Wie heeft er overdag geen drastische verandering in temperatuur ervaren? Elke route kan veranderen als gevolg van een krachtige verandering in de thermische sensatie. Het is echter cruciaal voor dieren om definitieve mechanismen te ontwikkelen om zich aan te passen aan extreme kou.
De seizoensgebondenheid van het weer kan hen erop wijzen dat ze moeten anticiperen op abrupte temperatuurveranderingen. Dieren moeten dus mechanismen opzetten waarmee ze zichzelf in elke situatie kunnen beschermen. Voor hen is het niet zo eenvoudig als het bevestigen van een jas aan deoutfit .
Wat zijn de mechanismen van dieren om zich aan te passen aan de kou?
In de natuur zijn er 2 grote groepen dieren volgens de strategieën die ze gebruiken om hun lichaamstemperatuur constant te houden: endotherme dieren, of gewoonlijk warmbloedige en ectotherme, of koudbloedige dieren genoemd.
Ervoor zorgen dat de lichaamstemperatuur regelmatig is en geen grote schommelingen kent, is essentieel voor het overleven van dieren. Terwijl endotherme wezens in staat zijn hun lichaamstemperatuur te reguleren vanuit hun eigen metabolisme, zijn ectotherme wezens afhankelijk van omgevingsomstandigheden.
Vervolgens zullen we het hebben over de mechanismen die endotherme dieren gebruiken om zich aan te passen aan de krachtige kou van temperaturen onder nul. Mis het niet.
Vertel me hoe groot je bent en ik vertel je hoe koud je kunt zijn
Grotere dieren kunnen minder lichaamswarmte verliezen dan kleinere.In reactie op de oppervlakte-volume-relatie, leggen de meest volumineuze wezens minder oppervlak bloot met betrekking tot hun massa. Aan de andere kant verliezen kleinere exemplaren eerder grotere hoeveelheden energie.
De vorm is ook belangrijk. Dieren met meer ronde of ovale geometrieën zijn beter bestand tegen kou, terwijl lange, slanke organismen een grotere impact hebben.
Misschien associëren we daarom bepaalde soorten dieren, zoals ijsberen of zeeleeuwen, met de koudste delen van de planeet. De sleutel is om de hoeveelheid huid in direct contact met de omgeving tot een minimum te beperken.
Een extra laag is een ander diermechanisme om zich aan te passen aan de kou
Op dezelfde manier kiezen veel dieren ervoor om zichzelf te isoleren van de externe omgeving door een of meer lagen vet, haar of veren toe te voegen. Dit mechanisme maakt het mogelijk de inwendige organen te isoleren van hun omgeving door er een onderhuidse barrière tussen te plaatsen die hun temperatuur constant houdt.
Op deze manier kunnen veel dieren zich aanpassen aan de omstandigheden van hun omgeving door de kenmerken van hun haar of veren te veranderen. Sommige zoogdieren kunnen bijvoorbeeld van kleur veranderen afhankelijk van het seizoen waarin ze zich bevinden.
In warme seizoenen hebben ze de neiging om donkere en lichte vachten te hebben, terwijl ze in koude seizoenen lichtere pigmentatie en dikkere texturen krijgen. Deze extra lagen helpen niet alleen de lichaamstemperatuur te reguleren, maar vormen ook een energiereserve in geval van vet.
Voor bepaalde zoogdieren kan het bijzonder nuttig zijn om te anticiperen op een lage voedselbeschikbaarheid in bepaalde tijden van het jaar en om reserves aan te leggen om te overleven tijdens de meest uitdagende tijden. Om deze reden profiteren veel dieren van al het beschikbare voedsel in de zomer en komen ze aanzienlijk aan.
Je gaat altijd terug naar de oude plekken
Sommige dieren wisselen gewoon van plaats.In werkelijkheid kan de kringloop van nutriënten in een ecosysteem leiden tot zeer overvloedige seizoenen en enkele schaarse. Deze neigingen zijn dieren niet vreemd, dus velen kiezen ervoor om naar gunstiger omstandigheden te gaan.
In feite zijn er veel voorbeelden van dieren die tijdens de meest gure seizoenen naar andere breedtegraden migreren. Dat is bijvoorbeeld het geval bij soorten als de noordse stern, monarchvlinders, Canadese ganzen of karetschildpadden.
Of het nu gaat om voedselbeschikbaarheid, fysiologische vereisten om stadia van hun levenscyclus te ontwikkelen of gewoon om niet te bevriezen, veel dieren geven er de voorkeur aan om een pauze te nemen terwijl het moeilijkste voorbij gaat. Laten we opladen!
Als je je vijand niet kunt verslaan, sluit je dan bij hem aan
Een van de bekendste aanpassingen is winterslaap. Tijdens dit proces deactiveren de dieren een groot deel van hun stofwisselingsprocessen en veroorzaken ze een situatie van gecontroleerde onderkoeling. De analoog van winterslaap bij ectotherme dieren staat bekend als winterslaap.
De levende wezens die in staat zijn om deze prestatie uit te voeren, verlagen gewoonlijk hun lichaamstemperatuur tot bijna het vriespunt en verlagen hun ademhalingsfrequentie en hartslag tot hun minimumniveau. Hoewel er verschillende soorten winterslaap zijn, zijn veel dieren in staat deze gedragsreactie toe te passen.
Van vleermuissoorten tot sommige slangen, dieren zijn in staat hun fysiologie te veranderen om te overleven. Enkele van de meer geavanceerde mechanismen zijn het bedekken van je cellen met dikke lagen suikers en ureum of het minimaliseren van je bloedcirculatie.
Tenslotte - hoewel we maar een paar gevallen kunnen noemen - zijn er bepaalde dieren die in staat zijn om letterlijk een tijdje te bevriezen. Dat is het geval met de kikkerLithobates sylvaticus, die in staat is tot 6 maanden te bevriezen en vervolgens te ontdooien om zijn leven voort te zetten alsof er niets is gebeurd.Dat is leven op het randje!
