De ziekte van Alzheimer bij dolfijnen is onlangs ontdekt door onderzoekers. Deze dieren hebben altijd een fascinatie bij de mens gewekt. Lees verder en ontdek meer over deze fascinerende soort.
Korte introductie over dolfijnen
Dolfijnen zijn walvisachtige zoogdieren die zijn ingedeeld in de Delphinidae-familie. Evenzo zijn ze verwanten van bruinvissen en walvissen, die allemaal behoren tot de onderorde Cetacea.
Deze dieren leven in de zee en zijn aanwezig in alle oceanen van de wereld. Ze zijn ook te vinden in zoet water, in regio's van Azië en Zuid-Amerika.
Er is vastgelegd dat dolfijnen een lengte van ongeveer 3,5 meter kunnen bereiken. Er is echter waargenomen dat de lengte varieert afhankelijk van de soort. De witkopdolfijn (Cephalorhynchus hectori) is bijvoorbeeld de kleinste, met 1,3 meter.
Ook zijn het snelle zwemmers die meer dan 30 km/u bereiken. Desondanks bestaat hun ademhalingssysteem uit hun longen en moeten ze twee tot drie keer per minuut ademen.
Ze kunnen tot een uur onder water blijven, hoewel ze meestal minder tijd doorbrengen. Het is bekend dat dolfijnen een vrijwillige poging doen om te ademen, omdat ze geen automatische ademhaling hebben, dat wil zeggen, het is geen reflex die door de hersenen wordt gecontroleerd.
Deze walvisachtigen zijn zeer intelligente dieren, met hun eigen zeer complexe communicatietaal, die bestaat uit het uitwisselen van getjilp en gefluit.
Op dezelfde manier stelt dit systeem hen niet alleen in staat om te communiceren, het helpt hen ook om hun prooi te echoloceren. De geluiden die ze maken reizen door het water, komen in botsing met het object en keren terug naar de dolfijnen, waardoor de grootte, vorm en locatie van het object worden onthuld.

Ziekte van Alzheimer bij dolfijnen
Bij het zoeken naar de oorsprong van dolfijnen is het noodzakelijk om ongeveer 95 miljoen jaar terug te gaan. Zijn oudste voorouder, Mesonix, was een landdier dat gewillig onder water dook om voedsel te zoeken.
Na verloop van tijd, zo'n 30 miljoen jaar later, heeft dit primitieve dier zich aangepast aan het leven in het water. Hierdoor is er op genetisch niveau een grotere verwantschap tussen dolfijnen en koeien of varkens dan tussen andere waterdieren.
Om deze reden hebben dolfijnen en mensen talrijke chromosomale overeenkomsten. Dit kan een van de redenen zijn waarom deze dieren ziektes zoals diabetes of de ziekte van Alzheimer kunnen krijgen.
Er was eerder aangetoond dat ze diabetes mellitus kunnen ontwikkelen. Een studie vermeldt echter de mogelijke relatie tussen dolfijnen en de ziekte van Alzheimer.
Een onderzoek uitgevoerd door het team van Simon Lovestone concentreerde zich op het idee van het overleven van dolfijnen. Zowel zij als mensen overleven langer dan alleen de reproductieve leeftijd.
Om deze reden wilden ze testen of dolfijnen kunnen lijden aan neurodegeneratieve ziekten. In de studie vonden ze bewijs dat deze dieren de ziekte van Alzheimer zouden kunnen krijgen.
Hoe komt het dat dolfijnen Alzheimer krijgen?

De bestudeerde exemplaren vertoonden tekenen die verband houden met de ziekte van Alzheimer, zoals eiwitplaques en knopen. Deze signalen veroorzaken de dood van neuronen, hersencellen.
Wanneer neuronen afsterven, ervaren de hersenen negatieve veranderingen, zoals geheugenverlies of cognitieve problemen. Evenzo ontwikkelt het individu communicatieproblemen en sterft na een tijdje.
Onderzoekers waarschuwden voor de aanwezigheid van een giftige alg die neurodegeneratie veroorzaakt. Evenzo werd ook het bestaan van verschillende eiwitten waargenomen die eerder in verband waren gebracht met de ziekte van Alzheimer.
Levensduur, insulineproductie of blootstelling aan giftige algen lijken enkele belangrijke factoren te zijn. Ze kunnen allemaal bijdragen aan de ontwikkeling van de ziekte bij dolfijnen.
Zo koppelde de studie de insulinesignaleringsroute als een beschermend mechanisme tegen de ziekte van Alzheimer ten koste van een lang leven. Hoe groter de respons, hoe korter de levensduur, maar hoe kleiner het risico op diabetes mellitus type 2 of de ziekte van Alzheimer.
Op deze manier is het mogelijk om enkele gemeenschappelijke factoren te bepalen die de ontwikkeling van deze ziekte bevorderen. Het lijkt erop dat de ziekte van Alzheimer bij dolfijnen op een bepaalde manier wordt veroorzaakt door de lange levensduur van deze dieren.
Dit is het eerste bewijs van tekenen van dementie bij niet-mensen. De aanwezigheid van deze tekens werd ook waargenomen bij orka's.
De auteurs van deze studie hebben meer dan een decennium gewijd aan de studie van dolfijnen voor de Spaanse kust. Hij heeft gewezen op de gelijkenis tussen de hersenen van dolfijnen en mensen.