De Dwergschnauzer is een hondachtige die wordt herkend aan een zeer opvallende baard, die begint vanaf de bovenkant van zijn snuit. Dankzij haar is zijn uiterlijk charismatisch en leuk, wat past bij zijn zorgzame aard en vermakelijke manier van doen.
Er zijn echter nog steeds van dit soort factoren die weinig bekend zijn bij het grote publiek. Wist je bijvoorbeeld dat er 3 verschillende rassen Schnauzer zijn? Zou u kunnen zeggen of het miniatuurras enkele eeuwen geleden is ontstaan of, als dat niet het geval is, recent is? Lees verder en je weet alles wat je moet weten over dit dier!
Oorsprong van de Dwergschnauzer
Hoewel de dwergshnauzer niet tot de oudste rassen in de hondengeschiedenis behoort, bestaat hij al meer dan een eeuw. Concreet dateert het uiterlijk van dit ras uit de jaren 1880, in Beieren (Duitsland) in 1898, volgens het Genealogical Origins Book. Dit ras werd door boeren gewaardeerd als jager op knaagdieren en voor het drijven van vee.
Het duurde echter tot 1923 voordat dit ras in de Verenigde Staten arriveerde, terwijl zijn aanwezigheid in het Verenigd Koninkrijk nog 5 jaar duurde. De komst ervan leidde tot de tentoonstelling van dit ras in het hele land in de categorie werkhonden. Bovendien werden deze hondachtigen 'Wireless Pinschers' genoemd.
Tot 1933 bleven de middelgrote schnauzer en de dwergschnauzer één ras. Later werd de Amerikaanse Dwergschnauzer Club opgericht. Dit leidde tot 3 verschillende Schnauzer-rassen: Giant, Medium en Miniature.
Fysieke kenmerken
Op fysiek niveau is deze hond klein, met een rechthoekige kop vergezeld van een grappige baard. Zijn lichaam is evenredig en sterk in vergelijking met andere kleine rassen. Zijn ogen en neus zijn respectievelijk klein, bruin en zwart.Zijn oren zijn V-vormig, daarom werden ze in het verleden geknipt om ze vorm te geven -net als zijn staart-, iets wat momenteel verboden is. Ook vertoont dit ras 4 verschillende tinten: gewoon zwart, zwart en zilver, zout en peper en wit.Karakter en gedrag
Hoewel het als een terriër wordt beschouwd, is zijn karakter zachter en gemakkelijker te trainen dan de rest van de rassen in de groep. Ze heeft echter nog steeds een sterk karakter en is behoorlijk koppig. Daarom kunnen we zeggen dat zijn gedrag en karakter in grote lijnen erg lijkt op dat van de normale Schnauzer.
De penseelstreken van bepaalde kenmerken zijn echter merkbaar, gedefinieerd door hun grootte. De Dwergschnauzer is onder andere:
- Slim.
- Onbevreesd.
- Voorzichtig.
- Uitstekende waakhond, maar is ook een behoorlijke blaffer.
- Geweldige huishond, omdat hij zich zonder problemen kan aanpassen aan een klein huis.
Dwergschnauzer Verzorging
Hoewel hij door sommigen wordt geïdentificeerd als een dwergschnauzer, vertoont hij eigenlijk geen tekenen van dwerggroei of ziektes die vaak voorkomen bij kleine rassen. Wat betreft de zorg die dit kleine dier met veel energie zou moeten krijgen, v alt het volgende op.1. Oefening
Deze canid is behoorlijk actief, altijd alert en klaar voor actie. Daarom is het noodzakelijk om dagelijks met hem te oefenen, omdat hij behoorlijk energiek is. Je zou dus de tijd moeten hebben om dagelijks een wandeling te maken met dit dierbare dier.
2. Eten
Volgens de experts wordt aanbevolen dat de hoeveelheid voedsel - voer, dieet of aanbevolen voor elk individu - klein, maar frequent is.Het lijkt erop dat deze canid, net als andere kleine hondenrassen, erg actief en snel is, wat wordt weerspiegeld in een zeer snelle verbranding van energie.
3. Hygiëne
Een belangrijk detail is dat je de hygiëne van de hond moet bewaken, maar niet tot in het extreme. Heel vaak baden is beschreven als een van de oorzaken van huidproblemen. Bovendien wordt aanbevolen om het dier minimaal 2 keer per week te verzorgen. Voor het knippen van haar is het natuurlijk bijna beter om naar een kapper te gaan als je geen expert bent.
Hoe dit ras opvoeden en kunstjes aanleren?
Ondanks zijn kleine formaat v alt de Dwergschnauzer op door zijn sterke, robuuste en behoorlijk koppige karakter. Om deze reden is het noodzakelijk om te beginnen met trainen als het een puppy is, zelfs op de eerste dag van aankomst. Zo zal hij zijn trainer correct identificeren als de "alfa" -hond.Normaal gesproken wordt aanbevolen dat de lesperiode de eerste 20 levensweken omvat.Gedurende deze tijd is de geest van de puppy een spons die alles absorbeert wat je hem wilt leren. Je moet voorzichtig zijn, aangezien de hond zowel het negatieve als het positieve leert.
Daarom is het handig om de versterkings- en strafmechanismen te kennen, beide onderverdeeld in positieve en negatieve aspecten. Als je goed gedrag wilt bekrachtigen, knuffel je hond dan en geef hem iets lekkers. Een van de beste manieren om puppy's te trainen, is met beloningen die de maag aanspreken.
Om deze reden is het raadzaam om altijd wat snoep op zak te hebben. Zo kun je een goede daad van de pup belonen als dat nodig is. Bovendien is het belangrijk dat de versterking onmiddellijk volgt op de actie, zodat de associatie kan optreden.
Gezondheid en levensverwachting
Naar schatting wordt dit ras ouder dan 10 jaar en kan het 14 jaar worden. Hoewel de Schnauzer een hond is met een lage aanleg voor pathologieën, raden dierenartsen gewoonlijk aan zich bewust te zijn van de volgende ziekten:- Tandaandoeningen: de meest voorkomende.
- Oogproblemen: van staar - aangeboren of laat - tot netvliesdegeneratie. Van alle problemen is dit degene die de fokkers het meeste zorgen baart.
- Comedonsyndroom: deze folliculaire dermatitis komt veel voor bij puppy's van het ras.
- Huidproblemen: voornamelijk eczeem en dermatitis.
Kortom, de Schnauzer is een gezelschapshond die zich aanpast aan zowel grote huizen met tuinen als kleine appartementen. Het karakter van de puppy wordt echter geërfd van beide ouders, dus het is handig om te weten hoe beide zijn, om te weten hoe je de hond op een gespecialiseerde manier moet behandelen en opvoeden.
