Hepatische encefalopathie bij honden is een stofwisselingsstoornis die het centrale zenuwstelsel (CZS) van honden aantast. Het is geen op zichzelf staande klinische entiteit, aangezien het optreedt als een secundair effect dat is afgeleid van een leverziekte - iets dat bekend staat als hepatopathie. De belangrijkste trigger is een ophoping van ammoniak in het bloed.
De lever is een van de belangrijkste organen van levende wezens, omdat het ons in staat stelt afvalstoffen uit het celmetabolisme te zuiveren. Wanneer dit niet lukt, stapelen gif.webpstoffen zich op in het lichaam, wat pathologische aandoeningen van variabele ernst veroorzaakt. Leer alles over hepatische encefalopathie bij honden.
Oorzaken van hepatische encefalopathie bij honden
De etiologische mechanismen van de ziekte zijn nog niet volledig begrepen, maar het is duidelijk dat leverfalen de primaire oorzaak is. Als de lever het bloed niet goed kan zuiveren, hopen ammoniak en andere afvalstoffen die via de urine moeten worden uitgescheiden zich op in het lichaam.
Bij gezonde honden wordt ammoniak gefilterd door hepatocyten - de belangrijkste cellichamen van de lever - en omgezet in bruikbare aminozuren of ureum, die dankzij de werking van de nieren deel gaan uitmaken van de urine. Helaas, als deze giftige stof zich ophoopt, reist het naar de hersenen en maakt het gevoelig voor andere agentia die encefalopathie bevorderen.
Dit complexe proces kan worden onderverdeeld in 3 verschillende fasen. We vertellen je er kort over in de volgende lijst:
- Ammoniak en andere afvalproducten worden gevormd door de afbraak van eiwitten tijdens de spijsvertering en andere stofwisselingsprocessen. Doordat de lever niet goed filtert, stapelen deze afvalstoffen zich op in het bloed.
- Er treedt een onevenwichtige aminozuurbalans op in het serum.
- Hersencellen worden beschadigd door hoge concentraties toxische metabolieten in het bloed. Er zijn ook veranderingen in neurotransmitters, essentieel voor normale communicatie tussen neuronen.
Deze gebeurtenis omvat meerdere oorzaken, aangezien nierfalen het gevolg kan zijn van een aangeboren ziekte, cirrose - vernietiging van normaal leverweefsel -, plotseling leverfalen als gevolg van chemische vergiftiging, infecties, darmbloedingen en vele andere situaties.
Symptomen
Verschillende onderzoeken onderzoeken de symptomen van hepatische encefalopathie bij honden. De progressie van de ziekte kan worden onderverdeeld in deze 4 stadia:
- In de vroege stadia vertoont de hond lichte desoriëntatie, gebrek aan eetlust, algemene onhandigheid en een iets prikkelbaarder karakter dan normaal.
- Naarmate de toestand verslechtert, zal de hond zijn kop tegen de muren drukken, moeite hebben met bewegen (ataxie), lethargie en kan zelfs tekenen van blindheid vertonen.
- De derde fase wordt gekenmerkt door gebrek aan coördinatie, verwardheid, verdoving, inactiviteit, ernstige speekselproductie, epileptische aanvallen en incidentele aanvallen op de voogd.
- Uiteindelijk raakt de hond in coma en sterft.
Zoals je kunt zien, zijn bijna alle symptomen neurologisch. In fase 2 en 3 zal de begeleider kunnen merken dat de hond "niet de zelfde is als altijd" . Hij zal doelloos bewegen, atypisch gedrag vertonen en zal waarschijnlijk proberen iedereen aan te vallen die hem op een onredelijke manier nadert.
Behandeling van hepatische encefalopathie bij honden
De meeste honden met tekenen van hepatische encefalopathie moeten in het ziekenhuis worden opgenomen. Het is noodzakelijk om het actiegebied van de patiënt te beperken, zodat hij zichzelf of de tutor geen schade berokkent, naast hem te behandelen met zuurstoftherapie en vloeistoftherapie, zodat zijn lichaam een relatieve normaliteit kan herstellen.
Zodra het bloed van de hond is 'ontgift', moet de arts de onderliggende ziekte die de encefalopathie heeft veroorzaakt aanpakken. Afhankelijk van de veroorzaker - onder andere infectie, aangeboren ziekten of vergiftiging - kunnen maagspoelingen, antibiotica en zelfs operaties nodig zijn.
Een thuisbenadering: dieetveranderingen
Zoals we in eerdere regels hebben gezegd, wordt ammoniak in het lichaam geproduceerd wanneer eiwitten worden afgebroken. Daarom is het bij honden met een beschadigde lever het beste om de dagelijkse inname van voedsel met een hoog eiwitgeh alte te verminderen. Met bepaalde veranderingen in het dieet kan het werk van het aangetaste orgaan een beetje gemakkelijker worden gemaakt.
In ieder geval wordt aanbevolen dat de minimale eiwitinname 2,1 gram eiwit per kilogram hondenmassa per dag is. Het is ook noodzakelijk om met een dierenarts te overleggen welke eiwitbronnen geschikt zijn voor patiënten, aangezien degenen die afkomstig zijn van plantaardig voedsel over het algemeen voor hen worden aanbevolen.
Hepatische encefalopathie is op zich geen ziekte, maar een aandoening die het gevolg is van leverfalen. Zodra het dier is gestabiliseerd en gediagnosticeerd, is het noodzakelijk om veranderingen in het dieet aan te brengen en de onderliggende oorzaak aan te pakken. Afhankelijk van de aard van de pathologie kan de prognose positief of voorzichtig zijn.
