Ze zeggen dat we gemaakt zijn om lief te hebben en bemind te worden, zowel van ons als van dieren. Daarom kunnen we ons diepbedroefd voelen als ons de liefde of de kans om lief te hebben wordt ontnomen. Dit was het geval van Tonka, een Australische wombat die in ernstige problemen kwam toen hij beroofd werd van zijn liefde.
Heb je ooit eerder gehoord van Australische wombats? We leggen wat uit over dit dier.
Wombat-kenmerken
De wombat is een vreemd buideldier, en we zeggen vreemd om te verwijzen naar ongewoon, aangezien er niet veel van zijn soort zijn. Ze hebben het uiterlijk van een kleine, gespierde beer met zeer korte pootjes.
Ze voeden zich met gras en wortels en hebben scherpe tanden waarmee ze, samen met hun grote klauwen, diepe holen kunnen graven waarin ze hun toevlucht kunnen zoeken. Het zijn voornamelijk nachtdieren, maar soms zijn ze ook overdag te zien. En iets heel merkwaardigs dat wombats kenmerkt, is dat ze langer meegaan dan elk ander buideldier, rond de 20.
Laten we het, eenmaal geënsceneerd, hebben over Tonka, de Australische wombat waarover we je zijn verhaal willen vertellen.
Het verhaal van Tonka, de Australische wombat
Tonka, de Australische wombat, werd gered uit de tas van zijn moeder toen ze werd overreden. Misschien herinner je je dat je zijn verhaal op internet las in 2009. Het was uitzonderlijk, want hoewel zijn moeder werd overreden en gedood, werd Tonka gered en in leven gehouden.
Daarna werd hij opgevoed in Billabong Sanctuary in Queensland door een groep game rangers. Tonka werd al heel vroeg een deel van het gezin, speelde met ze, at met ze en keek zelfs samen tv!
Hij vond het heerlijk om met een teddybeer te slapen, een geschenk van zijn nieuwe ouders, en hij hield ervan om zijn buik te laten krabben. Hij had een heel natuurpark om in te wonen, een natuurlijke habitat waarin hij zichzelf kon zijn terwijl hij werd beschermd.
Het was een park dat openstond voor toeristen, waar Tonka, de Australische wombat, van genoot. Hij vond het heerlijk om geknuffeld, gestreeld, vertroeteld te worden en viel zelfs in slaap in de armen van een van hen. Mogelijk gaf het feit dat hij zijn moeder verloor toen hij nog zo jong was hem de behoefte aan genegenheid die hij vond bij toeristen.
Alles nam een drastische wending
Alles leek een sprookje voor de Australische wombat, totdat in 2011 de beroemde tropische cycloon Yasi Queenslad trof, waardoor het praktisch verlaten achterbleef, vooral het gebied waar Tonka woonde. Dit veroorzaakte de sluiting van het park voor ongeveer tien weken, waardoor Tonka de liefde en menselijke warmte werd ontnomen die toeristen haar gaven.
Toen hij deze dramatische verandering in zijn leven zag, stopte de Australische wombat enkele weken met eten en bijna drinken, en zakte weg in een depressie die uiteindelijk tot meer problemen leidde.
De wombat liet zijn etensbord pas tien weken later weer schoon achter toen het park heropend werd en er weer toeristen kwamen. Tonka was echter nooit meer dezelfde. Omdat hij zo lang niet at en depressief was, had hij ernstige nierbeschadiging die ze niet konden oplossen.
Volgens de parkeigenaren was het verlies van de mimespelers de oorzaak van deze schade in Tonka. Hij had een onomkeerbare nierziekte waarvoor hij half juni 2016 op 7-jarige leeftijd moest worden geëuthanaseerd. Een verhaal met een vrolijk begin en een tragisch einde.
Het lijkt erop dat het dier niet voorbestemd is om lang gelukkig te zijn of een gemakkelijk leven te leiden.
Veel van de toeristen die in het park waren, erkenden dat het beste eraan ongetwijfeld de wombat was en sommigen lieten zelfs een eerbetoon achter op de netwerken zoals deze: “Ik zal je grappige waggelen nooit vergeten. Dank voor je liefde. Rust zacht“.
