Sommige delen van het lichaam van de honden die voorheen alleen als esthetisch werden beschouwd, werden verwijderd om het leven van de voogden gemakkelijker te maken. De nagels, een deel van de staart en zelfs de toppen van de oren werden zonder enige wroeging aangepast. Gelukkig worden deze praktijken tegenwoordig in de meeste regio's als onethisch en zelfs als illegaal beschouwd.
Ondanks het feit dat het extraheren van hondenstructuren (hoe klein ze ook zijn) meer dan verboden is, bestaan er vandaag twijfels over organen zoals sporen, die het dier soms meer kwaad dan goed lijken te doen. In deze ruimte zullen we u vertellen of professionals de sporen van uw hond moeten opereren en verwijderen of dat ze integendeel hun hele leven moeten worden onderhouden.
Wat zijn hondenklauwen?
Spurs, bekend als wolfsklauwen in het Engels, zijn cijfers (vingers) aanwezig in verschillende soorten zoogdieren, vogels en reptielen. Deze structuren groeien meestal op enige afstand van de rest van het been, tot het punt dat bij dieren die digitaal zijn (die de vingers ondersteunen tijdens het lopen) en niet-aangeraakte dieren (die alleen de toppen van de vingers ondersteunen) ze de grond niet raken tijdens het lopen. voortbeweging.
Dauwklauwen zijn homoloog aan de menselijke duim. Bij honden zijn deze aanwezig op de voorste ledematen en zien eruit als een soort haakje aan de binnenkant van de poot. Simpel gezegd, ze zouden de "vijfde vinger" zijn die verborgen blijft in de vacht. Ze bevinden zich weg van de digitale pads en het midden van de ledemaat, maar zijn zichtbaar als u oplet.
In tegenstelling tot de rest van de vingers, bestaan de sporen uit 2 botten in plaats van 3.In ieder geval, en net als elk ander cijfer, hebben ze een zenuw-, spier-, bloed- en bewegingsapparaat om bij de rest van het been te blijven. Je zult een hond zijn sporen niet zien bewegen, maar dit betekent niet dat hij niet geïnnerveerd en gevasculariseerd is.
Bovendien moet worden opgemerkt dat de vorm en stevigheid van de wolfsklauwen varieert naargelang het ras. Veel honden hebben er een op elke voorpoot en deze zit goed verankerd, terwijl andere veel lossere en onstabielere achter- of dubbele wolfsklauwen hebben. De functionaliteit van die laatste is nog niet ontdekt.
Sommige hoektanden missen wolfsklauwen, maar gedomesticeerde honden dragen ze wel op hun voorpoten. Niet te verwarren met middenhandsbeentjes.
Hebben wolfsklauwen een functie?
Om deze vraag te beantwoorden, moet je er rekening mee houden dat er in het wild niets aan het toeval wordt overgelaten.Natuurlijke selectie bevordert de duurzaamheid van nuttige karakters en verwijdert schadelijke karakters, en daarom zijn er zelden rudimentaire organen bij dieren. De mens is een uitzondering op deze regel, aangezien we niet worden beheerst door de typische overlevingsmechanismen.
Verstandskiezen en sommige oorspieren lijken rudimentair bij mensen.
Als honden rennen, buigen hun voorpoten vaak genoeg zodat de wolfsklauwen de grond raken. Dit geeft het ledemaat een beter trekvermogen en biedt een steunpunt om de gewrichten van het been te stabiliseren. Daarom wordt het als nuttig beschouwd tijdens voortbeweging.
Naast rennen gebruiken honden hun wolfsklauwen ook om beter met groot voedsel (zoals een bot) om te gaan, om bepaalde ruwe oppervlakken te beklimmen (zoals bomen) en om zich vast te klampen aan elementen in tijden van gevaar (zoals een val in water bijvoorbeeld).Deze structuren zijn stevig bevestigd aan de rest van het been en helpen veel bij de ondersteuning.
Kan ik de wolfsklauwen van mijn hond opereren?
Zoals je kunt zien, zijn de wolfsklauwen erg handig in de hondenwereld, vooral als we het hebben over de stevige en voorwaartse klauwen. Verwijdering wordt daarom niet aanbevolen, tenzij noodzakelijk en geïndiceerd door een dierenarts.
Deze praktijk is tegenwoordig legaal, hoewel sommige mensen het beschouwen als verminking op het niveau van ontklauwen of couperen van de staart. Het wordt meestal beoefend voordat de hond 5 dagen oud is, voordat hij zijn ogen volledig opent. Hoewel het een zeer minimaal invasieve procedure is, moet specifieke lokale verdoving worden gebruikt om te voorkomen dat de puppy pijn vertoont.
Sommige mensen zijn bang dat de constructies vast komen te zitten in een of ander weefgetouw of een aangetaste plaats. Om deze reden besluiten ze de wolfsklauwen van de hond te opereren, ondanks het feit dat ze geen duidelijk gezondheidsprobleem melden.Deze handeling wordt alleen aanbevolen bij exemplaren met achter- of dubbele sporen, omdat deze minder vastzitten aan het been en op de lange termijn meer problemen kunnen veroorzaken.
Hauwklauwen kunnen ook met minimale schade van een volwassene worden verwijderd. Het is sowieso bijna nooit nodig.
In welke gevallen moeten we de wolfsklauwen bij de hond opereren?
In zeldzame gevallen wordt aanbevolen om de sporen van de hond te verwijderen, vooral als er een tumormassa of een zeer ernstige infectie omheen verschijnt. In ieder geval kan alleen de dierenarts vaststellen of dit het geval is en hoe te handelen in de postoperatieve periode. Neem nooit de beslissing om het zelf te doen, anders maak je de toestand van je huisdier alleen maar erger.
Een bijna altijd onnodige procedure
Wolfsklauwen zijn niet essentieel voor het leven van de hond, maar ze helpen hem wel om te rennen, voorwerpen vast te houden en bepaalde oppervlakken te beklimmen.Om deze reden raden we aan om ze niet bij uw dier te verwijderen, tenzij dit noodzakelijk is en wordt aangegeven door een professional. Onthoud dat je om esthetische of utilitaire redenen nooit bij een dier mag ingrijpen.
Als je bang bent dat deze structuren ingebed blijven in een oppervlak, maak dan van de gelegenheid gebruik om de juiste nagelsneden te maken zolang ze lang zijn (inclusief wolfsklauwen). Dit is een goedkopere en meer ethische oplossing dan de pup een operatie te laten ondergaan op zo'n delicaat moment in zijn leven.
