Lagomorphs zijn dieren waarvan de voortbeweging, beter gezegd, essentieel is voor hun overleving. Om deze reden, wanneer de achterpoten van een konijn het begeven, kan het een zeer slechte tijd hebben, zowel vanwege de aandoening die het treft als vanwege de langdurige stress die door deze situatie wordt veroorzaakt.
Dat de achterpoten van je konijn falen is in alle gevallen een probleem. Hier vertellen we je hoe je moet handelen in zo'n complexe situatie, aangezien de foto leven of dood kan zijn voor het dier. Stop niet met lezen.
Hoe is de voortbeweging van konijnen?
De 2 paar poten van het konijn hebben verschillende functies. Terwijl de achterste erg groot zijn en aangepast zijn om grote sprongen te maken, zijn de voorste kleiner en bieden ze stabiliteit bij plotselinge richtingsveranderingen in de zigzaggende loopbaan van het dier.
De bijzondere anatomie van de achterpoten van deze zoogdieren is hun beste aanpassing: de hoek van het dijbeen en scheenbeen, samen met de stevigheid van de tarsus en de lengte van de middenvoetsbeentjes, maken de kracht van de voet enorm en explosief. Op deze manier kan het konijn bij het minste gevaar plotseling wegrennen.
De achterpoten van een konijn zijn niet alleen om te rennen. De meest voorkomende verplaatsingswijzen bij dit dier zijn de volgende:
- Lopen: de lagomorph leunt op zijn voorste ledematen om kleine sprongetjes te maken.
- Snel rennen: een konijn kan 40 kilometer per uur in een rechte lijn halen, hoewel hij meestal in een zigzagpatroon rent om zijn achtervolger af te werpen.
- Sit Up: om zijn omgeving te scannen, gaat het konijn op zijn achterpoten staan.
- Springend en rennend van plezier: wanneer een van deze kleine zoogdieren aan het spelen of vrolijk is, kun je zien rennen en springen waar het zijn achterpoten in de lucht gooit.
Waarom falen de achterpoten van je konijn?
Zoals je kunt zien, zijn deze dieren sterk afhankelijk van hun achterpoten om hun normale leven uit te voeren. Daarom, als je ziet dat de achterpoten van je konijn het begeven, ga er dan direct mee naar de dierenarts. Hieronder staan de meest voorkomende ziekten die deze aandoening kunnen veroorzaken.
Tarsale zweren en voetzolen
Konijnen hebben, in tegenstelling tot katten en honden, geen voetzolen. Daarom zijn ze vatbaarder voor voetzolen en zweren, omdat hun huid meer wordt blootgesteld aan de druk die de poot op de grond uitoefent.
Deze laesies zijn gemakkelijk te herkennen, omdat het mogelijk is om een alopecisch gebied op de zool van de tarsus te zien, evenals een rode en ontstoken huid. Als deze pododermatitis zich ontwikkelt en er een open wond ontstaat, dan spreekt men van zweren.
Een open maagzweer maakt plaats voor opportunistische infecties, die op hun beurt het bot kunnen bereiken als ze niet op tijd worden behandeld. Daarom, zodra u een aangetast gebied op de poten van uw konijn ontdekt, moet u niet wachten om naar de dierenarts te gaan.
Encefalitozoönose
Dit is een ziekte die wordt veroorzaakt door een intracellulaire parasiet genaamd Encephalitozoon cuniculi, die zich voornamelijk in het hersenweefsel en de nieren van het dier bevindt. Het wordt horizontaal overgedragen, met name door de inname van urine die besmet is met de parasietsporen.
Het kan ook verticaal worden overgedragen, dat wil zeggen van moeder op foetus.
Het meest opvallende symptoom van encefalitozoönose is dat het konijn zijn kop naar één kant houdt (torticollis). Dit kan, zelfs als het dier herstelt van de ziekte, de rest van zijn leven aanhouden. Andere typische klinische symptomen zijn als volgt:
- Gebrek aan coördinatie en onbalans.
- Circulaire bewegingen.
- Parese of verlamming.
- Bevingen.
- Convulsies.
- Nystagmus: onwillekeurige oogbewegingen.
- Doofheid veroorzaakt door infectieuze otitis.
- Incontinentie.
- Plotselinge dood.
- Oculaire en niersymptomen wanneer de parasiet deze organen bereikt.
Beschadiging van het ruggenmerg
De achterpoten van een konijn zijn erg krachtig, maar helaas is zijn ruggengraat kwetsbaar. Daarom kan een plotselinge beweging en in een slechte houding ertoe leiden dat de haasachtigen zijn eigen ruggengraat breken.
De omgang met deze dieren is delicaat, aangezien een slechte fixatie of een plotselinge ontsnappingspoging schade aan het ruggenmerg kan veroorzaken.
Wanneer het konijn een beschadiging van het ruggenmerg heeft, is verlamming van de achterpoten het meest voorkomende symptoom, waardoor het een of beide ledematen sleept.Zoals je je kunt voorstellen, is het absoluut noodzakelijk om onmiddellijk naar de dierenarts te gaan, omdat deze aandoening ondragelijke pijn veroorzaakt voor het dier.
De prognose is gereserveerd voor elk geval, aangezien het mogelijk is om te proberen het konijn aan te passen aan een leven met beperkte mobiliteit. Als u nog steeds uw sluitspieren onder controle kunt houden en enig gevoel behoudt, krijgt u mogelijk een rolstoel om kwaliteit van leven te bieden.
Breuken
Botbreuken worden, net als ruggenmergletsels, veroorzaakt door de combinatie van kwetsbaarheid en kracht die kenmerkend is voor het bewegingsapparaat van konijnen. Bovendien klimmen deze dieren graag naar hoge plaatsen om hun omgeving beter te kunnen bekijken, wat kan eindigen in een zware val.
Behandeling en prognose zijn afhankelijk van het type en de locatie van de breuk. Een been spalken is niet hetzelfde als het behandelen van een breuk in een wervel. In beide gevallen zul je duidelijk kunnen zien dat de achterpoten van je konijn het begeven en dat hij zeer duidelijke tekenen van pijn heeft, dus je kunt hem vrijwel onmiddellijk naar de dierenarts brengen.
Heupdysplasie
Heupdysplasie of coxofemorale dislocatie komt vaak voor bij raszuivere konijnen (vanwege selectieve kruising waarbij esthetiek belangrijker is dan gezondheid) en oudere dieren. Bij deze ziekte wordt het dijbeen verplaatst van de verankering naar de heup (het acetabulum), wat stress, wrijving en gewrichtsontsteking veroorzaakt.
Je zult kunnen zien dat je konijn een van zijn poten in een andere positie heeft dan de andere, meer open of gesloten. U zult ook motorische problemen en tekenen van pijn waarnemen en dat het dier zijn poten spreidt wanneer het oppervlak niet-klevend is.
Konijnen zijn dieren die het soms slecht doen in gevangenschap. Daarom zijn een goed dieet, lichaamsbeweging en dagelijkse controles de sleutel om te garanderen dat uw dier zo gezond blijft als in het wild.
