Dermatologische problemen bij honden komen tegenwoordig vrij vaak voor. Hoewel ze geen risico voor uw gezondheid vormen, zijn ze meestal behoorlijk vervelend en tasten ze de levenskwaliteit van uw huisdier aan. Bovendien zijn er verschillende oorzaken die dit type pathologie veroorzaken, zoals in het geval van dermatitis, waarvan de veroorzakers zo divers zijn dat de diagnose wordt uitgesteld.
Hoewel het vaker voorkomt bij zwerfdieren, is de waarheid dat dermatitis bij honden het gevolg is van verschillende factoren, zelfs bij degenen die een huis hebben. In dit artikel vertellen we je meer over deze huidziekte en hoe je deze kunt behandelen.
Wat is dermatitis bij honden?
De term dermatitis verwijst naar een ontsteking van de huid die meestal jeuk veroorzaakt. Het is een vrij frequente pathologie bij elk ras, hoewel sommige meer vatbaar zijn, zoals de Franse bulldog, de boxer, de golden retriever, de Duitse herder en de labrador.
Die honden met lang haar, of die in warme en vochtige klimaten leven, vergroten de kans op dermatitis. Deze ziekte wordt gekenmerkt door irritatie en roodheid van de huid in milde gevallen. Als het onbehandeld blijft, veroorzaakt het haaruitval en leidt het tot verschillende infecties.
Oorzaken van dermatitis
Dermatitis bij honden kan worden veroorzaakt door verschillende factoren, zoals:
- Ectoparasieten
- Ectoparasitisme (vlooien, teken, schurft).
- Endoparasitisme (ascariasis of mijnworm).
- Allergieën.
- Schimmelinfecties (Malassezia).
- Bacteriële infecties (Pyodermie).
- Idiopathisch (zonder duidelijke oorzaak).
Symptomen van dermatitis
Symptomen variëren ook afhankelijk van het type dermatitis dat verschijnt, maar de meest voorkomende zijn:
- Intense jeuk.
- Constant likken.
- Constante bijt in zijn lichaam.
- Roodheid van de huid.
- Verdikking van de huid.
- Slechte geur.
- Vocht in het gebied.
- Alopecia (haaruitval).
- Aanwezigheid van roos.
- Uitbarstingen.
- Zweren.
Soorten dermatitis bij honden
Om een adequate behandeling te kunnen bieden, is het erg belangrijk om te bepalen aan wat voor soort dermatitis het dier lijdt. Dit zijn:
1. Atopische of allergische dermatitis
Het is een van de meest voorkomende, omdat het voorkomt wanneer het dier een bepaalde genetische aanleg heeft om allergieën te ontwikkelen. Mijten, bloempollen of een insectenbeet kunnen dit type dermatitis veroorzaken.
De gebieden die het treft zijn de benen, het gezicht, de buik, de liezen en de oksels. Grote jeuk, rode huid, puistjes, droogheid en donker worden van het getroffen gebied zijn de belangrijkste symptomen. Dierenartsen geven medicijnen om jeuk te verzachten in de vorm van een crème of gel met antibacteriële of hydraterende eigenschappen.
2. Schimmeldermatitis
Sommige hondenrassen met 'plooien' of rimpels, zoals de shar pei, de bulldog of de Napolitaanse mastiff, hopen vet en vocht op in dat gebied dat zo moeilijk schoon te maken is. Dit bevordert het ontstaan van schimmel en later dermatitis.
De belangrijkste symptomen zijn haaruitval, droogheid, verandering van kleur in de vacht, het verschijnen van etterende massa's en slechte geur.De beste behandeling in dit geval is het aanbrengen van een uitwendige crème die schimmel elimineert. Het is noodzakelijk om de medicatie af te maken om te voorkomen dat deze micro-organismen opnieuw verschijnen en natuurlijk om te voorkomen dat het gebied grondig wordt schoongemaakt.
3. Contacteczeem
Dit is een ander type dermatitis bij honden dat elk ras kan treffen. Het verschijnt wanneer het dier in contact komt met een stof die schadelijk is voor zijn gezondheid, zoals vloerontsmettingsmiddelen, verf, chloor voor zwembaden, schoonmaakmiddelen, etc.
De huid wordt ontstoken, hard en rood, er verschijnen korstjes en de getroffen persoon besteedt al zijn tijd aan krabben tot het punt dat hij zichzelf pijn doet. Er is geen specifieke behandeling voor deze dermatitis, met uitzondering van het verwijderen van de substantie die contact met ons huisdier veroorzaakte om de aandoening niet te verergeren.
4. Parasitaire dermatitis
Dit type dermatitis treft honden met een ectoparasiet zoals vlooien of mijten. Deze parasieten dringen de huid en het haar van de hond binnen, waar ze de neiging hebben om ze te bijten om hun bloed op te zuigen. Het enige probleem is dat het speeksel van deze organismen meestal een bijwerking op de huid veroorzaakt, waardoor deze ontstoken raakt en de typische jeuk veroorzaakt.
De behandeling bestaat meestal uit het gebruik van ontwormingsmiddelen en antiparasitaire middelen. Daarnaast kunnen ook baden met speciale zepen worden aanbevolen die vlooien of mijten direct elimineren. Dit hangt echter af van de ernst van het parasitisme.
5. Pyodermie
Pyodermie is een vorm van dermatitis die wordt veroorzaakt door een bacteriële infectie. Meestal verschijnt het als een gevolg van een immunodeficiëntie die de stabiliteit van de buitenwand van de huid uit balans brengt, wat infectie bevordert. Voor de diagnose worden fysieke en cytologische onderzoeken gebruikt.
Wat de behandeling betreft, wordt pyodermie tegengegaan met ontstekingsremmers en antibiotica. Het is echter noodzakelijk dat de dierenarts eerst de diagnose bevestigt, aangezien willekeurig gebruik van antimicrobiële stoffen de bacteriële resistentie kan verhogen.
6. Vochtige dermatitis
Vochtige dermatitis is een variant van een ander type dermatitis dat wordt gekenmerkt door vocht. Het kan worden veroorzaakt door de aanwezigheid van parasieten, allergieën of infecties, maar de klinische symptomen veroorzaken verschillende afscheidingen met een slechte geur en veel jeuk.
Behandelingen voor vochtige dermatitis zijn gericht op het reinigen van het gebied en het droog houden om ongemak te verminderen. Toch is het noodzakelijk dat de hoofdoorzaak van de dermatitis (vlooien, mijten, allergieën of infecties) wordt geëlimineerd of onder controle wordt gehouden, anders kan het in een ander gebied weer de kop opsteken.
7. Seborroïsch eczeem
Het is een vrij veel voorkomende vorm van dermatitis bij honden en kan optreden als gevolg van overmatig baden, omdat deze de natuurlijke vetlaag van de huid verzwakken. Het kan ook te wijten zijn aan een allergie voor een bestanddeel van voedsel of het milieu.
Seborrheic dermatitis zorgt ervoor dat de huid steeds vetter wordt en een zeer sterke geur afgeeft. Huidschilfers kunnen ook worden gezien als roos en rode plekken als gevolg van intensief krabben.
De behandeling van dit probleem bestaat uit baden met speciale producten die de dermis in staat stellen zijn natuurlijke staat te herstellen. Het wordt dan weer aanbevolen om aandacht te besteden aan het soort voer dat aan het huisdier wordt gegeven, omdat kleurstoffen of bepaalde ingrediënten de aandoening kunnen verergeren.
Dermatitis bij honden moet worden behandeld met externe medicijnen, oraal of injecteerbaar; het hangt allemaal af van het type en de ernst van de zaak. Dierenartsen kunnen meer dan één geneesmiddel combineren als ze dat nodig achten.
