De klauwaandoeningen van melkvee werden tot voor kort als secundair beschouwd. Men geloofde dat maar weinig dieren werden getroffen en dat het geen invloed had op de productie, maar na verloop van tijd is bewezen dat het onderschatten ervan een enorme vergissing is.
Daarom vraagt de goede conditie van de hoeven van melkvee tegenwoordig om continue aandacht. Voetziekten zijn een probleem geworden met grote gevolgen voor de boer, niet alleen vanuit het oogpunt van gezondheid en dierenwelzijn, maar ook vanuit economisch oogpunt.
Na mastitis en onvruchtbaarheid is kreupelheid de derde belangrijkste oorzaak van productiviteitsverlies op boerderijen. Vandaar het belang van preventie en het nemen van passende maatregelen.
Het belang van een goede klauwconditie bij melkvee: gevolgen voor de productiviteit
Door de jaren heen is duidelijk geworden hoe belangrijk voetproblemen zijn bij melkvee:
- Allereerst kunnen ze leiden tot een aanzienlijke daling van de productiviteit (zowel kwantitatief als kwalitatief) en een verkorting van de levensduur van het dier.
- Ten tweede zullen ze geleidelijk de goede lichaamsconditie van de dieren verslechteren.
- Aan de andere kant kunnen ze onvruchtbaarheidsproblemen, mastitis en metritis (ontsteking van de uier en baarmoeder) veroorzaken.
- In de ernstigste gevallen kunnen ze zelfs betekenen dat er een dringend offer nodig is.
Kreupelheid beïnvloedt de productieve parameters van melkkoeien. Enerzijds veranderen ze hun vermogen om te bewegen. Anderzijds worden ze geassocieerd met stressfactoren die de algemene toestand van het dier verslechteren.
Een van de eerste symptomen die de boer ontdekt, is de afname van de melkproductie bij een kreupel dier. Later begint het gebrek aan gewichtstoename te worden gewaardeerd, aangezien kreupele koeien hun opname verminderen. Daarbij komen nog de verwondingen die het gevolg zijn van het feit dat de koeien de meeste tijd blijven liggen.
In vleeshouderijen is de incidentie van kreupelheid veel lager, onder andere door ander management.
Risicofactoren die de goede conditie van de klauwen van melkvee in het gedrang brengen
Het probleem van kreupelheid bij voedseldieren is meestal multifactorieel. Met andere woorden, het is te wijten aan een groot aantal onderling samenhangende oorzaken die verband houden met het exploitatiemodel.
Het kennen van deze risicofactoren is erg belangrijk bij het opstellen van preventieplannen, die altijd goedkoper zullen zijn dan curatieve. Die multifactoriële oorzaken zijn vaak gerelateerd aan:
- Eten en een goede voedingstoestand.
- Het hoeden.
- De hygiëne van de installaties (en bijgevolg van de hoeven), de adequate constructie ervan met geschikte materialen, enz.
- Gezondheid en welzijn van dieren, met speciale aandacht voor een goede staat van het immuunsysteem.
De belangrijkste risicofactoren die de klauwgezondheid van melkvee bedreigen kunnen zijn:
- Fysiek van aard:
- Zeer harde vloeren.
- Aanwezigheid van stenen, glas en metalen die de huid van de hoef kunnen binnendringen.
- Chemisch van aard: elke bijtende chemische stof, inclusief de ophoping van de eigen urine.
- Van metabole aard:
- Vitaminetekorten.
- Spijsverteringsproblemen.
- Biologisch van aard: infecties veroorzaakt door microbiële agentia die specifiek zijn voor klauwaandoeningen. Bijvoorbeeld Dichelobacter nodosus of Fusobacterium necrophorum, maar ook andere agentia die verband houden met het gebrek aan hygiëne in de faciliteiten.
Ongunstige omstandigheden stapelen zich op en daarom is het zo moeilijk om de oorzaak van blessures aan één enkele oorzaak toe te schrijven. Op deze manier is het voor een adequate controle en preventie noodzakelijk om de dieren volledig te beheren en, als aanvulling, periodiek de nadruk te leggen op de gezondheid van de voeten.
Meest voorkomende pathologieën in de hoeven van melkkoeien
Deze pathologieën kunnen bijvoorbeeld worden geclassificeerd naargelang ze een of ander deel van de hoef aantasten. Dus we vinden verwondingen:
- Op de zool:
- Zweeren.
- Pododermatitis, ontsteking van de ruimtes tussen de vingers.
- Bevangenheid, ontsteking van de platen die de hoef met de hoef verbinden.
- In de interdigitale ruimte:
- Abcessen, zwelling en ophoping van pus.
- Pinksteren, ontsteking van de zachte delen van de voeten.
- Op de hiel:
- Hielrot.
- Erosies.
Is er een eenvoudige en goedkope maatregel om de klauwen van melkvee in goede conditie te houden?
Pediluvios, dat wil zeggen het gedurende een bepaalde tijd baden van de voeten in emmers, hebben bewezen een zeer goede preventieve maatregel te zijn voor hoefhygiëne en om hun hardheid te bevorderen.Bovendien hebben ze geen continue aandacht nodig van de boer of dierenarts.
Het bedieningsmechanisme is eenvoudig, aangezien het voor de koeien voldoende is om hun hoeven erin te steken en verder te lopen. Daarom staan ze meestal bij de uitgang van de melkstal.
Het belangrijkste doel van voetbaden is het verminderen van de bacteriële belasting op de hoeven van de koe. Hiervoor worden desinfecterende middelen zoals koper- of zinksulfaat of formaline gebruikt (zolang er geen open wonden zijn). Maar wees voorzichtig: u moet weten dat voetbaden geenszins een genezend middel zijn, maar eerder een preventief middel.
Het is waar dat deze structuren helpen om de gezondheid van de voeten te behouden en zeer effectief zijn als ze correct worden gebruikt, maar goed diermanagement is essentieel om de schijn van ernstige problemen te voorkomen.