Boa's en pythons lijken qua uiterlijk erg op elkaar, ook al zijn ze geen naaste verwanten. Om deze reden slagen veel mensen er niet in om ze te identificeren.
Slangen in de families Boidae en Python produceren geen gif.webp, aangezien beide taxa constrictors zijn. Toch vertonen deze twee groepen niet veel andere gemeenschappelijke kenmerken. Als je het verschil wilt weten tussen een boa en een python, lees dan verder.
Twee verschillende dieren, een vergelijkbare look
De boa-familie is momenteel ingedeeld in vijf subfamilies, bestaande uit 12 geslachten en 58 soorten. Aan de andere kant zijn er in de pythonfamilie 44 soorten gegroepeerd in 9 geslachten.
In deze laatste groep komen enkele van de grootste slangen ter wereld voor. Ondanks de verrassende grootte van pythons, wordt het formaatrecord gehouden door een boa: de groene of gewone anaconda (Eunectes murinus), met een gewicht tot 400 kilo en een lichaamslengte van 40 meter.
Vaak is het beeld dat in je opkomt bij het horen van boa's en pythons een slang van indrukwekkende grootte. In beide families is er echter een enorme onmetelijkheid aan morfologieën. Zo kunnen we in deze groepen zeer grote soorten vinden, terwijl andere nauwelijks een meter lang worden.
Boa's en pythons lijken op elkaar in hoe ze jagen
In beide slangenfamilies zijn de meeste leden hinderlaagroofdieren. Dit betekent dat ze onbeweeglijk in een gecamoufleerde positie blijven en plotseling de prooi aanvallen.
Deze roofdieren gebruiken de vernauwingstechniek om hun prooi te doden, waarbij ze aanzienlijke kracht uitoefenen op het lichaam van hun slachtoffer. Het is echter interessant om te weten dat de dood niet door verstikking plaatsvindt, maar door een hartstilstand.
Geografische spreiding
Een van de eerste verschillen tussen de twee groepen is hun geografische locatie. Pythons zijn slangen uit Afrika, Azië en met name divers in de regio Australo-Papoea. Aan de andere kant zijn boa's wijd verspreid over de hele wereld.
Ondanks hun kosmopolitische karakter zijn boids bijzonder divers in tropische en subtropische gebieden, maar zijn ze afwezig in Australië. Deze verspreiding van boa's en pythons is wetenschappelijk gedocumenteerd.
Het is belangrijk op te merken dat de menselijke globalisering veel soorten heeft gedwongen om verre landen binnen te vallen. In Florida, Verenigde Staten bijvoorbeeld, begon de enorme Birmese python (Python molurus bivittatus) in de jaren tachtig de Everglades te bewonen.Er wordt aangenomen dat de oorsprong van deze invasie te wijten was aan onverantwoordelijke eigenaren van gezelschapsdieren.
Afspeelmodus is een belangrijk onderscheid
Het is belangrijk op te merken dat pythons eierleggend zijn, dat wil zeggen dat ze eieren leggen. Deze eigenschap is een heel belangrijk verschil met de boa-clade, waarvan de meeste levende jongen baren - ze zijn ovoviviparous.
In het geval van pythons broeden de vrouwtjes ze meestal uit nadat ze hun eieren hebben gelegd totdat ze uitkomen. Dit doen ze door hun spieren te laten "rillen" , waardoor hun lichaamstemperatuur tot een bepaald punt stijgt. Eieren op een constante temperatuur houden is essentieel voor een gezonde embryonale ontwikkeling.
Tijdens de incubatieperiode eten vrouwelijke pythons niet en koesteren ze zich alleen in de zon om hun lichaamstemperatuur te verhogen.
Boa's en pythons zijn verre verwanten
Hoewel wetenschappers ze ooit op één hoop hebben gegooid, zijn pythons en boa's niet nauw verwant.Opgemerkt moet worden dat de taxonomie van boa's en pythons lange tijd is besproken. Afhankelijk van de auteur is de beslissing om groepen aan te wijzen als superfamilie, familie of onderfamilie voortdurend veranderd.
Voorlopig benadrukt de clade-naam Booidea de relatief nauwe evolutionaire verwantschap tussen 61 verschillende soorten. Deze clade deelde ongeveer 68 miljoen jaar geleden voor het laatst een gemeenschappelijke voorouder. De booids weken op hun beurt af van de pythonoid-clade in het midden van het late Krijt, ongeveer 79 miljoen jaar geleden.
Anaconda's zijn beroemde Zuid-Amerikaanse gigantische constrictors die behoren tot de boa clade; in feite worden ze soms waterboa's genoemd.
Boa's en pythons ontwikkelden vergelijkbare aanpassingen
Het is heel interessant om te weten dat de boa- en python-clades verschillende soorten hebben die vergelijkbare aanpassingen hebben ontwikkeld.Dit fenomeen wordt 'convergente evolutie' genoemd. Over het algemeen ontwikkelen niet-verwante organismen onafhankelijk van elkaar vergelijkbare eigenschappen, zoals een adaptieve reactie op vergelijkbare omgevingen.
Het werkelijk verbazingwekkende is dat dit proces van convergente evolutie niet in één enkele soort plaatsvond, maar in meerdere tegelijk. Is de natuur niet geweldig? Volgens deskundigen is dit gebeurd door adaptieve straling. We leggen onszelf uit in de volgende regels.
Wat is adaptieve straling?
Adaptieve straling is een proces dat de morfologische, fysiologische en ecologische diversiteit van een populatie van organismen veroorzaakt. Als resultaat verschijnen er talloze nauw verwante soorten, aangezien ze allemaal uit een gemeenschappelijke voorouderlijke lijn komen.
Van dit grote aantal genetische combinaties passen er maar een paar in de ecologische niche, dus slechts een selecte groep kan overleven en blijven bestaan in de natuur gedurende de evolutionaire geschiedenis.
Boa's en pythons ondergingen adaptieve straling en convergente evolutie
Inderdaad, elk van de boa- en python-clades ontwikkelde varianten om zich aan te passen aan boom-, semi-boom-, terrestrische, semi-aquatische en semi-fossoriale habitats. Zo hebben experts in elke clade gerapporteerd dat "ecologische gilden" zijn aangepast aan vergelijkbare microhabitats met verbazingwekkende overeenkomsten. Hier zijn enkele voorbeelden.
| Habitat | Pythons | Boas |
| Arboreal | Morelia viridis | Corallus caninus |
| Semi-boomgebied | Simalia kinghorni | Chilabothrus angulifer |
| Aards | Antaresia kindereni | Epicrates maurus |
| Semi-aquatisch | Liasis mackloti | Eunectes murinus |
| Semiphosorial | Aspidites ramsayi | Lichanura trivirgatta |
Een noodzakelijke kennis
Zoals we hebben kunnen zien, zijn de verschillen tussen boa's en pythons, ondanks hun morfologische gelijkenis, opmerkelijk. Van geografisch bereik tot voortplanting, elk van deze slangen is gedurende duizenden jaren van evolutie uitstekend aangepast aan zijn omgeving.
Het begrijpen van taxonomie en diversificatie zijn kwesties die bijzonder relevant worden, aangezien veel soorten boa's en pythons zijn geclassificeerd als 'soorten van grote zorg'.
