Wanneer een navelbreuk optreedt bij puppy's, zien ze er misschien niet ziek uit; over het algemeen zal het uiterlijk zijn alsof ze gezond zijn. In feite vormen de meeste van deze hernia's, vooral als ze klein zijn, geen gevaar en worden ze door de dierenarts gevonden tijdens een controleonderzoek.
Het is echter belangrijk om hernia's op te sporen en te behandelen, omdat ze in sommige gevallen een ernstige bedreiging kunnen vormen voor de gezondheid van ons huisdier. Vervolgens zullen we enkele aanwijzingen zien om de symptomen van een navelbreuk bij puppy's te identificeren en de juiste behandeling toe te passen.
Wat is een navelbreuk?
Wanneer een hond of kat een kleine uitstulping heeft in het onderste deel van de buik, tussen de ribben en de achterpoten, is dit zeer waarschijnlijk een navelbreuk. Dit wordt gezien als een uitstulping op de plek waar vroeger de navelstreng zat.
De aanwezigheid van die uitstulping is een teken dat de wond niet goed sloot, waardoor de darmen en het buikvet er doorheen komen. Maar het is geen open wond: het is bedekt met de eigen huid van de hond en kan niet altijd gemakkelijk worden opgespoord.
Hoe ontstaat deze hernia?
Op het moment van de geboorte snijdt de moeder de navelstreng door die haar met haar welp verenigt met haar tanden. Er blijft dus een klein overblijfsel of navelstreng in de puppy achter die na verloop van tijd zou moeten verdwijnen en sluiten, waardoor de zogenaamde navel ontstaat. Wanneer het navelgat echter niet goed sluit, ontstaat er een navelbreuk.
Een groot deel van navelbreuken is het product van een slecht genezingsproces. Er wordt echter aangenomen dat er enkele erfelijke factoren zijn die de aanwezigheid van dit probleem bij sommige honden bevorderen.
Symptomen van een navelbreuk bij puppy's
Het duidelijkste symptoom dat een puppy een navelbreuk heeft, is de aanwezigheid van een kleine verdikking in zijn buik. Onder normale omstandigheden kan deze knobbel er roze, glad en zacht uitzien. In sommige gevallen kan het echter een paars uiterlijk krijgen of zelfs te groot worden.
Bij het palperen van de kleine knobbel kan de pup wat pijn ervaren. Hoe groter de hernia, hoe groter de pijn. In de meeste gevallen veroorzaakt de uitstulping geen enkel klinisch teken van risico, maar het hangt allemaal af van de ernst van de hernia.
Als het een pasgeboren dier is, kan de bult vanzelf verdwijnen, of in ieder geval niet groeien.Het is echter belangrijk om de evolutie van het litteken te observeren en, als het groter wordt, de dierenarts te raadplegen om mogelijke problemen te voorkomen.
Diagnose van navelbreuk bij honden
Hoewel de aanwezigheid van een uitstulping in de buik het meest voor de hand liggende teken is van een navelbreuk, is het noodzakelijk om de diagnose te bevestigen met lichamelijk en radiologisch onderzoek. Dierenartsen doen deze tests meestal om twee redenen: om te bevestigen dat het een hernia is en om de ernst van de zaak te bevestigen.
Alarmsignalen
De meeste navelbreuken bij puppy's worden niet als noodgevallen beschouwd en sommige verdwijnen zelfs spontaan. Als dit echter niet het geval is, is het noodzakelijk om naar de dierenarts te gaan om ze te verhelpen, omdat ze in sommige gevallen de bloedtoevoer naar de darm kunnen afsnijden en deze kunnen "wurgen" .
Een beknelde hernia vormt een noodgeval, omdat het necrose van de darm kan veroorzaken en de daaruit voortvloeiende dood van de puppy in slechts 48 uur.Daarom is het noodzakelijk om alert te zijn op bepaalde tekens die op hun aanwezigheid wijzen. De belangrijkste symptomen van een beknelde hernia zijn: overmatige zwelling van de hernia, koorts, zwakte, hevige pijn, gebrek aan eetlust en braken.
Dood (necrotisch) weefsel wordt giftig en het hele organisme wordt in zeer korte tijd aangetast. Daarom is het bij een van de bovengenoemde symptomen noodzakelijk om de puppy onmiddellijk naar de dierenarts te brengen.
Navelbreukbehandeling bij puppy's
Elk geval is anders en evaluatie door een professional is de enige manier om de juiste procedure te bepalen. De behandeling van een navelbreuk bij puppy's varieert afhankelijk van de ernst en de leeftijd van het dier.
Als de hernia klein is en geen complicaties vertoont, zal de dokter waarschijnlijk aanraden te wachten tot de puppy zes maanden oud is om te zien of hij vanzelf sluit. Als dit niet gebeurt, is een nieuwe evaluatie nodig.
In het geval van grotere of aanhoudende hernia's is het noodzakelijk om een chirurgische ingreep uit te voeren. Bij deze procedure wordt het uitstekende weefsel door het gat geduwd en gehecht. Het is een eenvoudige ingreep en het kan zelfs worden gebruikt om de puppy tegelijkertijd te steriliseren.
Ondanks het bovenstaande is het altijd het beste om onmiddellijk naar de dierenarts te gaan als je een afwijking of knobbeltje bij je huisdier ontdekt. Onthoud dat alleen de professional kan beslissen of de ingreep dringend is of niet, maar de diagnosetijd kan essentieel zijn om uw leven te redden. Neem de zaak dus niet licht op en geef je hond de aandacht die hij verdient.
