Hoewel honden voor de meesten van ons onze beste vrienden zijn, nemen de diagnoses van cynofobie tegenwoordig toe.
Er zijn bepaalde mensen die een fobie voor honden hebben, en dit is een moeilijke realiteit die dagelijks moet worden overwonnen. Vervolgens gaan we meer leren over cynofobie, de symptomen, oorzaken en behandeling.
Wat is cynofobie?
Vanuit medisch oogpunt wordt cynofobie als volgt gedefinieerd: "een aanhoudende, abnormale en ongerechtvaardigde angst voor honden of voor de hondsdolheid die ze zouden kunnen overdragen" . Zo voelt een persoon die lijdt aan cynofobie echte paniek wanneer hij zichzelf waarneemt in de aanwezigheid van een hond.
In meer ernstige gevallen kunnen de symptomen van de fobie zelfs verschijnen door je het voor te stellen in een context waarbij je dezelfde omgeving deelt als een hond. Bovendien kunnen dromen ook bijdragen aan het verschijnen van de karakteristieke tekenen van die intense angst.
Hoe onderscheid je een fobie van een 'gewone' angst?
'fobie' en 'angst' zijn verschillende concepten, dat wil zeggen, ze worden anders uitgedrukt. Angst is een gevoel dat inherent is aan onze menselijke conditie en het is ook aanwezig bij andere dieren; het bestaat uit een verdedigingsmechanisme dat een essentiële functie vervult voor onze overleving.
Dit is de angst die ons in staat stelt alert te zijn, situaties van stress of gevaar te herkennen en te handelen; Dat is natuurlijk een heel nuttige reactie.
In het geval van een fobie wordt het gekenmerkt door een gevoel van onevenredige angst in het licht van alledaagse, onschuldige of zelfs onwerkelijke situaties.Hoewel honden een persoon echt pijn kunnen doen, vanwege zelfverdediging of gebrek aan training, is cynofobie duidelijk een angst die deze mogelijkheid overstijgt.
Als we een gezonde angst hebben, kunnen we ons rationele vermogen gebruiken om de context waarin we ons bevinden te analyseren. We kunnen dan besluiten om ons aan te passen en die angst te overwinnen, of om daadwerkelijk te handelen om te ontsnappen of de situatie onder ogen te zien.
Als we echter een fobie hebben, verliezen we meestal deze vrijwillige controle over onze eigen angst. Een wat vervelende situatie.
Dan overtreft het gevoel het rationele vermogen; en de verbeelding verergert meestal de symptomen, tot het punt dat elke rationele verklaring voor een dergelijke angst verloren gaat.
Hier is een praktisch voorbeeld om het verschil beter te begrijpen: een persoon kan bang zijn en afstand houden van een grote en krachtige hond of een hond die geïrriteerd is en het is zonder enige twijfel een absoluut gezonde preventieve zorg.
Maar iemand die een hondenfobie ontwikkelt, zal pas echt in paniek raken als hij bijvoorbeeld een kleine hond rustig voor zich uit ziet lopen op de stoep. En het maakt niet uit of de hond volkomen ongevaarlijk en vriendelijk lijkt: de fobie laat geen rationele diagnose toe die tot kalmte zou leiden.
Symptomen van cynofobie
De symptomen van cynofobie zijn vergelijkbaar met die van elke andere fobie, maar ze ontwikkelen zich in relatie tot honden.
In principe genereert alle angst een gevoel van ongemak; maar bij een fobie neemt het lijden toe, omdat het wordt gevoed door de irrationele aard van deze buitensporige angst. Dit psychisch ongemak leidt tot het verschijnen van de volgende fysieke tekenen:
- Overmatig zweten.
- Tachycardie.
- Gevoel van woede, woede of buitensporige woede.
- Bevingen.
- Ademhalingsstoornissen of moeite met ademhalen.
- Misselijkheid en mogelijk braken.
- Buikpijn (wat kan leiden tot diarree).
Mogelijke oorzaken van cynofobie
De eerste poging om cynofobie te verklaren, relateert de toename van gediagnosticeerde gevallen aan hondenaanvallen die in veel landen leidend nieuws zijn.
Aan de andere kant wezen onderzoekers op traumatische ervaringen tijdens de kindertijd als de belangrijkste oorzaak van de meeste fobieën. In het geval van cynofobie onthulden de meeste geïnterviewde patiënten dat ze tijdens hun eerste 10 levensjaren waren blootgesteld aan een negatieve situatie met honden.
Bovendien werd ook ontdekt dat fobieën kunnen worden 'overgedragen' door ouders of mensen die een grote invloed hebben op de vroege opvoeding van een kind. Daarom moeten we heel goed opletten wanneer we onze kleintjes kennis laten maken met honden.
Cynofobie: is het mogelijk om het te voorkomen?
Het vaststellen van een preventie voor een fobie is net zo ingewikkeld of ingewikkelder dan wijzen op een specifieke oorzaak voor de ontwikkeling ervan. Momenteel verwijzen psychologen en onderwijspsychologen die gespecialiseerd zijn in cynofobie naar vroege en geleidelijke blootstelling als de beste vorm van preventie.
Omdat kinderen vatbaarder zijn voor het ontwikkelen van fobieën, moeten we voorkomen dat ze worden blootgesteld aan traumatische situaties en dat we onze angsten niet op hen overbrengen.
Het is logischerwijs belangrijk om ze te leren zichzelf te voorkomen en veiligheidsmaatregelen te nemen, maar prioriteit te geven aan rationele methoden met behulp van positieve bekrachtiging.
