Het regenereren van bossen en het stoppen van ontbossing zijn cruciale strategieën om klimaatverandering tegen te gaan. Bossen zijn essentieel voor het leven op aarde.
Het is belangrijk op te merken dat jaarlijks 18,7 miljoen hectare bos verloren gaat, wat overeenkomt met 27 voetbalvelden per minuut. Ontbossing komt in vele vormen voor, waaronder branden, het lukraak kappen van bomen voor landbouw en veeteelt, en de aantasting van het milieu als gevolg van klimaatverandering.
Waarom zijn bossen belangrijk?
Ongetwijfeld hangt het leven op aarde af van het voortbestaan van bossen.Ze zorgen voor de zuurstof die het leven in stand houdt. Bovendien zijn ze de habitat voor een grote verscheidenheid aan levende wezens en de sleutel tot het behoud van de biodiversiteit. Bovendien bemiddelen bossen in de bescherming van stroomgebieden en dus in de voorziening van zoet water.
Opgemerkt moet worden dat bossen 80% van alle terrestrische biodiversiteit herbergen. Zo vormen ze complexe ecosystemen waar planten, dieren, schimmels en bacteriën met elkaar in verband staan.
Waar bestaat bosvernieuwing uit
Veel van de waarde en functionaliteit van regenererende bossen hangt af van de diversiteit aan planten die ze bevatten. Dezelfde die sterk wordt beïnvloed door mutualistische interacties tussen planten en dieren die fruit eten (frugivoren) omdat ze de zaden verspreiden.
Zaadverspreiding door vogels kan de snelheid en diversiteit van vroege bossen beïnvloeden. Deze dieren zijn essentieel voor het versnellen van de vestiging van houtachtige planten en het vergroten van de soortenrijkdom en diversiteit in ontboste gebieden.
De rol van dieren bij bosvernieuwing
Meestal komt het overwicht van diersoorten in bossen overeen met ongewervelde dieren, met name insecten. Toch gaan gewervelde dieren een aantal belangrijke ecologische rollen domineren.
Bestuiving
Bijna alle planten in bossen worden bestoven door insecten. Bijen voeren de lijst aan, gevolgd door kevers en vliegen. Maximale afstanden voor routinebewegingen voor zowel pollen als zaden liggen doorgaans tussen de 100 en 1000 meter.
Zaadverspreiding
De meeste zaden worden ook door dieren verspreid. Deze taak wordt uitgevoerd door vogels, fruitvleermuizen, primaten en een verscheidenheid aan andere landzoogdieren. Zo worden de zaden belaagd voordat ze worden verspreid door apen, eekhoorns, vogels en insecten. Na de verspreiding wordt er nog een rondje gemaakt door de knaagdieren, de vogels en de mieren.
Bodemverrijking
Na het ontkiemen zijn insecten de dominante dieren. Rottende bladeren en uitwerpselen van dieren in bossen zijn substraten voor hun voedsel en verrijken de bovenste laag van de bodem.
Bovendien produceren de overblijfselen van dode dieren humus na ontbinding, waardoor de vruchtbaarheid van de aarde toeneemt.
Grote zoogdieren dragen ook bij aan bosvernieuwing
Recente studie onthult dat zaadverspreiding door grote zoogdieren essentieel is voor het voortbestaan van regenwouden.
Experts tonen aan dat de actie van grote wilde dieren bijdraagt aan de verspreiding van planten en boomzaden over uitgestrekte gebieden.
Onderzoek toont aan dat verschillende soorten de neiging hebben hele zaden op te nemen in plaats van erop te kauwen.Bovendien leggen ze lange afstanden af en consumeren ze een grote verscheidenheid. Soorten die dit werk doen zijn primaten, tapirs, herten, civetkatten en wilde zwijnen.
Laatste opmerking
Mislukkingen in de verspreiding van zaden zijn momenteel de meest voor de hand liggende gevolgen van het verlies van dieren in bossen. Het herstel van verspreidingsdiensten is mogelijk een van de meest effectieve manieren om bosregeneratie na kap te bevorderen en de weerbaarheid tegen klimaatverandering te vergroten.
Zaadverspreidende dieren moeten worden beschermd door lokale mensen voor te lichten over hun ecologische waarde, anti-jachtwetten af te dwingen en beschermde gebieden in te stellen.
