De waarde van deze dieren voor het milieu blijft vaak onopgemerkt, omdat hun nachtelijke activiteit ze bijna onzichtbaar maakt voor de menselijke routine. Wanneer een schimmel echter miljoenen vleermuizen in de Verenigde Staten doodt, gaat het nieuws de wereld rond.
En het is niet voor minder, want deze cijfers zijn alarmerend, en niet alleen vanwege het gevaar dat het vormt voor de soort, maar ook vanwege de onevenwichtigheid in het milieu die op de lange termijn wordt verwacht. Daarom kunt u in deze regels iets meer te weten komen over dit fenomeen, de oorzaken en de gevolgen ervan. Mis het niet.
De schimmel Pseudogymnoascus destructans, die de dood van vleermuizen veroorzaakt
DePseudogymnoascus destructans,voorheenGeomyces destructans, is een psychrofiele schimmel, dat wil zeggen, hij kan zich vermenigvuldigen in koude omgevingen. In dit geval is het een organisme dat kan groeien onder de 10 ºC en dat niet kan overleven boven de 20 ºC.
Deze schimmel plant zich voort door bruin-grijze kolonies te produceren door gebogen conidia. Hoewel men dacht dat de groei traag is, is in in-vitro-onderzoeken geverifieerd dat het zich niet in alle gevallen met dezelfde snelheid vermenigvuldigt, dus er is geen geschat cijfer voor.
Hoewel de impact vooral in de Verenigde Staten is geleden, wordt aangenomen dat de oorsprong vanPseudogymnoascus destructansEuropees is. Het is overheersend in landen als Oostenrijk, België, Frankrijk, Duitsland, Oekraïne en het Verenigd Koninkrijk, onder andere.
De introductie op het Amerikaanse continent dateert van 2006 en heeft gevolgen gehad voor 38 staten van het bovengenoemde land en ten minste 7 Canadese provincies.
Witte Neus Syndroom
Het was in 2006 toen er gevallen van deze ziekte werden ontdekt bij Amerikaanse vleermuizen. De waargenomen exemplaren vertoonden witte vlekken op de snuit, oren en vleugelvliezen en een grillig gedrag.
En het is dat de in de vorige paragraaf genoemde schimmel, dePseudogymnoascus destructans, de oorzaak is van het zogenaamde witte-neussyndroom (WNS, in het Engels) in vleermuizen. De dramatische afname van het aantal veroorzaakt door deze ziekte is alarmerend en heeft ernstige gevolgen gehad voor de ecosystemen van de Verenigde Staten en Canada.
In sommige grotten is gemeld dat 99% van de vleermuiskolonie stierf aan deze schimmel.
Dit syndroom werd voor het eerst ontdekt in een grot in Albany, in 2006. Het duurde echter tot 2018 voordat het grote aantal doden dat het veroorzaakte officieel werd gemeld.Aangezien de symptomen in het begin niet goed werden geïdentificeerd en de overdracht van de schimmel snel verliep, werden er geen preventieve maatregelen genomen.
WNS Symptomen
Zoals hierboven vermeld, is deze schimmel een liefhebber van kou, wat een ernstige impact heeft gehad op de gezondheid van vleermuizen. Omdat het ze in de winter infecteert, wordt hun winterslaap onderbroken, wordt het dier wakker en sterft het vaak van de honger (aangezien er op dit moment niet genoeg insecten zijn om ze te voeden).
De meest voor de hand liggende presentatie van het witte-neussyndroom is de eerder genoemde schimmelgroei op de neus van de vleermuis, die ook de vleugel- en oorwebben aantast.
Er zijn ook gevallen bekend waarbij de schimmel niet duidelijk aanwezig is in vleermuizen, maar aanhoudt als een cryptische infectie. Daardoor waren er exemplaren met afwijkend gedrag en koorts zonder dat in eerste instantie een oorzaak werd gevonden.
Het grootste gevaar voor vleermuizen is echter dat ze wakker worden tijdens hun winterslaap. Sommigen van hen komen de grot nooit uit, maar deze periodieke en onverwachte wakes putten uiteindelijk de vetreserves van het lichaam van het dier uit, waardoor het de lente niet bereikt.
Anderen wagen zich uit hun grot en sterven van honger of blootstelling aan de kou.
Het belang van vleermuizen voor het milieu
Er zijn meer dan 200 soorten vleermuizen in verval in de wereld en ze worden allemaal beschermd. Dit is geen verrassing, aangezien de rol van vleermuizen in het ecosysteem onvervangbaar is. Enkele van de functies erin zijn:
- Bestuiving: nectaretende soorten helpen planten te bemesten, net als bijen.
- Zaadverspreiding: die vleermuizen die een op fruit gebaseerd dieet volgen, laten de zaden via hun uitwerpselen los van de ouderboom.
- Insect Population Control: zomernachten zijn gemakkelijker te doorstaan dankzij vleermuizen. Bovendien voeden ze zich in veel landen met bloedzuigende muggen die ziekten zoals malaria kunnen overdragen, waardoor hun impact wordt verminderd en mensen worden beschermd.
Miljoenen euro's en tonnen pesticiden zouden nodig zijn om de rol van vleermuizen als ongediertebestrijders van maïs- en rijstgewassen te vervangen. Guano is ook een geweldige meststof voor planten.
Om deze en nog veel meer redenen maken experts zich zorgen wanneer een schimmel miljoenen vleermuizen doodt. Zonder hen is het leven zoals wij dat kennen niet mogelijk, zowel voor de mens als voor de rest van de soorten die onze planeet bevolken.
