De Alaskan Malamute is een van de beroemdste arctische rassen onder voogden, omdat ze een prachtige vacht en een ongelooflijke uitstraling hebben. Hij lijkt veel op de populaire Siberische husky, met het verschil dat de malamute een groter en zwaarder uiterlijk heeft.
Zijn grote, serieuze hondenuiterlijk komt helemaal niet overeen met zijn lieve en speelse aard. We nodigen je uit om alle geheimen van een van de oudste hondenrassen ter wereld te ontdekken: de Alaskan Malamute.
De Alaskan Malamute: Geschiedenis
De Alaskan Malamute is een van de oudste bestaande rassen. Het is zo oud dat we geen geschreven verslag hebben van wanneer het voor het eerst verscheen, hoewel DNA-analyse zegt dat het zeer nauw verwant is aan wolven: het stopte vroeg met evolueren.
Deze honden ontstonden voor het eerst, zoals hun naam aangeeft, in een Inuit-stam: dat wil zeggen, ze ontstonden in de bevroren streken van Noord-Amerika. Ze maakten gebruik van de kracht en kracht die deze honden hebben om hen te helpen de sleeën te trekken om door ijs en sneeuw te navigeren.
Aan het einde van de 19e eeuw was er een grote afstamming van de Alaskan malamute in hun land van herkomst, maar ze werden populair in de rest van de wereld: behalve dat ze mooie honden zijn, hebben ze een leuke en lief karakter dat in een paar jaar huizen en gezinnen veroverde.
De Alaskan malamute: kenmerken
Op het eerste gezicht is de Alaskan Malamute een grote en krachtige hond. De rasstandaard vindt grootte niet belangrijk, hoewel deze honden tussen de 23 en 25 inch bij de schoft meten. Wat het gewicht betreft, is het gebruikelijk voor deze maat dat de weegschaal tussen de 34 en 38 kilogram aangeeft. Zowel mannetjes als vrouwtjes hebben meestal hetzelfde gewicht en dezelfde lengte.
Hij heeft een diepe borst en een gespierd lichaam. Zijn lange haar helpt hem eruit te laten zien als een grote hond, omdat hij vooral omvangrijk is in het nek- en staartgebied. Zijn kop en oren staan rechtop, dus hij lijkt altijd alert te zijn.
De kop is breed en ze hebben een lange, driehoekige snuit. De truffel kan meerdere kleuren hebben, behalve rood. Hun ogen drukken nieuwsgierigheid en alertheid uit, zijn middelgroot en altijd bruin van kleur: blauwe ogen zijn niet toegestaan bij malamutes; ze zijn typerend voor Siberische husky's, die een ander ras zijn.
De oren zijn middelgroot en driehoekig en staan altijd rechtop bovenop het hoofd. De staart heeft langer en borsteliger haar dan de rest van het lichaam en wordt in rust over de rug gedragen: hij kan echter niet als een gekrulde staart worden beschouwd en mag niet op de rug worden geplaatst.
Wat de kleuren betreft, dit ras kan in veel verschillende voorkomen. De meest voorkomende zijn de combinatie van wit en zwart of wit en grijs, maar ook bruin of rood. Alleen de effen kleur wordt geaccepteerd als deze wit is: de rest moet worden gemengd.
Verschillen tussen de Alaskan malamute en de Siberische husky
Hoewel ze qua uiterlijk behoorlijk op elkaar lijken, hebben de twee rassen duidelijke verschillen van elkaar. Om te beginnen heeft de Siberische Husky een slanker, slanker lichaam dan de Alaskan Malamute. Ook zijn de ogen van de husky vaak licht of heterochroom, terwijl de malamute altijd bruine ogen heeft.
Een ander verschil is te zien in hun vacht, aangezien de malamute langer en grover haar heeft. De husky heeft daarentegen een kortere, zachtere vacht. Wat zijn persoonlijkheid betreft, staat de malamute meestal dicht bij zijn voogden en is hij sterk afhankelijk van hun aanwezigheid, terwijl de husky zich meer onafhankelijk gedraagt.
De Alaskan Malamute: Gedrag
Het karakter van de Alaskan Malamute wordt gekenmerkt door contrasten: aan de ene kant is hij aanhankelijk en vriendelijk, aan de andere kant is hij onafhankelijk en koppig.Het is mogelijk dat het moeilijk voor hem is om bevelen op te volgen die hem niet interesseren, maar hij is in staat om zelfs met vreemden vrienden te maken.
Dit hondenras vertrouwt op mensen, houdt ervan om in het middelpunt van de belangstelling te staan en liefkozingen en liefkozingen te ontvangen. Het is helemaal geen waakhond: hij is niet territoriaal met zijn huis, hoewel hij zijn familie zal beschermen tegen indringers of mensen die hij niet vertrouwt.
Door zijn oude oorsprong is hij echter onafhankelijk en koppig. Omdat hij ook een intelligente hond is, moet je zijn genegenheid en loyaliteit verdienen. Anders is het een moeilijk te trainen hond die in staat is om zijn eigen beslissingen te nemen en zelfstandig te leren.
Om deze reden is een positieve opvoeding enorm effectief en snel bij honden van dit ras: zoek de medewerking van het dier in plaats van confrontatie of onderwerping. Een goede positieve opvoeder zal niet lang duren om de loyaliteit en genegenheid van deze hond te winnen, die snel en gemakkelijk zal leren zich te gedragen zoals van hem wordt verwacht.
Ondanks zijn fysieke kracht hoeft de Alaskan malamute niet veel lichaamsbeweging te doen: aan de andere kant mag mentale oefening niet worden verwaarloosd. Een hond met zijn intelligentie en nieuwsgierigheid zal, als hij zich verveelt, op zoek gaan naar manieren om zichzelf te vermaken of nieuwe vaardigheden te leren: hij zal waarschijnlijk destructief worden of leiden tot wat wij beschouwen als slecht gedrag.
Haar energie, uiterlijk en karakter kunnen conflicten veroorzaken in hondenparken. Veel andere honden kunnen de taal van Alaskan Malamutes verkeerd begrijpen, net zoals uw Alaskan Malamute de zwaardere of aanmatigende honden in het park niet tolereert. Het zijn echter meestal honden met goede sociale vaardigheden en maken gemakkelijk vrienden.
De Alaskan malamute: zorg
De meeste zorg van de Alaskan malamute zit in zijn vacht: hij heeft een lange, dikke vacht die dagelijks moet worden geborsteld om uitgevallen haren te verwijderen en huidproblemen te voorkomen.Aangezien deze hond echter een dubbele vacht heeft, is het knippen van de haren gecontra-indiceerd, vooral in warme of koude seizoenen.
Dit hondenras is energiek, maar heeft geen extreme lichaamsbeweging of sleeën nodig om gelukkig te zijn: drie kwaliteitswandelingen per dag zouden voldoende moeten zijn. Ze wonen meestal niet comfortabel in steden of kleine appartementen, hoewel ze ook niet ingesloten in tuinen kunnen leven: het zal niet lang duren voordat ze een manier vinden om te ontsnappen en buiten rond te snuffelen.
Hoewel het een ras is dat geen genetische ziekten draagt, mogen bezoeken aan de dierenarts niet worden verwaarloosd, aangezien dit de enige manier is waarop ziekten kunnen worden voorkomen en garanderen dat ze vele jaren gezond leven.
De Alaskan Malamute is, ondanks zijn serieuze houding en fysieke kracht, een aanhankelijke en aanhankelijke hond. Het is een hond voor het hele gezin, aangezien hij speels en tolerant is met de mensen om hem heen. Vergeet hem niet dagelijks te poetsen en hem kwaliteitswandelingen te geven, zodat hij zijn hele leven gelukkig is.
