De ansichtkaarten die zijn achtergelaten door het conflict tussen Rusland en Oekraïne blijven ons verbazen, deze keer vertellen we het verhaal van een Oekraïense vrouw die besloot te vluchten met haar bejaarde hond op haar schouders. Hij droeg het over 17 kilometer naar de grens. Dit verhaal werd beroemd toen het in de eerste persoon in The Guardian werd gepubliceerd.
Alisa, zoals de toegewijde tutor wordt genoemd, vertelt alles wat ze moest doorstaan om haar bejaarde hond niet in de steek te laten. Stop niet met lezen, want je zult dit verhaal geweldig vinden.
Dit was de reis van de Oekraïense vrouw en haar bejaarde hond
Alisa begint met te vertellen dat ze de dag voordat het conflict van haar land met Rusland uitbrak, haar vader had verloren. Geconfronteerd met de onmiddellijke dreiging, evacueerden veel mensen Kiev, de hoofdstad van Oekraïne.
Ze kon niet meteen vertrekken omdat ze alle papieren van de begrafenis van haar vader aan het ordenen was. "We hebben bijna alle documenten verzameld, we hebben een restaurant besteld voor een herdenking, maar aangezien de burgerlijke stand was ontruimd en ze ons geen definitief document gaven, weigerde het crematorium iemand te accepteren" , zei hij.
Ondanks de moeilijkheden die zich voordeden, hielp Python, het bedrijf waarvoor ze programmeur is, haar en haar gezin de stad uit. Hij stemde er zelfs mee in hem te helpen met zijn honden, waaronder zijn bejaarde Duitse herder. De vrouw stuitte echter op een ander obstakel: haar man kon de grens niet over vanwege zijn hoge leeftijd en omdat het "mobilisatiebevel" van kracht was.
Het verhaal gaat verder door erop te wijzen dat er veel auto's op weg waren naar de grens met Polen en dat ze in de auto moesten blijven, iets wat ze niet konden uitstaan. Daarom namen ze de beslissing om 10 mijl te lopen om 4 uur 's ochtends bij 7 graden Celsius weer.
Zijn hond was zo oud dat hij niet meer kon lopen
Alisa's hond is een 12 en een half jaar oude Duitse herder. Ze probeerde te lopen, maar het lukte niet, elke kilometer stortte in, dus de vrouw moest om hulp vragen, maar niemand wilde haar een handje helpen. Ze vertelden hem zelfs dat hij de honden beter kon laten.
Weigerde te zeggen: “onze honden maken deel uit van ons gezin. Mijn hond heeft alle blije en verdrietige momenten bij ons meegemaakt." Zo droeg de Oekraïense vrouw haar hond 17 kilometer lang op haar schouders tot ze de grens overging.
Tot slot vertelt Alisa in haar artikel hoe moeilijk het voor haar was om het huis uit te gaan en dit allemaal door te maken met haar familie, inclusief huisdieren.
“Eerst verloor ik mijn vader, en nu laat ik mijn man daar achter. Mijn man is een groot deel van mij; Hij is mijn beste vriend, assistent, adviseur. Onze grenzeloze liefde geeft me nu kracht”, legt de vrouw uit terwijl ze weigert haar geliefde oude hond op te geven.
Er moet aan worden herinnerd dat verschillende organisaties, zoals Underdog International, mensen van over de hele wereld hebben uitgenodigd om te doneren en bij te dragen aan de verzorging van Oekraïense harige honden, om verlating te voorkomen.
