Net als mensen kunnen honden gevoelig zijn voor verschillende soorten parasieten en micro-organismen. Hoewel de meeste onschadelijk en gemakkelijk uit te roeien zijn, zijn er enkele die ernstige en dodelijke aandoeningen kunnen veroorzaken. Een voorbeeld hiervan zijn hartwormen, die de hartspier van de hond binnendringen en verschillende problemen in de bloedsomloop veroorzaken.
Deze aandoening wordt veroorzaakt door Dirofilaria immitis, een kleine nematode die wordt overgedragen door muggenbeten. Ondanks de naam van de ziekte kan deze parasiet ook andere organen van het huisdier binnendringen.Blijf deze ruimte lezen en ontdek hoe het mogelijk is dat een hond hartworm heeft.
Wat zijn wormen in het hart?
Zoals gezegd zijn hartwormen eigenlijk verschillende wormvormige nematoden die meer dan 30 centimeter groot kunnen worden. Het zijn exclusieve parasieten van de hondenfamilie, dus honden, coyotes, wolven en vossen zijn allemaal vatbaar voor hen.
Hartwormen, ook wel filariae genoemd, komen bijna overal ter wereld voor. Plaatsen met een vochtig en warm klimaat zijn echter degenen die momenteel de meeste gevallen melden. Dit komt omdat de infectie vectoren zoals muggen moet gebruiken om andere hondachtigen binnen te vallen, die meer voorkomen in tropische gebieden.
De levenscyclus van deze nematoden is behoorlijk complex en vereist twee verschillende gastheren. Enerzijds vindt in de hondachtigen het proces van paring en initiële ontwikkeling plaats, terwijl de mug rijping mogelijk maakt en dient als transportmiddel voor de infectie.
Volwassen hartwormen paren in het hart of de longen van hondachtigen en laten hun nakomelingen vrij in de bloedbaan. Deze pasgeboren filariae worden microfilariae genoemd en zijn overvloedig aanwezig in het bloed. Wanneer een mug de hondachtige bijt, raakt hij dus ook geïnfecteerd en gaan de microfilariae in zijn lichaam.
Na 10 of 15 dagen bereiken de microfilariae hun besmettelijke toestand en dringen de speekselklieren van de mug binnen, dus zijn beet is wat de parasiet overbrengt. Zodra het een andere hondachtigen heeft geïnfecteerd, begint het zijn migratie naar het hart en de longen om volwassen hartwormen te worden en herha alt de cyclus zich.
Vormen van overdracht van de ziekte
Parasieten worden niet alleen door contact overgedragen, maar moeten de bloedbaan binnendringen om met hun ontwikkeling te beginnen. Daarom vereist de infectiecyclus noodzakelijkerwijs een mug die de filarialen overdraagt.Enkele van de genres die betrokken zijn als vectoren zijn de volgende:
- Aedes.
- Culex.
- Anopheles.
- Culiseta.
- Mansonia.
- Coquillettidia.
- Psorophora.
- Myzorhynchus.
- Armigeres.
- Taeniorhyncus.
Kunnen mensen besmet raken?
Mensen zijn ook vatbaar voor infectie door deze parasiet. Er wordt echter een milde infectie veroorzaakt die meestal van voorbijgaande aard is en geen gevolgen heeft. In feite worden de meeste gevallen genezen zonder behandeling, maar het is altijd goed om een beoordeling te laten maken als je samenleeft met een dier dat besmet is met deze nematode.
Kunnen andere dieren besmet zijn?
Hoewel hondachtigen de definitieve gastheer zijn, kan de hartworm die het hart van de hond binnendringt andere zoogdieren infecteren, zoals katten, konijnen en koeien.Het infectieuze proces kan een beetje veranderen, afhankelijk van het dier in kwestie. Toch zijn de gevolgen vrijwel hetzelfde.
Symptomen van wormen in het hart van de hond
Filariae hebben een groot vermogen om de weefsels van het hondenlichaam binnen te dringen. Als gevolg hiervan dringen de wormen niet alleen het hart van de hond binnen, maar kunnen ze ook het oog, de hersenen, de milt en de longen aantasten. Hoewel als de hoeveelheid parasieten buitensporig is, ze zelfs andere organen van het lichaam kunnen aantasten.
De symptomen van de ziekte worden veroorzaakt door de invasie van elk weefsel en de hoeveelheid aanwezige parasieten. Dit betekent dat er zeer milde klinische symptomen kunnen zijn of dat ze te ernstig kunnen worden om fataal te zijn. Een van de meest voorkomende symptomen zijn de volgende:
- Hoest.
- Pijn op de borst.
- Neusbloedingen.
- Tachycardie (hoge hartslag).
- Tachypnoea (zware ademhaling).
- Gewichtsverlies.
- Immunosuppressie.
- Hartfalen (ernstige gevallen).
Er zijn andere complicaties zoals blindheid, fotofobie en speekselklierproblemen, maar deze komen niet vaak voor en zijn sterk afhankelijk van de belasting van parasieten. Daarom is het belangrijk om naar de dierenarts te gaan zodra er een afwijking wordt geconstateerd bij het huisdier.
Diagnose
Bij honden wordt de diagnose hartworm gesteld door analyse van bloedmonsters of antigeentesten. Het is echter ook gebruikelijk om volledig lichamelijk onderzoek, röntgenfoto's en echo's uit te voeren, omdat dit dient om de ernst van elk geval te bepalen. Op basis van de bevindingen kan de infectie als volgt worden geclassificeerd:
- Mild: asymptomatisch of met zeldzame hoest.
- Gemiddeld: hoesten, inspanningsintolerantie en gerommel in de longen.
- Ernstig: hoesten, kortademigheid, inspanningsintolerantie, hartproblemen, hepatomegalie, bewustzijnsverlies, ascites (vochtophoping in het lichaam).
- Vena Cava-syndroom (levensbedreigend): plotselinge lethargie en ernstige lichamelijke zwakte.
Beschikbare behandelingen
Elke behandeling voor hartworm bij honden heeft twee hoofddoelen:
- Herstel de medische toestand van het dier: er worden glucocorticosteroïden, diuretica, vaatverwijdende medicijnen en vloeistoftherapie gebruikt.
- Elimineer hartwormen: Adulticiden, medicijnen die volwassen hartwormen doden, zoals thiacetarsemide natrium en melarsomine dihydrochloride, worden toegediend.
Zodra de behandeling is gestart, moet de follow-up gedurende ten minste 1 jaar na de diagnose worden uitgevoerd.Dit zal dienen om de afname van de parasietenbelasting en de verbetering van de klinische symptomen te bevestigen. De door de infectie veroorzaakte schade op de lange termijn moet echter ook worden beoordeeld, aangezien aanvullende behandelingen nodig kunnen zijn om de patiënt stabiel te houden.
Prognose
De prognose van het huisdier hangt af van de schade die de interne organen hebben opgelopen en de ernst van de infectie. Bovendien zijn adulticiden behoorlijk agressief, dus ze kunnen ook bijwerkingen veroorzaken zoals longontsteking, milde trombo-embolie en longembolie.
Ook is het van cruciaal belang om te erkennen dat ernstige gevallen vaak complicaties hebben die zo ernstig zijn dat euthanasie kan worden voorgesteld. In feite is het gebruik van adulticiden in deze gevallen zeer bediscussieerd, omdat het waarschijnlijk is dat de hond het medicijn niet verdraagt en de bijwerkingen dodelijk zijn. Daarom is het belangrijk om naar een specialist te gaan om alle mogelijke informatie over de gezondheidstoestand van het huisdier te verstrekken.
Zoals je kunt zien, is een hartworminfectie bij honden een serieus probleem dat zo snel mogelijk moet worden aangepakt. Dus als u vreemde symptomen of gedrag bij uw huisdier opmerkt, ga dan onmiddellijk naar de dierenarts. Onthoud dat een tijdige diagnose essentieel is om de beste resultaten met de behandeling te verkrijgen.