Kangoeroes staan bekend als een van de meest charismatische soorten die in Australië voorkomen. In feite zijn ze een unieke groep zoogdieren in het dierenrijk, omdat ze een buidel hebben die dient om hun jongen te beschermen terwijl ze groeien. Bovendien worden kangoeroes verspreid in droge en droge gebieden, dus hebben ze bepaalde strategieën ontwikkeld om hun voeding te vergemakkelijken.
Deze dieren zijn geclassificeerd als buideldieren, een taxon waartoe ook de wallaby en wallaby behoren. Om verwarring te voorkomen, zullen we het in deze ruimte hebben over de 3 bekendste soorten kangoeroes: de rode (Macropus rufus), de oostelijke grijze (Macropus giganteus) en de westelijke grijze (Macropus fuliginosus).Lees verder voor meer informatie over hoe deze zoogdieren zich voeden.
Kenmerken van kangoeroes
Kangoeroes bereiken een hoogte van 1,6 meter, terwijl hun staart alleen nog eens 120 centimeter lang is. Dankzij dit grote formaat worden ze erkend als een van de grootste buideldieren die er bestaan. Bovendien hebben ze sterke en enorme poten die hen helpen te bewegen door door hun leefgebied te springen.
Deze zoogdieren hebben een zachte, pluche vacht die vaak grijs, bruin en beige van kleur is. Deze kleuring is lichter in de buikstreek en donkerder in de rug. Deze eigenschap kan enigszins variëren, afhankelijk van de locatie en de tijd van het jaar, aangezien de exemplaren de dichtheid van hun haar verminderen om beter bestand te zijn tegen hoge temperaturen.
De kangoeroe heeft kleinere voorpoten dan zijn achterpoten, die hij op dezelfde manier gebruikt als mensenhanden. Deze ledematen hebben echter klauwen aan elk van hun vingers. Hierdoor kun je ze gebruiken om te graven en naar voedsel of water te zoeken.

Wat eten kangoeroes?
Kangoeroes zijn plantenetende dieren die gespecialiseerd zijn in het consumeren van kruiden en kleine planten. Over het algemeen kunnen ze een grote hoeveelheid struik- of boomgebladerte verteren, met als enige voorwaarde dat ze groen zijn. Dit doen ze om ervoor te zorgen dat hun voedsel ook een bepaalde hoeveelheid water bevat. Hierdoor worden ze gehydrateerd op hetzelfde moment dat ze worden gevoed.
Deze dieren zijn gewend om te "grazen" op de uitgestrekte vlakten van hun territorium. Ze hebben echter ook de neiging om actief op zoek te gaan naar bepaalde specifieke planten (zoals vetplanten, knoppen, chenopoden en lelies) om hun dieet aan te vullen. De westelijke grijze kangoeroe consumeert ook giftige struiken, omdat hij de effecten van bepaalde plantengif.webpstoffen, zoals fluoracetaat, kan weerstaan.
Het dieet van kangoeroes omvat de vegetatie die beschikbaar is in de meeste groene graslanden van hun leefgebied, maar ze zijn niet beperkt tot dit gebied.Hun aanpassingsvermogen zorgt ervoor dat deze buideldieren ook menselijke gewassen binnendringen. Daarom beschouwen sommige mensen ze als ongedierte en jagen ze erop om gewassen te beschermen.
De moeilijke taak om planten te verteren
Herbivoren hebben bepaalde aanpassingen nodig om de planten die ze eten te kunnen verteren. Dit komt omdat plantensoorten cellen hebben die resistent zijn tegen vertering. Om deze reden malen sommige dieren, zoals herkauwers, hun voedsel lange tijd om te profiteren van de voedingsstoffen van de plant.
Dit is hetzelfde met kangoeroes, omdat hun lichaam zich heeft aangepast om het meeste uit hun dieet te halen. Om te beginnen hebben de tanden van deze dieren verschillende afgeplatte premolaren om de bladeren beter te verpletteren. Bovendien vertonen de kiezen onregelmatige vormen waardoor ze door de stengels van kruiden kunnen snijden.
De rol van de maag
Uitstekend pureren van voedsel helpt enorm bij de vertering van groenten. Om het proces echter efficiënter te maken, is het noodzakelijk dat het spijsverteringsstelsel ook enkele veranderingen vertoont. In het geval van kangoeroes wordt deze wijziging gevonden in hun maag, die is verdeeld in verschillende kamers (zoals die van sommige herkauwers).
Deze buideldieren gebruiken een fermentatieproces waarvan de functie is om de planten die ze consumeren voor te verteren. Om dit te doen, slaan de maagkamers bepaalde onschadelijke bacteriën op voor de kangoeroe, die het voedsel beginnen af te breken wanneer het de maag binnenkomt. Op deze manier wordt het voedsel snel afgebroken en worden de voedingsstoffen beter opgenomen.
De impact van kangoeroevoeding
Zoals je kunt zien, hebben kangoeroes een enorm en efficiënt lichaam dat is aangepast aan hun herbivoor dieet. Hierdoor profiteren ze niet alleen van alle voedingsstoffen die planten hen kunnen bieden, maar kunnen ze ook sommige van hun gif.webpstoffen weerstaan.Daarom worden ze beschouwd als aanpasbare dieren die zich gemakkelijk voeden met verschillende soorten plantensoorten.
Hoewel dit positief lijkt, is de realiteit dat ze een probleem kunnen worden voor vee en landbouw. De teeltgebieden dienen namelijk ook als hun voedselbron en veroorzaken economische verliezen voor de bevolking. Ook concurreert de kangoeroe om weiland met vee, wat een dilemma wordt voor veeboeren.
Alsof dat nog niet genoeg is, is de kangoeroepopulatie de afgelopen decennia toegenomen, waardoor de onvrede onder de bevolking is toegenomen. Bijgevolg heeft de Australische regering wetten moeten opstellen om ze te controleren en te beschermen. Hierdoor zijn de negatieve effecten sterk verminderd zonder de stabiliteit van de soort in gevaar te brengen.

Kangoeroes behoren tot de meest charismatische dieren die er bestaan, maar hun grote efficiëntie bij het voeren maakt ze tot een latent ecologisch gevaar.Dit betekent niet dat ze moeten worden uitgeroeid, aangezien het elimineren ervan alleen maar kan leiden tot een nieuwe onevenwichtigheid in natuurlijke interacties. Het is beter om een balans te vinden waarin je goed kunt samenleven met de soort.