De term "vuurbuiksalamander" verwijst naar verschillende soorten salamanders van aquatische aard, die de afgelopen jaren populair zijn geworden als huisdier. Dit is gedeeltelijk te danken aan hun gemakkelijkere verzorging in vergelijking met andere exotische amfibieën.
Desalniettemin kunnen we bevestigen dat elk reptiel of amfibie meer specifieke zorgparameters nodig heeft dan typische kleine gedomesticeerde zoogdieren, bijvoorbeeld hamsters of muizen. Daarom presenteren we vandaag een gids met basisadviezen voor de verzorging van deze fascinerende urodellen.
Een taxonomisch conglomeraat
Allereerst is een van de dingen die de meeste aandacht trekt als het gaat om het ontdekken van deze watersalamander, zonder twijfel de taxonomische chaos waarin hij is ondergedompeld. De meest in gevangenschap gekweekte en verhandelde soort was Cynops orientalis, maar deze amfibie lijkt nu tot het geslacht Hypselotriton te behoren.
Aan de andere kant zijn er volgens het American Museum of Natural History tegenwoordig slechts twee soorten van het geslacht Cynops:Cynops pyrrhogaster en Cynops ensicauda. Het geslacht Hypselotriton heeft meer vertegenwoordigers, met acht gedocumenteerde soorten.
Hoe het ook zij, we hebben te maken met een reeks endemische salamanders uit China of Japan, dus hun zorg in gevangenschap is relatief vergelijkbaar. De kleur van ze allemaal is bruinzwart met een oranje buik, en hun grootte is ongeveer 6 tot 12 centimeter - met variaties afhankelijk van de soort -
Samenvattend kunnen we binnen dit taxonomische conglomeraat drie soorten noemen die in gevangenschap zijn gefokt en gedistribueerd door de markt voor exotische dieren. Deze zijn als volgt:
- Cynops pyrrhogaster: wees extra voorzichtig met deze, want het heeft een toxine dat dodelijk is voor mensen.
- Cynops cyanurus.
- Hypselotriton orientalis: de meest voorkomende van allemaal als het gaat om verkoop. Het heeft een enigszins toxisch potentieel, dus wees voorzichtig bij het hanteren ervan.
Zorg
Zodra we de verschillende soorten te koop hebben gedefinieerd, is het tijd om ons onder te dompelen in de wereld van hun algemene verzorging. Allereerst moet worden benadrukt dat de vuurbuiksalamander voornamelijk in het water leeft, dus zijn huis zal meer gebaseerd zijn op een aquarium dan op een terrarium. Een andere goede optie is een paludarium.
Er kunnen ongeveer twee of drie volwassenen worden geplaatst voor elke 40 liter water. Het is belangrijk dat het aquarium een filtersysteem heeft, aangezien deze amfibieën helder water nodig hebben dat vrij is van giftige stoffen.Toch wordt het niet aanbevolen dat het filter te sterke stromingen produceert, omdat het dier gestrest kan raken.
Wat de temperatuur betreft, deze dieren leven in de natuur in koude omgevingen. Daarom is het ideale bereik ongeveer 20 graden tot ongeveer 23 graden. Hoewel ze zonder problemen extreme temperaturen tot 27 graden kunnen verdragen, kan dit op de lange termijn hun immuunsysteem verzwakken en ziektes in de hand werken.
Deze amfibieën zijn uitsluitend vleeseters en voeden zich met ongewervelde dieren en kleine vissen. Door de kleine omvang van hun bek kunnen ze voedsel in stukjes aangeboden krijgen. Een ideaal voer voor hen zijn waterwormen die diepgevroren in “blokjes” worden verkocht, ook wel bekend als tubifex.
Een korte samenvatting
Aangezien de tijd in veel gevallen kort is en informatie het best in kleine delen kan worden begrepen, zullen we alles samenvatten dat in de vorige regels is verzameld:
- De vuurbuiksalamander is een relatief kleine amfibie met weinig territorialiteit. In een aquarium van 40 liter past dus gemakkelijk een stel.
- Ondanks dat ze voornamelijk in het water leven, hebben deze dieren een stuk land nodig.
- Het aquarium moet rijkelijk beplant zijn en een effectief filtersysteem hebben.
- Het ideale temperatuurbereik is 20 tot 23 graden Celsius.
- Ze voeden zich met muggenlarven, regenwormen en bijna alle soorten kleine ongewervelde dieren.
Kwestie van parameters
Zoals we hebben gezien, hangt de vuurbuiksalamander af van de temperatuur van het water en zijn chemische eigenschappen om zich correct te ontwikkelen. Bovendien moet het omringd zijn door planten, rotsen en beschutting om niet continu onder stress te staan.
Ondanks zijn beweringen is deze amfibie fascinerend en kan het aquarium dat hij bewoont eruit zien als een echt lagune-ecosysteem als het correct is opgezet. Natuurlijk is de esthetische waarde van dit dier niet te overzien.