Net als baby's hebben puppy's bij de geboorte geen tanden, krijgen ze hun eerste tandjes in de kindertijd en ondergaan dan een verandering in het gebit van een volwassene. Vervolgens zullen we u vertellen wanneer de tanden van uw hond doorkomen en waar u op moet letten tijdens deze doorkomende tandjes.
Hoe ziet het tandjes krijgen van een puppy en een volwassen hond eruit?
Het volledige gebit van een puppy bestaat uit slechts 28 tanden. Deze 'melktanden' vallen geleidelijk weg en vormen zo het permanente of definitieve gebit van de hond, dat uit 42 stukjes bestaat.
Het melkgebit van een puppy bestaat uit twee hoektanden, zes snijtanden en zes premolaren (onder en boven).De laatste stukjes bevatten op hun beurt twee hoektanden, zes snijtanden, acht premolaren (onder en boven) en tien kiezen (zes onder en vier boven).
De eerste tanden van de puppy zijn niet hetzelfde in grootte, vorm of structuur als de laatste tanden. Behalve dat ze kleiner zijn, zijn de tanden van puppy's fijner en spitser dan die van volwassen honden; hun beten hebben risico's en hoewel ze niet zo krachtig zijn, kunnen ze pijn doen.
Wanneer krijgt een puppy tandjes?
Bijna alle puppy's hebben bij de geboorte geen tanden, hoewel uiteindelijk een pasgeboren baby met een of twee tanden kan worden gezien. Deze kleine dieren geven borstvoeding, dus hun enige voedsel zou de melk moeten zijn die ze uit de borsten van hun moeder of uit een voedster zuigen.
Over het algemeen beleeft de puppy de geboorte van zijn eerste tandjes tussen zijn tweede en derde levensweek. Gemiddeld duurt het ongeveer 15 tot 20 dagen voordat de eerste tandjes van een puppy compleet zijn.
Het is echter niet mogelijk om aan te geven wanneer de eerste tandjes van een puppy verschijnen of hoe lang het duurt voordat alle stukjes 'melk' geboren zijn. Elk exemplaar is immers een wereld en heeft een uniek metabolisme.
Vanwege deze veranderingen is het belangrijk dat de eigenaar attent blijft en dagelijks de mond van de puppy controleert om het begin van zijn eerste tandjes te herkennen.
Wanneer krijgt een hond zijn blijvende tanden?
Enkele maanden na het voltooien van zijn eerste gebit, zal de puppy het verlies van zijn 'melktanden' ervaren. Dit proces is essentieel voor de geboorte van de definitieve stukken, waardoor het zichzelf kan voeden.
Zoals we zien, is er geen exacte datum waarop de permanente tanden van een hond uitkomen. Maar over het algemeen beginnen de melktanden te vallen vanaf de vierde maand van het leven van de puppy.
De duur van dit proces varieert enorm, afhankelijk van het ras en het lichaam van elke hond, en het kan tot de zesde of negende levensmaand duren. De tandboog van een volwassen hond wordt pas na 12 levensmaanden als volledig ontwikkeld beschouwd.
Hoe weet je of een hond zijn tanden aan het wisselen is?
Gebitsverandering is een natuurlijk fysiologisch proces bij honden, dus het moet discreet en zonder symptomen of pijn gebeuren. Veel eigenaren merkten zelfs dat hun huisdieren van tand wisselden toen ze zagen dat de laatste stukjes volledig gevormd waren.
Sommige honden kunnen echter wat meer lijden tijdens de geboorte van de laatste stukjes en een intens verlangen tonen om te bijten. Milde symptomen van pijn, gevoeligheid van de mond en lichte ontsteking van het tandvlees kunnen ook voorkomen.
In zeldzame gevallen kunnen ernstigere complicaties optreden als gevolg van de moeilijkheid bij het vallen van melkstukjes of abnormale groei van de blijvende tanden.
Zorg en voorzorgsmaatregelen bij het wisselen van tandjes bij een hond
Normaal gesproken is het niet nodig dat de eigenaar tussenbeide komt tijdens het wisselen van tanden van hun hond. Het organisme van de hond is perfect voorbereid om deze overgangsfase positief te ervaren. Er kunnen echter enkele voorzorgsmaatregelen worden genomen om uw hond comfortabeler te maken en destructief gedrag in huis te voorkomen.
Hiervoor is het raadzaam om je puppy wat knuffels of bijtringen te geven. Deze accessoires verlichten niet alleen het verlangen om te bijten, maar helpen ook pijn onder controle te houden of te voorkomen en de angst van de puppy in deze fase te kalmeren.