Spinapen of atelo-apen zijn de algemene namen die een verscheidenheid aan soorten aanduiden die behoren tot het geslacht Ateles, van de familie Atelidae. Dit taxon groepeert de soorten apen die geen opponeerbare duim hebben. Over het algemeen brengen groepen atelo's een groot deel van hun dag samen door, aangezien ze de neiging hebben om groepen van 2 tot 30 individuen te vormen.
Welke eigenschappen karakteriseren spinapen
Het eerste dat moet worden vermeld, is dat deze soorten een morfologische diversiteit vertonen die het moeilijk heeft gemaakt om ze binnen het geslacht te classificeren. Dat gezegd hebbende, is het mogelijk om de controverse rond de classificatie te begrijpen.
Dus terwijl sommige specialisten 4 soorten herkennen, zijn anderen van mening dat het geslacht Ateles een enkele soort omvat, met verschillende ondersoorten. In 2005 stelde een rapport op basis van DNA-onderzoeken het bestaan vast van 7 soorten binnen het geslacht, A. belzebuth, A. paniscus, A. chamek, A. marginatus, A. fusciceps, A. geoffroyi en A. hybridus.
Enkele kenmerken van deze schattige zoogdieren:
- Ze zijn de grootste apensoort in de Nieuwe Wereld, met een lengte tussen de 60 en 90 centimeter.
- Vrouwtjes zijn kleiner dan mannetjes.
- Alle ateliden hebben grijpstaarten, tot 90 cm lang, die kneedbaar en gevoelig zijn, erg handig om voorwerpen vast te pakken.
- De aanwezigheid van een grote en langwerpige hangende clitoris is zeer kenmerkend voor Ateles-vrouwen.
Waar leven slingerapen uit de Nieuwe Wereld?
Spinapen leven in ongestoorde gebieden in primaire regenwouden. Ook is vastgesteld dat het geslacht Ateles voorkomt van het zuiden van Mexico tot het Amazonebekken in Venezuela, Bolivia en Brazilië.
Spinapen leven bijna uitsluitend in regenwouden met hoge bladerdaken en zijn relatief intolerant voor verstoringen van hun leefomgeving.
Wat eten slingerapen?
Het zijn plantenetende wezens die graag fruit consumeren. Ze eten echter ook variabele hoeveelheden bladeren, bloemen, nectar, jonge scheuten en insecten. Zoals te verwachten is, varieert het dieet van elke soort afhankelijk van het territorium dat het inneemt en het seizoen.
Opgemerkt moet worden dat het op fruit gebaseerde dieet vereist dat Ateles uitgestrekte territoria heeft om er genoeg van te kunnen oogsten. Om deze reden vertonen deze soorten een hoge gevoeligheid voor veranderingen in het milieu.
Behoudsstatus
Soort in het geslacht Ateles zijn geclassificeerd als ernstig bedreigd door de IUCN. Dit komt door hun zeer beperkte verspreiding, de kleine omvang van hun populaties en de achteruitgang van hun leefgebieden.
Bovendien worden lokale populaties van verschillende ondersoorten ook als bedreigd of kwetsbaar beschouwd. In alle gevallen dragen beperkte geografische spreiding samen met vernietiging van leefgebieden en jachtdruk bij aan de onzekerheid van hun toekomst.
Helaas maken de grote lichaamsgrootte en aggregaties van ateliden ze een aantrekkelijke prooi voor jagers. Bovendien vergroot de aanleg van wegen de toegang tot het bos voor jagers en verslechtert het leefgebied. Ook verkleint het gebruik van houtkap en het verbranden van bossen voor weiland en landbouw hun territoria.
Bij soorten van het geslacht Ateles verklaren de lage voortplantingssnelheid en de noodzaak om zich over grote territoria te verspreiden waarom ze nu ernstig worden bedreigd en moeten worden gericht op beschermingsinspanningen.
Welke natuurbeschermingsplannen zijn er aan de gang?
Met name de inspanningen voor het behoud van slingeraapjes zijn wijdverspreid. Dit omvat de oprichting van parken en beschermde reservaten, evenals wetgeving die de jacht verbiedt.
Handhaving van habitatbescherming wordt echter vaak belemmerd door onvoldoende financiële middelen.
Ongetwijfeld kunnen inspanningen op het gebied van natuurbehoud en internationale samenwerking tussen habitatlanden en niet-gouvernementele organisaties (NGO's) effectief zijn, maar ze vereisen langetermijntoezeggingen op alle niveaus.
