Verbaast de titel van dit artikel je? Het is niet verwonderlijk, want als we het over drugs hebben, kan niemand zich voorstellen dat vissen verslaafd zijn aan methamfetamine die in rivieren wordt gegooid (of dat ze dat zouden kunnen zijn), maar het is een realiteit. Het grootste deel van het chemisch afval dat we dagelijks gebruiken, belandt in het water en drugs vormen hierop geen uitzondering.
Als je geïntrigeerd bent door hoe methamfetamine in het organisme van deze vissen terechtkomt, zijn hier de resultaten van de studie die dit feit heeft onthuld. Helaas is het niet het eerste nieuws dat laat zien dat vissen hun organismen zien veranderen door menselijk afval.
Waarom worden vissen die verslaafd zijn aan methamfetamine in rivieren gegooid?
Ongeveer 269 miljoen mensen over de hele wereld gebruiken elk jaar drugs. Dit aantal is groot genoeg om ons te doen vergeten dat wat erin gaat er ook weer uit moet komen: de riolen zijn overspoeld met drugs die via urine en ontlasting uit het lichaam worden uitgescheiden.
Afvalwaterzuiveringsinstallaties filteren deze chemicaliën niet en veel ervan lozen in rivieren en zeeën. Eenmaal daar aangekomen, is het niet moeilijk voor te stellen waarom de vissen verslaafd zijn aan methamfetamine en andere stoffen. In Tsjechië hebben ze een studie uitgevoerd naar de effecten van dit medicijn in het organisme, waarvan je de resultaten hieronder kunt zien.
De studio
Onderzoekers uit de Tsjechische Republiek hebben een studie gepubliceerd in het Journal of Experimental Biology waarin ze ingaan op de vraag of vissen verslaafd zijn aan methamfetamine die in hun wateren wordt gedumpt. Methamfetamine is een stimulerend middel van het zenuwstelsel met een groot vermogen om verslaving te creëren, omdat het een gevoel van intense euforie en welzijn veroorzaakt dat tijd nodig heeft om te verdwijnen.
Ongeveer 1,6 miljoen mensen meldden dat ze het afgelopen jaar methamfetamine gebruikten in de onderzoeksregio. In 2016 was de mediane leeftijd van nieuwe methamfetaminegebruikers 23,3 jaar.
Deze studie mat de concentraties van illegale drugs in waterwegen, waaronder methamfetamine en amfetamine. Het doel was om de parameters in gevangenschap na te bootsen en na te gaan of deze stoffen in de hersenen van de bruine forel (Salmo trutta) konden worden gedetecteerd in een hoeveelheid die voldoende was om verslaving te veroorzaken.
De bevindingen waren onthullend: Forel die werd blootgesteld aan methamfetamine en vervolgens werd overgebracht naar schoon water, vertoonde een voorkeur om terug te keren naar die met de drug. Bovendien werd waargenomen dat deze vissen verminderde activiteit vertoonden, een teken van angst of stress bij ontwenning.
Hersenchemie van forel blootgesteld aan methamfetamine
Door de hersenen van de forel te analyseren, ontdekten de onderzoekers dat de hersenchemie van de blootgestelde vissen ook verschilde van die van de controlegroep. In feite kwamen de veranderingen in hersenchemicaliën overeen met die bij menselijke verslaving.
Zelfs nadat het gedrag van de forel weer normaal was, waren de hersenmarkers voor methamfetamine nog steeds aanwezig.
Dit suggereert dat blootstelling aan methamfetamine langdurige effecten kan hebben bij dieren, vergelijkbaar met die bij mensen. Op deze manier werd bevestigd dat de fauna van de rivieren te lijden heeft onder de gevolgen van chemische lozingen van mensen.
Vissen zijn verslaafd aan methamfetamine, welke invloed heeft dit op ons?
Waarom zou het ons iets kunnen schelen als forel verslaafd raakt aan drugs? Het antwoord zegt zichzelf: de lekkages veroorzaken veranderingen in hun gedrag en, bij uitbreiding, in het voortbestaan van hun soort.Enkele van de fenomenen die worden waargenomen in rivieren die zijn vervuild door lekkages zijn de volgende:
- De verslaving van de forel leidt ertoe dat ze zich verzamelen rond de leidingen waar afval wordt afgevoerd, waardoor hun veiligheid in gevaar komt.
- Vissen die verslaafd zijn aan stoffen als methamfetamine verliezen interesse in eten en kweken, waardoor volgende generaties kleiner worden in termen van populatieaantallen.
- " Gedrogeerde" vissen zullen ook minder snel roofdieren ontwijken.
- Verslaving aan bepaalde drugs kan worden geërfd door verschillende generaties vissen, waardoor het probleem wordt verlengd, zelfs als ze stoppen met het dumpen van chemisch afval in hun omgeving.
Farmaceutische besmetting
Dit is niet de eerste studie waarin illegale drugs worden gevonden in dieren in het wild. In 2019 rapporteerden Britse wetenschappers de aanwezigheid van cocaïne in zoetwatergarnalen in 15 verschillende rivieren.Dit medicijn was vaker in zijn lichaam aanwezig dan gewone medicijnen.
Praten over illegale drugs heeft altijd een schokkend effect, maar geneesmiddelen op recept zijn niet zonder problemen. Deze worden ook uitgescheiden en komen terecht in wilde dieren in rivieren en kustwateren, die worden blootgesteld aan cocktails van medicijnen die kunnen variëren van ontstekingsremmers tot antidepressiva.
Een ander voorbeeld van dit probleem werd gevonden bij vissen die in meren onder rioolwaterzuiveringsinstallaties leven. Deze dieren veranderden van geslacht in vrouwelijk vanwege blootstelling aan chemicaliën in anticonceptiepillen, zoals vitogelin.
Aan de andere kant hebben recente onderzoeken aangetoond dat antidepressiva een breed scala aan gedragsveranderingen bij waterorganismen kunnen veroorzaken: onder andere agressie, aantrekking tot licht en impulsief gedrag. Ondanks al deze voorbeelden v alt er nog veel te onderzoeken over het probleem van chemische lozingen.
Conclusies
Drugsverslaving is een wereldwijd gezondheidsprobleem dat gemeenschappen kan verwoesten. Het aanpakken van de gevolgen voor het milieu is ook kostbaar, aangezien een groot deel van de infrastructuur van afvalverwerkingsinstallaties zou moeten worden veranderd. De effecten van andere producten, zoals cosmetica, wasmiddelen en schoonmaakmiddelen moeten nog volledig worden bestudeerd en er moet ook rekening mee worden gehouden.
Nogmaals, het effect van de mens op het milieu is een probleem. Het is echter niet onmogelijk om het innemen van medicijnen te combineren met het schoonhouden van rivieren en zeeën. Om deze reden oefenen meerdere organisaties druk uit op farmaceutische bedrijven om verantwoordelijkheid te nemen voor hun afval, aangezien zij degenen zijn die de meeste macht hebben om het probleem op te lossen.
