Als we naar onze dierenarts gaan om de routinevaccinaties van onze huisdieren bij te werken, zullen we zeker gehoord hebben van leptospirose. Deze ziekte, met zoönotisch potentieel, dat wil zeggen overdraagbaar op de mens, is opgenomen in alle vaccinatieschema's.
Geen wonder, aangezien het wereldwijd wordt beschouwd als een van de meest voorkomende zoönoses. Vervolgens gaan we enkele tips bespreken om leptospirose bij huisdieren te voorkomen.
Leptospirose en het milieu
Om elke ziekte te voorkomen, is het essentieel om de relatie met de omgeving te kennen.Als we niet weten hoe de veroorzaker zich in het milieu ontwikkelt, wordt het voor ons lastig om effectief aan preventie te werken. Daarom gaan we kort ingaan op de relatie van deze bacterie met de omgeving.
Leptospirose is een ziekte die wordt veroorzaakt door de bacterie Leptospira spp. Binnen dit geslacht zijn er verschillende pathogene soorten die de ziekte veroorzaken.
Wat huisdieren betreft, kan het honden, katten, ratten en egels treffen, hoewel het bij laatstgenoemden gewoonlijk geen onderdeel uitmaakt van de routinematige differentiaaldiagnose vanwege hun leefgewoonten thuis.
Het wordt overgedragen door direct contact met een besmet dier, of indirect via zijn afscheidingen.
- Direct contact: Seksuele overdracht, vaker van man op vrouw via sperma. Ook via geïnfecteerde foetussen en placentaresten.
- Indirect contact: Wanneer er blootstelling is aan de bacterie in gunstige omgevingen waar deze zou kunnen overleven. Als een besmet dier de bacteriën elimineert, kan het min of meer tijd besmettelijk in de omgeving blijven.
De milieukenmerken die gunstig zijn voor de overleving van de bacteriën zijn de volgende:
- Een warm klimaat, tussen 10 en 35 ºC, omdat ze extreme temperaturen niet slecht verdragen.
- Een andere onmisbare omgevingsconditie is vochtigheid. Ze hebben vochtige omgevingen nodig, met stilstaande waterbronnen of moerassig terrein. In circulerende wateren zijn hun overleving en voortplanting meer in gevaar.
- Een andere logische factor is de populatiedichtheid van dieren. Zoals we al hebben gezien, is het een bacterie die geïnfecteerde levende wezens uitscheiden, ongeacht hoeveel stilstaand en warm water we hebben, het zal nooit besmet zijn met leptospiren totdat een ziek dier bijvoorbeeld in die plas plast.
Tips om leptospirose te voorkomen
Nu we een beetje begrijpen hoe deze bacterie werkt, zullen we gemakkelijker de mechanismen begrijpen die betrokken zijn bij de preventie ervan.
Vaccinatie
Natuurlijk, en zonder enige twijfel, is het de belangrijkste en meest effectieve maatregel om deze en tientallen andere ziekten te voorkomen. Het vaccin tegen leptospirose bij honden, het huisdier dat er het meest vatbaar voor is, v alt binnen alle gebruikelijke vaccinatieprotocollen.
Er zijn bepaalde gestandaardiseerde regels met betrekking tot het vaccinatieschema, hoewel elke klinische dierenarts enige vrijheid heeft om volgens zijn eigen criteria te werk te gaan. Er wordt echter aangenomen dat vaccinatie ten minste jaarlijks moet plaatsvinden, aangezien het behoud van immuniteit na vaccinatie is vastgesteld op ongeveer 10 maanden.
Bij risicodieren, zoals jachthonden of herdershonden, wordt vaccinatie ten minste om de 6 maanden aanbevolen.
Dit is vooral belangrijk in gematigde en vochtige gebieden waar aan de hierboven beschreven criteria wordt voldaan. Als we lezers hebben die ons volgen vanuit woestijngebieden, hoeven ze zich niet al te veel zorgen te maken over deze ziekte.
Controle in gemeenschappen
Speciale voorzichtigheid is geboden in gebieden met een hoge dichtheid aan dieren: schuilplaatsen, kennels, schuilplaatsen, woningen of andere plaatsen met een groot aantal dieren in een kleine ruimte.
Het is belangrijk om uiterst voorzichtig en hygiënisch te zijn in deze omgevingen. Er moet regelmatig worden schoongemaakt om te voorkomen dat, in het geval van een ziek dier, de door het dier uitgescheiden bacteriën in de omgeving achterblijven en andere individuen besmetten. Het gebruik van roosters en hellend terrein kunnen nuttige maatregelen zijn om het ontstaan van plassen en stilstaand water te voorkomen.
Natuurlijk moeten zieke dieren volledig worden geïsoleerd van de rest van hun soortgenoten. Vanwege hun zoönosepotentieel moeten geïnfecteerde huisdieren en hun afscheidingen (vooral urine) met de grootste zorg worden behandeld.
Knaagdierbestrijding
Knaagdieren, zoals ratten en muizen, blijken een zeer belangrijke vector van leptospirose te zijn. Door hun nieuwsgierige en ongrijpbare gedrag zijn ze in staat om bijna elke omgeving binnen te gaan waar er een risico op besmetting bestaat via hun urine.
Om deze reden is het interessant om de toegang van dit type knaagdieren tot gebieden waar onze huisdieren leven te controleren.
Zoals we hebben gezien, is leptospira een bacterie die zich gemakkelijk in veel geografische gebieden kan handhaven en voortplanten. Vanwege het zoönotische potentieel is het van bijzonder belang om ons steentje bij te dragen aan de preventie ervan.
