. Net als inktvissen en inktvissen missen octopussen de externe bescherming die kenmerkend is voor weekdieren zoals mosselen.
Het is een vleesetend dier, wiens dieet is gebaseerd op de consumptie van een grote verscheidenheid aan zeedieren. Het dieet van de octopus omvat schaaldieren (kreeften, krabben en garnalen), weekdieren (mosselen en mosselen) en een grote verscheidenheid aan vis.
Deze merkwaardige zeesoort eet ook algen als aanvulling op zijn voeding, omdat ze een hoge bijdrage leveren aan vezels, vitamines, mineralen en hoogwaardige eiwitten.
Interessant is dat de opvallende gigantische octopussen grote vissen kunnen eten, zoals haaien. Bovendien kunnen ze van de gelegenheid gebruik maken om kleine vogels te vangen die afwezig op het wateroppervlak spetteren.
Octopushabitat en levensduur
De octopus toont een voorkeur voor de zoute wateren van tropische en gematigde streken. Over het algemeen leven ze in de buurt van koraalriffen, waar ze veel spleten en gaten vinden om hun 'holen' te maken. Ze kunnen ook onder stenen leven om zichzelf te beschermen en zich te verbergen voor roofdieren.
Dankzij zijn uitzonderlijke aanpassingsvermogen heeft de populatie zich echter uitgebreid tot bijna alle oceanen ter wereld. Vreemd genoeg wordt opgemerkt dat de exemplaren die in warmere gebieden leven, klein of middelgroot zijn, terwijl de koudwateroctopussen opvallen door hun grote formaat.
De levensduur van octopussen is zeer variabel en hangt voornamelijk af van de soort die wordt geanalyseerd. In gevangenschap kan dit weekdier ongeveer vijf jaar in optimale omstandigheden leven. Hun levensverwachting in de natuurlijke habitat wordt echter berekend tussen één en twee jaar.
De grote intelligentie van octopussen en het gemak waarmee ze zich vervelen
Volgens experts kan het cognitieve vermogen van octopussen, in sommige theoretische aspecten, worden vergeleken met dat van mensen. Hun evolutie is echter zo verschillend geweest van de onze dat het onmogelijk wordt om een echt vergelijkingspatroon vast te stellen tussen onze intelligenties.
Om maar één voorbeeld te noemen: Octopussen hebben slechts een derde van hun neuronen in hun hersenen. De andere tweederde wordt verdeeld door zijn tentakels, dus zijn zenuwstelsel is erg complex en zijn 'armen' hebben geavanceerde reflexen.
Waarom vervelen octopussen zich snel?
Hoewel zijn intelligentie al algemeen werd erkend, is een verrassend en opvallend feit dat de octopus zich heel snel verveelt. De reden voor zijn 'gemakkelijke verveling' is juist zijn vermogen om de uitdagingen die hem worden voorgesteld te leren en te onthouden.
Onderzoekers van de California Academy of Science zijn verrast door de grote behoefte van octopussen aan mentale stimulatie. Ze moeten ze regelmatig laten kennismaken met nieuwe spellen en puzzels om ze mentaal actief te houden en stabiel gedrag te vertonen.
De vreemde en controversiële experimenten met extase op octopussen
De biologen Eric Edsinger en Gül Dölen hebben een controversieel en vreemd experiment bedacht over het zenuwstelsel van de octopus en de mogelijke overeenkomsten met de mens.
Om dit te doen, hebben ze besloten vloeibare extase in het water van de octopus te gieten in een gecontroleerde omgeving. Zijn doel was om zijn nerveuze reactie en sociaal gedrag te observeren na blootstelling aan de hallucinogene stof.
Je was verrast om te zien dat octopussen, net als mensen, vriendelijker of socialer worden als ze high zijn van extase. Dit gebeurt omdat de moleculen zich combineren met een neuron-eiwit, dat hoge niveaus van serotonine produceert, beter bekend als 'het gelukshormoon'.
Het meest merkwaardige is dat dit eiwit wordt aangetroffen in het SLC6A4-gen, dat het genoom vormt van octopussen en mensen. Om deze reden opent zijn onderzoek opnieuw de deur naar de mogelijkheid dat er meer toevalligheden zijn tussen intelligentie en het zenuwstelsel van mensen en weekdieren.
