De krabetende vos (Cerdocyon thous) is een vleesetende hondachtigen met voornamelijk nachtelijke gewoonten, die de bossen van Zuid-Amerika bewonen. Het is een generalistische soort die niet vies is van verschillende omgevingen en voedselbronnen en daarom heeft menselijk handelen de achteruitgang nog niet veroorzaakt.
Deze onbekende soort behoort tot het geslacht Cerdocyon, bestaande uit in totaal 2 soorten. De krabetende vos is de enige levende vertegenwoordiger van deze groep, aangezien zijn uitgestorven familielid ( Cerdocyon avius ) er leefde van 4,9 miljoen jaar tot 11.000 jaar geleden. Als je alles wilt weten over deze ongrijpbare en raadselachtige canid, lees dan verder.
Krabetende Vos Kenmerken
Ondanks de duidelijke morfologische verschillen met andere vossen -zoals Vulpes vulpes-, volgt dit dier een lichaamspatroon dat sterk lijkt op dat van de rest van de vertegenwoordigers van deze groep. De krabbenetende vos heeft een lengte van ongeveer 65 centimeter, een dikke en borstelige staart niet meegerekend, die ongeveer 28,5 centimeter meet. Deze hond weegt ongeveer 5-7 kilo.
De kleur van zijn vacht is meestal grijszwart, met roodachtige tinten op de buik, oren, ledematen en staart. Aan de andere kant heeft C. thous relatief korte benen in vergelijking met de rest van zijn lichaam, maar ze tonen een sterke huidskleur en zijn klaar voor de race. Over het algemeen heeft deze hondachtige gemeenschappelijke kenmerken met veel andere soorten vossen.
Habitat en staat van instandhouding
De krabetende vos is een soort hondachtige die veel voorkomt in de bossen van Noord- en Midden-Zuid-Amerika.De hoogste bevolkingsdichtheid is gemeld in Venezuela, Colombia, Brazilië, Ecuador en Paraguay, hoewel het ook is waargenomen in andere regio's, zoals Chili en Argentinië. Zoals je kunt zien, beslaat het praktisch heel Zuid-Amerika.
Hun favoriete plekken van activiteit zijn tropische savannes, subtropische bossen en oeverbossen, naast andere vochtige plaatsen met dichte vegetatie. Bovendien tolereren deze vossen hoge omgevingen goed, aangezien er exemplaren zijn waargenomen in gebieden die meer dan 2000 meter boven zeeniveau liggen.
De International Union for Conservation of Nature (IUCN) vermeldt deze soort als "least concern (LC)" . Er is geen significante afname van de populatie waargenomen en bovendien heeft deze soort zich sinds de jaren negentig naar Panama verspreid. In sommige specifieke regio's vormt de jacht echter een bedreiging voor hun integriteit.
Nieuws over de krabetende vos
Vervolgens presenteren we een reeks curiosa over de krabetende vos die je niet onverschillig zal laten. Van genetica tot zaadverspreidingspotentieel, deze canid heeft veel speciale eigenschappen.
Je genoom, blootgelegd
Er zijn meerdere genetische studies van dit dier uitgevoerd en dankzij hen weten we dat de kernen van zijn cellen 74 chromosomen hebben - 36 paren -. Om dit cijfer met de mens te kunnen vergelijken, geven we u de volgende informatie: ons karyotype omvat in totaal 46 chromosomen, verdeeld in 23 paren.
Bovendien stelt onderzoek op het Pubmed-portaal dat er duidelijke genetische verschillen zijn tussen hun populaties. Het lijkt erop dat de exemplaren uit het noordoosten van Brazilië genomische verschillen vertonen met andere populatiekernen. Deze splitsing vond naar schatting ongeveer 400.000 jaar geleden plaats.
De bijnaam "krabman" is niet anekdotisch
Traditioneel wordt de krabetende vos gecategoriseerd als een opportunistische allesetende soort die antropogene verstoring zeer goed tolereert. Uit gegevens van zijn trofische ecologie blijkt dat deze hondachtige een voorliefde heeft voor ongewervelde prooien, meer specifiek voor waterkrabben.
Daarnaast voeden krabetende vossen zich ook met de eieren van gewervelde dieren, schildpadden, plantensoorten, insecten en, in mindere mate, andere reptielen of amfibieën. Als er een overvloed aan voedsel is, jagen ze liever op kleine prooien waarop gemakkelijk kan worden gejaagd, in vergelijking met andere hondachtigen.
Een krachtige zaadverspreider
Deze vos eet ook fruit als die beschikbaar is, met alle gevolgen van dien. Volgens studies gepubliceerd op het Researchgate-portaal zou de krabetende vos een zeer belangrijke zaadverspreider kunnen zijn in tropische ecosystemen, aangezien hij lange afstanden aflegt en deze met zijn uitwerpselen over het hele grondgebied uitscheidt.
De krabetende vos is een van de gemakkelijkst waarneembare hondachtigen in Zuid-Amerikaanse bossen. Samen met de hertenhond (Speothos venaticus) en de guazú met manen (Chrysocyon brachyurus) is het de dominante hondachtigen in het tropische ecosysteem.Gelukkig is hun populatie stabiel, zodat we lang van hun gezelschap kunnen genieten.
