Primaten zijn een enorme orde van placenta-zoogdieren die momenteel in 2 suborden zijn verdeeld: strepsirrhines en haplorhines. Het gedrag van primaten is moeilijk samen te vatten in één artikel, aangezien elk van de meer dan 200 soorten in deze groep complex en uniek gedrag vertoont.
Wat alle primaten gemeen hebben, is dat ze 5 vingers en tenen hebben, plantigrade zijn, tegengestelde duimen en ledematen hebben die zijn aangepast om te springen, en bewegen door middel van brachiatie, dat wil zeggen, het vermogen om met zijn armen van boom naar boom te bewegen. Op basis van deze kenmerken kan een reeks gedragingen van primaten worden gegeneraliseerd.
Sociaal gedrag van primaten
Het gedrag van de meeste primatensoorten is kuddegedrag. Om deze reden zijn er gemeenschappelijke sociale patronen in hun gedrag, zoals uiterlijke verzorging, samenwerking, hiërarchieën of verwantschap.
De voordelen van sociale netwerken binnen de groepen van deze zoogdieren zijn gebaseerd op de verdediging van het territorium en het vermogen om te reageren op roofdieren, evenals de optimalisatie van het zoeken naar hulpbronnen. Interne concurrentie is echter soms een groot nadeel voor individuen lager in de hiërarchie.
Sociale wezens zijn sociaal omdat, op een evolutionair niveau, deze strategie de duurzaamheid van de soort bevordert.
Aanhankelijke banden
Het sociale karakter van primaten, samen met hun grote cognitieve capaciteit, creëert een complex netwerk van interacties binnen groepen.Hoewel de configuratie van de hiërarchieën op enkele uitzonderingen na meestal patriarchaal is, hebben de vrouwtjes hun eigen organisatiesysteem. Dit is verweven met dat van de mannetjes, waarbij ze soms boven een aantal van hen worden geplaatst.
Mannen in patriarchale groepen hebben de neiging om de groep te verdedigen, maar bij matriarchale soorten speelt het dominante vrouwtje een rol van gids en referentie.
Over het algemeen heeft elk lid van de groep een rol, afhankelijk van geslacht, leeftijd en rang. Verbondenheid en samenwerking worden bevorderd door familierelaties. Op deze manier is de kans groter dat verwante individuen samenwerken en gedragingen vertonen zoals fysieke nabijheid, uiterlijke verzorging of het delen van hulpbronnen.

Territorialiteit in gedrag van primaten
Territorialiteit komt niet alleen voor tussen gemeenschappen van primaten en andere dieren, maar ook binnen de groep.Approach-away-gedrag heeft meestal te maken met de conflicten die worden veroorzaakt door de nabijheid van de exemplaren bij het kiezen van de beste plaatsen om te nestelen, rusten of voeden.
Concurrentie en agressiviteit
Wanneer individuen in een groep primaten dezelfde doelstellingen hebben en deze niet voor iedereen kunnen worden bereikt, is het gebruikelijk om concurrentieconflicten te zien. Dit type confrontatie leidt echter niet altijd tot agressie, aangezien primaten de neiging hebben om vooraf hun toevlucht te nemen tot waarschuwing en intimidatie.
Conflicten spelen een fundamentele rol in het gedrag van primaten, omdat door hun verschijning en oplossing hiërarchieën en allianties worden gevormd. Het zijn noodzakelijke en natuurlijke interacties in hun socialisatie.
Mensen zijn veel talrijker en hebben sociale hulpbronnen die de bijna totale afwezigheid van conflicten mogelijk maken, dus we hebben de neiging om een veel negatievere tint aan dit concept te geven en het toe te passen op andere soorten.
Fysieke agressie treedt op wanneer de sociale regels onder primaten herhaaldelijk worden overtreden en de overtredingen niet afnemen met de waarschuwingen van de andere leden van de groep. Enkele van de waarschuwingsgedragingen die alle soorten primaten gemeen hebben, zijn vocalisaties, ontblote tanden, schudden met takken of duwen.
Conflicten en agressie worden echter vaak gevolgd door verzoeningsgedrag, zoals knuffelen of verzorgen. Op deze manier kunnen verschillen tussen individuen rustig worden opgelost zonder de eenheid van de groep te verbreken.
Primate Toolgebruik
Er zijn veel tekenen van geavanceerde intelligentie bij primaten: encefalisatiequotiënt, cultuur, langdurige kindertijd en, natuurlijk, gereedschapsgebruik. Primaten gebruiken niet alleen gebruiksvoorwerpen om het leven gemakkelijker te maken, ze maken ze zelfs.
De chimpansees, voordat ze een takje in de termietenheuvels stoppen om deze insecten te verwijderen, bereiden ze voor door de bladeren, schors en stukjes die in de weg kunnen zitten te verwijderen.
Je vindt niet alleen 'plakken'-gedrag bij primaten. Gorilla's (Gorilla gorilla) en orang-oetans (Pongo pigmaeus) gebruiken grote bladeren als paraplu's als het regent. Andere soorten selecteren en gebruiken stenen om de schaal van de vruchten te openen (of als wapen).
De productie en het gebruik van tools vereist bepaalde cognitieve processen van probleemoplossing, creativiteit en leren. De strategieën overlappen elkaar soms: deze zoogdieren beperken zich niet tot vallen en opstaan, maar reflecteren actief voordat ze handelen en komen zelfs tot oplossingen door inzicht, of wat hetzelfde is, de verinnerlijking van wat ze hebben geleerd.
Gedrag in gevangenschap
Studies over het gedrag van primaten begonnen met onderzoekers Jane Goodall, Dian Fossey en Biruté Galdikas.Deze 3 vrouwen wijdden hun leven aan het documenteren van het gedrag van grote primaten in het wild. Van hen werden echter de meeste onderzoeken in gevangenschap uitgevoerd.
Over het algemeen is waargenomen dat hiërarchieën in detentieomstandigheden veel lakser zijn, naast een hogere incidentie van agressie en conflicten. De concurrentie om middelen, zelfs als deze in voldoende hoeveelheden voor iedereen beschikbaar zijn, neemt aanzienlijk toe.
Bovendien lijden primaten aan stress als ze in gevangenschap zijn, omdat ze zich bewust zijn van hun opsluiting. In deze levensomstandigheden komen stereotypen, zelfbeschadiging en angst- en depressiestoornissen ook vaak voor. Vanwege de verlaging van de afweer als gevolg van stress, is er ook een hogere incidentie van parasieten en ziekten.

Enkele echt complexe dieren
Om u een idee te geven van hoe complex deze zoogdieren zijn, werd een paar jaar geleden de juridische figuur van niet-menselijke persoon gecreëerd, die vanwege zijn vermogen om opsluiting, intelligentie en emotionele eigenschappen gelijk aan mensen te herkennen , geeft hen het recht op leven, vrijheid en niet fysiek of psychologisch mishandeld te worden.
Hoewel ze op het eerste gezicht geen gedrag lijken te hebben dat heel dicht bij het onze lijkt, is het voldoende om dieper te graven om te beseffen dat het enige dat ons scheidt van primaten de gesproken taal en het ontwikkelingsniveau van de cultuur is . Ze zijn net zo "mensen" als mensen, en iedereen die tijd heeft besteed aan het bestuderen van hen is het daarmee eens.