Irritable Bowel Syndrome - PDS voor de vertaling Irritable Bowel Syndrome in het Engels - is een pathologie die zowel bij honden als bij mensen voorkomt. Het is een aandoening die onder meer leidt tot buikpijn en veranderingen in de darmtransit.
In sommige regio's wordt het percentage mensen met dit syndroom geschat op 11,6%. Het cijfer bij honden is vergelijkbaar, aangezien sommige onderzoeken schatten dat 10% tot 15% van de honden het kan ontwikkelen. Als je wilt weten hoe je deze aandoening en de aanpak ervan kunt opsporen, lees dan verder.
Wat is het prikkelbaredarmsyndroom?
Samenvattend is het Prikkelbare Darm Syndroom een aandoening die ernstige buik- en darmklachten veroorzaakt. Als gevolg hiervan ondergaat de darm bepaalde veranderingen in zijn functie en veroorzaakt diarree, obstipatie en braken. Deze symptomen kunnen constant of met tussenpozen zijn, wat zelfs chronisch kan worden.
Oorzaken van Prikkelbare Darm Syndroom (PDS)
Irritable Bowel Syndrome wordt gekenmerkt door chronische ontsteking van het darmslijmvlies. De oorzaken van deze pathologie zijn meestal onbekend en daarom moeten eerst andere ziekten bij de hond worden uitgesloten: onder andere gastro-enteritis, colitis, pancreatitis en parasitaire infecties.
Zodra al deze mogelijke redenen zijn uitgesloten, is het tijd om IBS te vermoeden. Hoewel de exacte oorzaken niet bekend zijn, wordt aangenomen dat dit te wijten kan zijn aan meerdere factoren, waaronder de volgende:
- Allergieën voor bepaalde componenten in het dieet van de hond.
- Een slecht uitgebalanceerd dieet.
- Psychologische factoren, zoals stress en angst.
- Bijwerking op een specifiek voedingseiwit.
- Een ontsteking van het maagslijmvlies als gevolg van een bacteriële infectie.
Opgemerkt moet worden dat het prikkelbaredarmsyndroom bij honden wordt geassocieerd met chronische darmontsteking en ongemak bij het dier, maar dat het meestal niet verband houdt met enige maagpathologie. Net als bij mensen maakt dit syndroom de patiënt niet vatbaar voor het ontwikkelen van andere ziekten.
Symptomen
De meest voorkomende symptomen van het prikkelbare darmsyndroom bij honden zijn af en toe chronische diarree van de dikke darm. Naast deze zeer zichtbare gebeurtenis zijn er nog andere tekenen, waaronder de volgende:
- Intermitterende episodes van diarree/constipatie die vanzelf verdwijnen.
- Afleveringen van slijm in de ontlasting.
- Misselijkheid en braken.
- Depressie en lethargie.
- Verlies van eetlust en gewicht als het ziektebeeld enkele maanden aanhoudt.
Volgens veterinaire portalen zullen de symptomen variëren afhankelijk van het getroffen gebied van het dier. Als de maag bijvoorbeeld meer is aangetast, zullen misselijkheid en braken vaker voorkomen. Aan de andere kant, als de darm degene is die het meest aangetast is, zullen diarree-episodes vaker voorkomen. Toch kunnen beide klinische symptomen tegelijkertijd optreden.
Diagnose en behandeling
Zoals we in vorige regels hebben gezegd, wordt de enige mogelijke diagnose gesteld door andere mogelijke pathologieën uit te sluiten die het maagdarmkanaal van het dier aantasten.
Wat de behandeling betreft, is het essentieel om te benadrukken dat deze in elk geval aangepast moet zijn aan de periodiciteit van de symptomen.Veel honden verminderen de frequentie van hun klinische symptomen met een vezelrijk dieet, dat ook licht verteerbaar moet zijn. De dierenarts begeleidt de voogd bij het plannen van nieuwe menu's voor uw huisdier.
Aan de andere kant kunnen episoden van diarree worden behandeld met loperamide, een geneesmiddel dat de darmmotiliteit wijzigt. In gevallen waarin de buikpijn van de hond schadelijk is voor de kwaliteit van leven, kan de toediening van krampstillende medicijnen, zoals clinidium, ook worden onderzocht - tot 0,25 milligram per kilo dier om de 12 uur.
Het is essentieel om te benadrukken dat de doses uitsluitend door de dierenarts moeten worden voorgeschreven. Medicatie aan de hond zonder professionele hulp kan heel slecht aflopen, aangezien de doses voor menselijk gebruik nooit zullen overeenkomen met die voor een hond. Als u vragen heeft, breng uw huisdier dan zo snel mogelijk naar de dierenkliniek.
Geduld en doorzettingsvermogen
Helaas hebben we te maken met een syndroom van chronische aard dat niet met een pil verholpen kan worden. Aangezien er geen duidelijke trigger is, bestaat de belangrijkste behandeling uit het volgen van het dieet van de hond en het aanbrengen van verschillende veranderingen in het dieet en de routine totdat een effectieve combinatie is gevonden die de symptomen minimaliseert.
Als voogd is het tijd om jezelf te wapenen met geduld en te accepteren dat deze aandoening bij je huisdier waarschijnlijk voor het leven is. Dit rechtvaardigt natuurlijk geen nadelige praktijken jegens het dier: zorg voor je hond met zorg en genegenheid, zoals hij hetzelfde voor jou zou doen.