Heb je gezien dat je hond erg gefocust was op de bewegingen van vogels of insecten in het park of op straat? Onze vrienden erfden bepaald instinctief gedrag, zoals jagen of hoeden, van hun wilde voorouders. Om erachter te komen of uw huisdier een goede jager is, raden we u aan uit te zoeken hoe het jachtinstinct bij honden tot uiting komt.
Wat is instinct
Instinct verschijnt als een natuurlijke motor die alle levende wezens aandrijft en hun overleving mogelijk maakt. Hierdoor kan een levend wezen optreden tegen de verschillende prikkels in zijn omgeving, zoals geluiden of beelden. En zonder dat is elk levend wezen kwetsbaar voor zijn eigen leefomgeving.
Aangezien het inherent is aan de aard van alle dieren, wordt instinct gedefinieerd als een 'pure kracht'. Deze kracht werkt op een cyclische manier en is tegelijkertijd de oorzaak en het gevolg van alle acties van een dier. Elk instinctief gedrag is een volledige uitdrukking van het instinct, van het begin tot het einde.
Bepaald gedrag dat voortkomt uit instinct en dat verschijnt als aanpassingsvermogen, wordt genetisch overgedragen tussen dieren. Deze gewoonten en gedragingen worden van generatie op generatie doorgegeven als een vermogen om zich aan hun omgeving aan te passen dat hun voortbestaan garandeert. Het jachtinstinct was bijvoorbeeld cruciaal om de voeding van wolven en wilde honden mogelijk te maken.
Ook puppy's van bepaalde rassen kunnen een natuurlijke drang vertonen om bepaalde functies uit te voeren zonder enige training te hebben gekregen. Bordercollies kunnen bijvoorbeeld na twee of drie levensmaanden op natuurlijke wijze beginnen te grazen.
Het jachtinstinct bij honden
Historisch hebben hond en mens samen gejaagd door hun capaciteiten te gebruiken om een betere jachtdag te krijgen. Alleen waren mens en hond sterk, maar kwetsbaar. Samen voegden ze rationaliteit, instinct en loyaliteit toe om hun families te behouden. Een relatie die vanaf het verre begin voorbestemd was voor succes.
Bijna alle honden hebben het jachtinstinct in hun DNA, ook al hoeven ze geen prooi te achtervolgen of neer te halen voor voedsel. Sommige rassen vertonen echter een grotere aanleg of mogelijkheid om te jagen. De oudste honden, zoals de chow of de Siberische husky, hebben zelfs vandaag de dag de neiging om hun goed gemarkeerde instincten te behouden, als we er rekening mee houden dat ze een bepaalde houding hebben ontwikkeld.
Hoe weet je of je hond een goede jager is
Het is mogelijk om te weten of uw hond een goede jager is als we kijken naar zijn genetische afkomst en gedrag. Hier zijn enkele tips om het jachtinstinct van je beste vriend gemakkelijk te herkennen.
Houd rekening met je genetische aanleg
Zoals we al zeiden, is instinctief jachtgedrag heel sterk ingeprent in de genen van sommige rassen. Daarom kan genetische overerving een uitstekende indicator zijn om te ontdekken of uw hond een goede jager is.
Als uw huisdier tot de terriër, pointer, retriever, pointer, setter, retriever of spaniël behoort, is de kans groot dat hij een sterk jachtinstinct vertoont. Daarnaast tonen ook beagles, teckels en dalmatiërs grote interesse in de jacht.
Aan de andere kant, als je een mooie halfbloed hebt geadopteerd, kun je erachter komen of je harige verwant is aan deze hondenfamilies. Maar het zal eenvoudiger en effectiever zijn om hun gedrag te observeren om bepaalde jachthoudingen te identificeren.
Observeer het gedrag van je hond
Ongeacht ras, leeftijd of geslacht kan elke hond een aanleg voor jachtactiviteit vertonen. Daarom is de beste manier om te weten of uw huisdier een goede jager is, zijn gedrag goed te observeren.
Jachthonden hebben een beter ontwikkeld reukvermogen dan andere honden. Ze hebben de neiging om bijna obsessief aan de elementen van hun omgeving te snuffelen, op zoek naar elk spoor van een mogelijke prooi. Als uw harige hond constant aan de grond, de vegetatie, de lucht of alle hoeken van het huis snuffelt, is dit een van de meest voor de hand liggende tekenen van zijn jachtinstinct.
Bovendien heffen honden met goed ontwikkeld jachtgedrag bijna nooit hun hoofd op tijdens het lopen. Hun zintuigen zijn gericht op de grond, waar hun natuurlijke prooi zich vaak verstopt.
Aan de andere kant, als uw hond een goede jager is, zal hij alert zijn op de bewegingen van elk dier dat hij in zijn omgeving waarneemt. In meer extreme gevallen kan hij proberen te ontsnappen, uit de hand lopen en ongehoorzaam zijn aan zijn eigenaar om vogels, insecten of kleine knaagdieren te achtervolgen.
Deze ongecontroleerde houding mag bij geen enkele hond worden aangemoedigd, ongeacht zijn grootte of ras. Een hond die koppig is in het vangen van een prooi kan een risico vormen voor de dieren en mensen met wie ze dezelfde omgeving delen.