Alle stadia van spoedeisende geneeskunde zijn belangrijk voor de succesvolle behandeling van ernstig zieke patiënten. De eerste fasen komen overeen met triage en eerste evaluatie.
In het geval van een veterinaire noodsituatie zijn anticipatie en preventie essentieel. Dat is de reden waarom het onderzoek (bekend als anamnese) dat bij de tutor wordt uitgevoerd vóór elke sanitaire handeling zo belangrijk is. Deze reeks vragen levert de gegevens waarop het daaropvolgende beheer van de noodsituatie zal worden gebaseerd, althans tijdens de eerste momenten.
Triage en eerste evaluatie
Het triageproces in de diergeneeskunde
Triage kan worden gedefinieerd als de evaluatie en toewijzing van behandeling aan patiënten volgens een systeem van prioriteiten dat is ontworpen om het aantal overlevenden te maximaliseren.
Het eerste contact tussen een klant en de dierenkliniek is vaak telefonisch. De informatie die in dit gesprek wordt verkregen, kan zelfs helpen bij de diagnose van het dier.
Het directe doel van een telefonische triage is om te bepalen of het dier dringend door de dierenarts moet worden onderzocht, en ook om, indien nodig, de voogd te helpen bij het verlenen van eerste hulp aan uw huisdier.
Welke vragen moet je de tutor stellen?
De dierenarts wil het weten:
- manier waarop het dier ademt
- kleur van het mondslijmvlies of bindvlies
- bewustzijnsniveau
- aanwezigheid en ernst van bloedingen, wonden, breuken, braken en diarree
- het vermogen van dieren om te lopen
- vermogen om te plassen
- mate van opgezette buik.
Het dier voorbereiden om het naar de kliniek te brengen
Het wordt aanbevolen om het dier in een reismand te plaatsen, zodat de beweging minimaal is en de problemen niet verergeren. In het geval van een bloeding kan het uitoefenen van directe druk of een tourniquet het onder controle houden. Al deze maatregelen moeten indien mogelijk worden gegeven volgens de telefonische instructies van een dierenarts, net als elke andere EHBO-methode.
Dieren die lijden aan pijn, trauma, neurologische schade of angst moeten met de nodige voorzichtigheid worden benaderd, aangezien hun temperament kan veranderen. Zelfs het vriendelijkste huisdier kan onder deze omstandigheden agressief worden.
De triage en eerste evaluatie zodra het dier in de kliniek aankomt
Als je eenmaal bij de dierenarts bent aangekomen, moet elk huisdier snel worden beoordeeld door een professional. Met deze eerste evaluatie wordt bepaald of het dier onmiddellijk moet worden behandeld of dat het stabiel genoeg is om te wachten. Dit is wederom onderdeel van triage.
De vier belangrijkste apparaten worden eerst geëvalueerd:
- ademhaling;
- cardiovasculair;
- neurologisch;
- renaal.
Storingen in een van deze systemen kunnen onverenigbaar zijn met het leven en moeten zo snel mogelijk worden behandeld.
Ademhalingscontrole
Ademhalingsfrequentie, ritme en ademhalingsinspanning moeten zo snel mogelijk worden bepaald. Tekenen van ademnood zijn onder andere een verhoogde ademhalingsfrequentie of verlengd hoofd en nek.
Cardiovasculaire functiecontrole
Evaluatie van het cardiovasculaire systeem omvat het controleren van de kleur van de slijmvliezen, de capillaire hervultijd en de kwaliteit en het ritme van de pols. Verontrustende tekenen zijn onder meer bleke, blauwachtige of zeer rode slijmvliezen, veranderde capillaire hervultijd, zwakke of begrenzende pulsen, enz.
Evaluatie van het zenuwstelsel
Onmiddellijke neurologische evaluatie moet de mobiliteit en autonomie van het dier omvatten. Neurologische afwijkingen die onmiddellijk moeten worden behandeld, zijn onder meer stupor, hyperexcitabiliteit, epileptische aanvallen, enz.
Triage en eerste evaluatie: verificatie van urinefunctie
Evaluatie van het niersysteem moet een beoordeling van het vermogen om te urineren en palpatie van de blaas omvatten.
Hoe worden beslissingen genomen na de eerste evaluatie?
Dieren met een disfunctie in een van de vier genoemde systemen worden direct naar de eerstelijnszorg gebracht.
Aandoeningen die andere lichaamssystemen aantasten, zijn over het algemeen niet onmiddellijk onverenigbaar met het leven. Maar er moet ook rekening worden gehouden met de effecten ervan.
Een gebroken dijbeen hoeft bijvoorbeeld niet levensbedreigend te zijn. Maar bloedverlies in het dijgebied kan het cardiovasculaire systeem in gevaar brengen.
Er zijn ook problemen die niet direct van invloed zijn op de vier belangrijkste apparaten, maar die onmiddellijke actie vereisen. Het zijn vergiftiging of vergiftiging, bloedend trauma, verzakte organen, breuken of open wonden, brandwonden en dystokie.
Snelle actie kan levens redden
We hebben gezien hoe triage en eerste evaluatie essentieel zijn om beslissingen te nemen over de aanpak van een veterinaire noodsituatie. Ze maken het mogelijk om de onmiddellijke situatie van de dieren te kennen om te beslissen in welke volgorde te handelen en met hoeveel urgentie.
Zodra beide zijn gedaan, is de volgende stap om door te gaan naar de eerstelijnszorg. Van daaruit naar de tweede lijn, waar het dier indien nodig doorverwezen wordt naar een gespecialiseerd centrum.