Veel verzorgers zijn overweldigd als hun hond gewond is en zien dat hij niet stopt met het likken van de wond. Dit gedrag lijkt nutteloos en bepaalde bronnen beweren dat "het simpelweg komt omdat de honden worden aangetrokken door de geur van bloed" . Wetenschappelijk bewijs toont in ieder geval aan dat het antwoord misschien in een ingewikkelder mechanisme ligt: is hondenspeeksel geneeskrachtig?
Hoewel het misschien niet zo lijkt, heeft elke handeling in de natuur een betekenis en behouden honden nog steeds een deel van de genetische lading die hun voorouders ooit droegen. Als ze hun wonden likken en hun speeksel als zalf gebruiken, is dat zeker te wijten aan een onderliggend biologisch mechanisme.Hier vertellen we je alles over het onderwerp.
Waarom likken honden elkaar?
Voordat we ingaan op het overmatig likken van honden wanneer ze zichzelf verwonden, vinden we het interessant om te weten in welke andere situaties ze hun tong hiervoor gebruiken. Likken is iets dat elke hond gedurende zijn leven meerdere keren doet, hetzij als een sociaal gebaar, om een object te herkennen of om bepaalde klinische symptomen te verlichten.
Honden likken hun verzorgers als onderdeel van een sociaal ritueel waarin ze hun dankbaarheid tonen, maar ze richten deze daad ook vaak op zichzelf. Het is bijvoorbeeld gebruikelijk om ze na een wandeling hun voetzolen of genitale gebied te zien likken. Dit is zijn manier om zichzelf te wassen en elk deel van zijn lichaam te "ontsmetten" dat mogelijk vuil is.
Er zijn echter momenten waarop een hond zichzelf te veel en obsessief kan likken. Dit wordt verklaard door verschillende situaties en we benadrukken het volgende:
- Angst en gebrek aan prikkels: wanneer een dier veel tijd opgesloten doorbrengt, kan het stereotypen ontwikkelen, dat wil zeggen repetitief gedrag zonder enige vorm van gevoel. Bij honden zijn staartjagen, "vliegen vangen" en obsessief likken veelvoorkomende stereotypen.
- Allergieën: Allergieën veroorzaken jeuk en ontstekingen. Om de droge en schilferige huid in deze schilderijen te hydrateren, likken de honden zichzelf overmatig.
- Parasieten: wanneer mijten, teken, luizen en ongewervelde dieren zich op het oppervlak van de hond nestelen, merkt hij dat op. Het kan het getroffen gebied bijten of likken met de bedoeling zijn nieuwe ongewenste bezoekers te verdrijven.
Naast deze redenen kunnen honden obsessief een gebied likken als ze een inwendige of uitwendige wond hebben opgelopen. Dit brengt ons bij de eerste vraag: is hondenspeeksel genezend?
Is hondenspeeksel genezend?
Het is geen nieuwe hypothese dat het speeksel van gewervelde dieren ( althans zoogdieren) tot op zekere hoogte genezende eigenschappen bevat. Deze stelling is gebaseerd op de volgende observaties:
- Volgens studies geneest het mondslijmvlies van zoogdieren sneller wanneer ze gewond zijn dan de rest van het lichaamsoppervlak. Daarom is het gemakkelijk te concluderen dat speeksel dat in de mond wordt opgeslagen op zijn minst bepaalde genezende eigenschappen heeft.
- Speeksel bevat weefselfactor, een stof die de bloedstolling bevordert.
- Speeksel bevat lysozymen, peroxidasen, defensinen, cystatines en antilichamen van het type A. Al deze verbindingen zijn bacteriedodend.
Al deze eigenschappen zijn van toepassing op de vloeistof die wordt geproduceerd in de mondholte van complexe levende wezens, maar het is ook specifiek aangetoond dat het speeksel van honden geneeskrachtig is.Volgens een studie gepubliceerd op het wetenschappelijke portaal van Elsevier, bevat het duidelijke bacteriedodende eigenschappen tegen Escherichia coli en Streptococcus canis.
Deze micro-organismen zijn een normaal onderdeel van de huidmicrobiota van honden, maar bepaalde stammen kunnen ziekte veroorzaken als ze via een wond binnenkomen en een immuungecompromitteerde hond infecteren. Daarom is het gemakkelijk om tot de conclusie te komen dat honden zichzelf likken om te voorkomen dat hun open laesies geïnfecteerd raken. Bovendien verdrijven ze tijdens het proces splinters of stukjes materiaal die in de beschadigde huid kunnen achterblijven.
Het speeksel van honden is echter niet onfeilbaar. Het biedt geen bescherming tegen bacteriën van onder andere de geslachten Staphylococcus en Pseudomonas.
Mag mijn hond zijn wond laten likken?
Nu je weet dat hondenspeeksel tot op zekere hoogte geneest, is de volgende stap om jezelf af te vragen of het oké is om ze hun wonden naar believen te laten likken. Helaas is het antwoord op dit front een duidelijk "nee" .
Zoals aangegeven door de American Kennel Club, zijn er veel problemen die worden veroorzaakt door overmatig likken van een verwonding bij honden. Onder hen benadrukken we het volgende:
- Irritatie: na verloop van tijd wordt het wondweefsel verder afgebroken en zwelt het op als de hond voortdurend met zijn tong over het gebied gaat. Dit maakt het gemakkelijker voor nieuwe ziekteverwekkers om de laesie binnen te dringen.
- Transport van schadelijke stoffen: de tong van de hond kan bacteriën en andere micro-organismen vervoeren die erger zijn dan die welke al in de wond aanwezig zijn. Door jezelf te likken, kun je meer ernstige infecties in de hand werken dan verwacht.
- Weefselverminking: als de hond in het gebied bijt naast zichzelf te likken, kan hij de wond opnieuw openen of groter maken.
- Uiterlijk van granulomen: likgranulomen of acrale granulomen verschijnen wanneer de hond obsessief aan een gebied likt. Het is een specifiek type verwonding waarvoor veterinaire behandeling vereist is.
Geneeskunde heeft primitieve genezingsmechanismen ver overtroffen, en daarom, hoewel hondenspeeksel tot op zekere hoogte geneeskrachtig is, is het beter om likken aan wonden te vermijden. Het verstandige pad zal altijd zijn om het dier naar de dierenarts te brengen als het gewond raakt: een ontsmettingsmiddel, een plaatselijke zalf en het gebruik van de Elizabethaanse halsband zijn in bijna alle gevallen meer dan voldoende.
Uiteindelijk (en hoe vanzelfsprekend het ook klinkt), willen we benadrukken dat je je hond nooit aan je wond mag laten zuigen of likken om je te "genezen" . Deze orale vloeistof heeft bepaalde eigenschappen voor uw soort, maar niet voor ons. Als u uw hond op enigerlei wijze toegang geeft tot uw wond, zorgt u op zijn minst voor een huidinfectie.