Binnen de hondenwereld is er een heel eigenaardig ras waarvan de anatomische kenmerken en dergelijk sociaal gedrag het zo populair maken, de teckel. Ze worden beschouwd als uitstekende gezelschapshonden, ideaal om deel uit te maken van het gezin; ze zijn echter onderhevig aan verschillende pathologieën die hun integriteit in gevaar kunnen brengen.
In dit artikel gaan we in op de belangrijkste teckelziekten en hun klinische manifestaties. Daarnaast delen we de beste alternatieven om ze te voorkomen of, als dat niet lukt, te behandelen. Stop niet met lezen, uw huisdier verdient een leven met de best mogelijke omstandigheden om vele jaren aan uw zijde te blijven.
Wie zijn teckels?
Afkomstig uit een kruising tussen meer dan drie rassen en van Duitse afkomst, teckels zijn honden met een enorme hoeveelheid energie, die in die tijd door de mens werd gebruikt om op kleine zoogdieren te jagen. Met meer dan een eeuw bestaan, zijn ze erin geslaagd om van het platteland naar huizen te verhuizen en zijn ze tot op de dag van vandaag een van de beste vrienden van mensen.
Ook bekend als teckel of worst, het zijn dieren die gemakkelijk te onderscheiden zijn van andere rassen door hun lange torso en korte benen. Deze honden hebben, ondanks het feit dat ze ogenschijnlijk in perfecte gezondheid verkeren, een genetische aanleg om een reeks pathologieën te ontwikkelen die typisch zijn voor het ras. Hieronder presenteren we de meest voorkomende teckelziektes.
Tussenwervelschijfziekte
De beroemde bijnaam "teckels" is verkregen dankzij zijn interessante langwerpige uiterlijk, een factor die een trigger blijkt te zijn voor deze pijnlijke pathologie.De tussenwervelschijven van deze honden vertonen van nature een grotere druk dan normaal, wat resulteert in talloze hernia's die veel pijn en ongemak veroorzaken tijdens het lopen.
Voor de diagnose zal het voor u gemakkelijk zijn om uw onwillige huisdier te observeren om te bewegen en met overgevoeligheid over de hele rug. Op het moment dat u een van deze symptomen vertoont, is het belangrijk dat u medische hulp krijgt. Voor de diagnose zal de dierenarts het nemen van een radiografische plaat aangeven, waarop deze schijfverandering kan worden aangetoond.
Sommige teckelziektes kunnen zonder waarschuwing toeslaan; er zijn echter bepaalde preventieve acties die het risico op de manifestatie van deze pathologie verkleinen:
- Beperk plotselinge bewegingen bij het dragen van uw hond, onthoud dat wanneer u dit doet, het gewicht van zijn lichaam op zijn ruggengraat v alt en u hem pijn kunt doen.
- Houd hem op een uitgebalanceerd dieet dat zijn ideale gewicht bevordert. Zwaarlijvige patiënten zullen ongetwijfeld vatbaarder zijn voor deze en vele andere ziekten.
- Zorg ervoor dat je regelmatig aan lichaamsbeweging doet met je beste vriend(in). We raden je aan om met hem te gaan wandelen in open ruimtes waar hij gezond kan rennen en sporten.
Hypothyreoïdie
Een van de teckelziekten die meestal volwassen honden van bijna vijf jaar treft, is hypothyreoïdie. Deze pathologie wordt gekenmerkt door abnormale productie van schildklierhormoon. Wanneer lage niveaus van deze stof door uw lichaam circuleren, neemt de presentatie van hartproblemen, dermatologische processen en diabetes aanzienlijk toe.
Hypothyreoïdie kan worden gedetecteerd bij honden wanneer ze abnormale gedragsveranderingen vertonen, ofwel plotselinge agressiviteit of onverschilligheid voor situaties die hen normaal gesproken opwekken. Ook kan een plotselinge gewichtstoename een wake-up call zijn. Houd uw huisdier in de gaten en deel deze veranderingen met uw dierenarts.
De behandeling van deze ziekte is gebaseerd op de toediening van synthetisch schildklierhormoon. Het begint met aanvragen om de 12 uur voor onbepaalde tijd. Zodra de symptomen zijn verminderd, wordt besloten de frequentie te verminderen en de dosis elke 24 uur toe te dienen. Afhankelijk van de ernst van het geval, kunnen sommige patiënten levenslange behandeling nodig hebben.
Epilepsie
Binnen teckelziekten worden epileptische aanvallen beschouwd als de meest voorkomende chronische neurologische aandoening van het ras. Deze aanvallen worden veroorzaakt door abnormale elektrische activiteit in de hersenen. Bijgevolg vertonen honden gedurende korte perioden vreemd gedrag en onwillekeurige bewegingen.
Om tot een diagnose van de ziekte te komen, is het belangrijk om de dierenarts op de hoogte te stellen van alle onregelmatigheden die u bij uw huisdier waarneemt. Het meest voor de hand liggende teken dat deze hoektanden aanwezig zijn, zijn de onregelmatige en zich herhalende aanvallen waarbij de vrijwillige controle verloren gaat.Bij sommige patiënten kunnen epileptische aanvallen gepaard gaan met epileptische aanvallen.
Dit type teckelziekte vereist medische behandeling op basis van de toediening van anti-epileptica. Gewoonlijk is fenobarbital het favoriete medicijn, dat aanvallen tot wel 90% kan verminderen.
Acanthosis nigricans
Honden zijn dieren die vatbaar zijn voor het ontwikkelen van tal van integumentaire ziekten, maar als we het hebben over acanthosis nigricans, zijn er alleen gevallen beschreven bij teckelhonden. Het hoogste percentage zieke patiënten is gemeld bij puppy's, hoewel het voorkomen ervan bij oudere teckels niet wordt uitgesloten.
In tegenstelling tot andere teckelziekten, wordt acanthosis nigricans gekenmerkt door het verschijnen van dikke, grijsachtige wonden in de oksels en inguinale gebieden van honden. Over het algemeen gaan jeuk en schilfering gepaard met deze vervelende pathologie.Zodra de ziekte bij de patiënt verschijnt, zal deze hem zijn hele leven vergezellen.
Vanaf vandaag is er geen specifieke behandeling die deze aandoening geneest. Voor de bestrijding ervan zullen de professionals het gebruik van zeep en andere medicinale hygiëneproducten aanbevelen die de symptomen verminderen en het risico op secundaire infecties verminderen.
Oculaire pathologieën
Bepaalde teckelziektes blijken erfelijk te zijn. Soms is de manifestatie ervan onvermijdelijk en blijft het alleen over om de best mogelijke omstandigheden te bieden, zodat ze geen gevolgen hebben voor uw gezondheid. Binnen deze groep zijn er drie oogpathologieën die uw huisdier vaak kunnen treffen:
- Progressieve retinale atrofie: ook wel nachtblindheid genoemd, wordt gekenmerkt door een geleidelijke afname van het gezichtsvermogen. Honden met dit probleem kunnen tijdens het lopen tegen voorwerpen aanlopen en kiezen er daarom voor om niet te bewegen als er weinig licht is.
- Cataract: deze pathologie onderscheidt zich door het verschijnen van een witachtig membraan op de lens. Staar is een van de meest voorkomende oogaandoeningen bij teckels. Geriatrische patiënten zijn degenen die deze ziekte het vaakst presenteren. Voor de correctie is chirurgische ingreep de beste optie.
- Glaucoom: Veroorzaakt door verhoogde druk in het oog, veroorzaakt glaucoom progressieve schade aan de oogzenuw die kan leiden tot totale blindheid. Hoewel de herkenning van deze ziekte gecompliceerd is, is het belangrijk om periodieke bezoeken aan de dierenarts af te leggen voor de detectie ervan. De vroege identificatie ervan zal een positief resultaat bevorderen.
Von Willebrandziekte
Net als de oculaire pathologieën die we hebben genoemd, blijkt ook de ziekte van von Willebrand een erfelijke oorsprong te hebben.Daarin kan het leven van de honden in gevaar zijn, omdat er grote bloedverliezen en interne en externe bloedingen zullen optreden. Elke verwonding, hoe klein ook, kan ernstige gevolgen hebben voor uw huisdier.
Diagnose van dit type teckelziekte vereist genetische tests en bloedtesten om de von Willerbrand-factorniveaus te meten. Er is geen remedie voor deze ziekte, maar het is een pathologie die onder goede controle onder controle kan worden gehouden.
Nu je iets meer weet over de verschillende ziektes van teckels, kun je hun gezondheid beter preventief controleren. Zie geen afwijkingen in zijn gedrag over het hoofd. Onthoud dat het beste wat je kunt doen om het welzijn van al je huisdieren te behouden, is door de instructies van de professionals op te volgen en hun hele leven lang medisch te worden gecontroleerd.
