Waldo's redder brengt de nachten door aan zijn zijde om hem niet alleen te laten sterven. Deze puppy werd heel slecht gered, hij leed aan kanker die zich door zijn hele lichaam verspreidde en er was geen andere weg voor hem. Zijn leven vervaagde beetje bij beetje.
Lees verder voor het volledige verhaal van deze hond en de geweldige vrouw die hem geen moment alleen heeft gelaten sinds ze hem ontmoette.
Dit was de relatie tussen de redder en de puppy
Janine Guindo is de oprichter van Speranza Animal Rescue, een asiel in Mechanicsburg, Pennsylvania, Verenigde Staten.Ze ontmoette Waldo in 2018 nadat een student hem had gevonden in een park in Philadelphia. Hij trok de aandacht van de jonge man en de redder omdat hij er erg slecht aan toe was, dun, zwak, verdrietig en bedekt met zweren over zijn hele lichaam.
Hoewel de vrouw hoopte hem te redden en te genezen, was de prognose niet de beste. Hij verbleef enkele dagen in het ziekenhuis bij de dierenarts waar hij werd onderzocht en de zorg kreeg die zijn verwondingen nodig hadden. De inspanningen waren ook gericht op een tumor op zijn been die kanker bleek te zijn.
De diagnose gaf aan dat deze kanker zich door zijn hele lichaam kon verspreiden, dus de overlevingskansen waren bijna nul. Niet alleen omdat zijn toestand erg vergevorderd was, maar ook omdat de hond al moe was van zoveel pijn en lijden.
De redder brengt de nachten door aan zijn zijde
Vanaf het moment dat ze hoorde dat Waldo het niet zou overleven, was de redder toegewijd aan hem en bracht meerdere nachten door aan zijn zijde om hem liefde te geven. Op deze manier wilde ze hem laten zien dat menselijke liefde bestond en dat hij niet alleen zou hoeven sterven. De vrouw legde zich erop toe hem te vullen met verwennerij en liefkozingen.
“Ik had het gevoel dat het de volgende dag niet goed zou gaan () Ik kon die avond lieve Watson niet verlaten. Dus maakte ik een bed vol dekbedden en kussens. Ik blijf de hele nacht bij deze man" , schreef hij op zijn sociale media.
Hoewel de hond die nacht in een diepe slaap kon doorbrengen, wilde hij de volgende dag geen eten of drinken krijgen. Bovendien merkte de redder die de nachten aan zijn zijde doorbracht vreemd en gebruikelijk gedrag op bij honden die op het punt stonden te sterven, hij liep in cirkels en was afstandelijk. Daarom nam hij hem mee naar de dierenarts waar hij hem voor de laatste keer kuste en knuffelde. Daar namen ze afscheid en kon Watson in vrede rusten.
Zo gaf Guindo de kleine hond de liefde die hij misschien nooit in zijn leven heeft gekend. Hoewel dit verhaal erg ontroerend is, toont het ons menselijke warmte en empathie. Rust in de eeuwigheid, zonder pijn of lijden, harig!
