De Universiteit van Eötvös, Boedapest, deed onderzoek met verrassende resultaten: honden kunnen onderscheid maken tussen verschillende talen.
Dit is het eerste bewijs dat een niet-mens taalvariatie kan detecteren. Hoe honden verschillende talen kunnen onderscheiden, laten we u in de volgende regels zien.
De beste vrienden van de mens herkennen verschillen tussen talen
In het bovengenoemde onderzoek slaagden onderzoekers erin de hersenen van honden te scannen. Ze deden het door een beetje met ze te spelen en in het Hongaars of Spaans tegen ze te praten.
Van de bestudeerde groep honden kwamen er twee uit gezinnen waar alleen Spaans tegen hen werd gesproken. En de overige 16 kwamen uit gezinnen waar ze in het Hongaars communiceerden.
De tekst voorgelezen aan de honden
Een deel van het experiment bestond uit het voorlezen van een uittreksel uit het toneelstuk "De kleine prins" van Antoine de Saint-Exupéry, zowel in het Hongaars als in het Spaans. Daarna konden ze naar opnames luisteren zonder enige betekenis.
Dankzij de scan werd ontdekt dat de auditieve gebieden in de hersenen van de honden werden geactiveerd bij het luisteren naar hun vertrouwde taal. Zelfs als er in brabbeltaal tegen wordt gesproken, zelfs als er in een andere taal wordt gesproken. De honden konden dus onderscheid maken tussen verschillende talen. Nog een teken van de uitstekende communicatie tussen honden en mensen.
Dit is een historische bevinding, aangezien het de eerste keer is dat is bewezen dat een niet-menselijk brein onderscheid kan maken tussen verschillende talen.
Waarom kunnen honden talen onderscheiden?
De onderzoeker die de studie leidde, Attila Andics, voerde aan dat "mogelijk de hersenveranderingen van de tienduizenden jaren dat honden met mensen hebben geleefd, hen tot betere taalluisteraars hebben gemaakt, maar deze niet noodzakelijkerwijs de zaak.Toekomstige studies zullen dit moeten ontdekken.”
Honden nemen auditieve regelmaat waar in de taal waaraan ze worden blootgesteld.
Het meest opmerkelijke was dat hoe ouder en ouder de hond was, hoe beter de reactie op bekende en onbekende taal in zijn hersenen kon worden onderscheiden. Dr. Raúl Fernández-Pérez, co-auteur van de studie, merkte op dat “elke taal wordt gekenmerkt door een verscheidenheid aan auditieve regelmaat. Onze bevindingen suggereren dat honden tijdens hun leven met mensen auditieve regelmaat waarnemen in de taal waaraan ze worden blootgesteld.”
Zullen andere soorten hetzelfde vermogen hebben om talen te begrijpen?
Dit uitgevoerde onderzoek opent de deuren van neurologisch onderzoek naar andere diersoorten. De resultaten van vorderingen op dit gebied worden met verwachting verwacht in de ontwikkeling van kunstmatige intelligentie.
Het is dus niet verwonderlijk dat de auteurs overwegen hun studies uit te breiden.Zoals ze zeiden: “Het is opwindend, omdat we ontdekten dat het vermogen om de structuren en toon van een taal te leren niet alleen menselijk is. Toch weten we niet of dit vermogen de specialiteit is van honden of algemeen onder niet-menselijke soorten”
Je hond begrijpt het als je tegen hem praat
De conclusies van deze studie, gepubliceerd in het gespecialiseerde tijdschrift Neuroimage, bevestigen wat we al vermoedden. En dat is geen kleinigheid.
De honden die bij ons in huis wonen, pikken elke buiging in onze stem op, elke verandering in toon. Ze begrijpen ons veel beter dan wij onszelf begrijpen.
Dit komt omdat hun sociale capaciteit een voordeel is als een soort die dicht bij de mens staat. Ze begrijpen de omgeving waarin ze leven beter door beter met elkaar om te gaan.
Door interesse te tonen in hun omgeving en in hun mens, stemmen ze af op en synchroniseren ze hun zintuigen en hun manier van communiceren met hun meester.
Dit is waarschijnlijk een van de belangrijkste redenen geweest om de beste vriend en bondgenoot van de mens te worden. Om dezelfde reden was de domesticatie ervan 12.000 jaar geleden mogelijk.
