Impact bij reptielen is een pathologie die bestaat uit een obstructie op darmniveau, ofwel door de consumptie van substraat, overtollig voedsel of een ander vast materiaal dat de uitgang van ontlasting verhindert. Bij hagedissen en amfibieën komt het meest voor dat het gebeurt door het per ongeluk inslikken van zand of aarde die aanwezig is in de installatie.
De meeste reptielen, kikkers en padden voeden zich door op hun prooi te springen. Daarom is het niet onredelijk dat ze uiteindelijk elementen eten die onmogelijk te verteren zijn. Als je wilt weten hoe je impact bij deze exotische huisdieren kunt voorkomen, lees dan verder.
Oorzaken van impactie bij reptielen
Zoals we al zeiden, is impactie het ophopen van afvalstoffen in de maag en/of darmen van het dier. Volgens deze definitie kan vrijwel alles wat vast of halfvast is een exotisch huisdier beïnvloeden.
Onder de meest voorkomende oorzaken van impactie vinden we het volgende. Mis ze niet, want veel onervaren docenten zien vaak enkele van deze fouten over het hoofd:
- Gedesaggregeerde substraten: losse grond, fijn zand, kleine stenen en andere vrije elementen in de omgeving worden gemakkelijk per ongeluk ingenomen tijdens de jacht op het dier.
- Te grote prooi: het metaboliseren van enorme prooien door een middelgrote hagedis kan een echte uitdaging zijn. Geef een reptiel nooit een ongewerveld dier of gewerveld dier dat groter is dan zijn kop, behalve boa's en andere slangen.
- Prooi met te harde exoskeletten: Kevers zijn om deze reden geen goed levend voer. Het afbreken van exoskeletten kan een zware taak zijn voor het spijsverteringssysteem van reptielen. Dit kan op de lange termijn een darmprop veroorzaken.
- Temperaturen te laag: Reptielen zijn ectotherm, dus hun metabolisme is volledig afhankelijk van de buitentemperatuur. In een te koud klimaat is de spijsvertering moeilijk. Dit bevordert het verschijnen van pluggen in de darm en cloaca.
- Uitdroging: Gebrek aan water in het lichaam van het reptiel kan de ontlasting te hard maken. In deze gevallen kan het onmogelijk zijn om ze uit te scheiden voor het dier.
De eerste en tweede fout komen zeer vaak voor. Hoe vaak heb je een gekko gezien in een terrarium met een zanderige ondergrond? Als je een pogona of luipaardgekko hebt met steen/zand als basis van de installatie, is impactie een kwestie van tijd.
Symptomen
De eerste klinische tekenen van deze pathologie zijn onder meer een gebrek aan eetlust van het reptiel en dat de vorige uitwerpselen te hard zijn, of dat ze stukjes substraat bevatten. Indien niet snel behandeld, zijn enkele van de matige/ernstige symptomen de volgende:
- Bevingen in de benen.
- Oprispingen: bij veel amfibieën wordt dit zeer duidelijk, aangezien ze hun eigen maag kunnen uitbraken voordat ze deze weer doorslikken.
- Verlamming, lusteloosheid en chronisch gebrek aan eetlust.
- Een blauwachtig gebied op de buik: dit komt overeen met het aangetaste substraat, dat kan worden waargenomen door de transparanten van de buikepidermale van veel reptielen.
In de vroege stadia gaan de klinische symptomen niet verder dan een beeld van natuurlijke constipatie. Helaas, als de pathologie gecompliceerd is of als er geen oplossing is, kan het dier sterven. Veel voogden verliezen om deze reden hun exotische huisdieren en vinden nooit de onderliggende reden.
Impactiebehandeling bij reptielen
De beste behandeling is preventie. Hiervoor is het essentieel dat u altijd een organisch substraat gebruikt voor de installatie van elk exotisch reptiel, zonder uitzondering.Er zijn "zanden" van plantaardige oorsprong, samengesteld uit celluloseresten en andere materialen die in ieder geval kunnen worden afgebroken door het spijsverteringskanaal van het dier.
Zoals blijkt uit veterinaire documenten, is zand een van de slechtst mogelijke substraten voor reptielen. Beetje bij beetje zal het dier korrels van dit anorganische materiaal inslikken, totdat er een prop gevormd wordt die bijna onmogelijk te verwijderen is, tenzij er naar een dierenarts wordt geopereerd.
In geval van lichte impactie kan het huisdier dagelijks in warm water worden gewassen. Dit activeert meestal de beweeglijkheid van het spijsverteringsstelsel van het dier, zodat de ontlasting tijdens het bad vrijkomt. Een andere goede optie is om al het vaste voedsel van het reptiel te verwijderen totdat het een stoelgang heeft.
Vanaf vandaag zijn er specifieke organische zandsubstraten voor reptielen. Bij inslikken kan dit materiaal zonder problemen worden gemetaboliseerd.
Een veelgemaakte fout
Zoals we al in eerdere regels hebben gezegd, is het niet kiezen van het juiste substraat voor het huisdier een veelgemaakte fout bij beginnende bijlesdocenten. Zoek het uit voordat je een exotisch reptiel krijgt, want het is niet de moeite waard om te improviseren als er fouten worden gemaakt. De gezondheid van een levend wezen staat op het spel.
Milde gevallen van impactie bij reptielen kunnen worden opgelost door de omgevingsparameters, het dieet en de badroutine van het dier te veranderen. Helaas, als het ziektebeeld verslechtert, hoef je alleen nog maar naar de dierenarts te gaan om een chirurgische ingreep bij het reptiel uit te voeren.
