Hyperlipidemie bij katten is een aandoening die zich ontwikkelt bij verschillende katachtige ziekten, waarbij vet zich ophoopt in de bloedbaan. Op zichzelf is hyperlipidemie geen ziekte, maar een gevolg van een levensstijl of soms een klinisch teken van andere pathologieën of erfelijke ziekten.
Ondanks dat het niet zo vaak voorkomt bij katten als bij honden of mensen, kan deze aandoening voorkomen bij katten die lijden aan diabetes, obesitas, pancreatitis en andere ziekten die bij hen vaker voorkomen. Wat deze aandoening kan veroorzaken, hoe het bij katten kan worden opgespoord en welke oplossingen er zijn, wordt hieronder besproken.
Oorzaken van hyperlipidemie bij katten
Bloed is een weefsel waarin we veel celtypen kunnen vinden, evenals andere moleculen. Het is dus normaal en gezond om cholesterol en triglyceriden in de bloedbaan te vinden. Na het eten neemt de concentratie van deze moleculen toe en vervolgens weer af.
Deze fysiologische gebeurtenis staat bekend als lipemie en is de reden waarom een kat moet nuchter zijn voor een bloedtest.
Integendeel, er zijn situaties waarin de niveaus van deze lipidemoleculen niet dalen en zich beginnen op te hopen in de bloedvaten, wat verschillende problemen kan veroorzaken. Er zijn 4 verschillende soorten hyperlipidemie bij katten:
- Postprandiaal: dat wat wordt uitgelokt na het nemen van voedsel. Zoals we al zeiden, het is een normaal proces.
- Medicatie-geïnduceerd: bepaalde medicijnen, zoals corticosteroïden, kunnen de bloedlipideniveaus verhogen.
- Primaire hyperlipidemie: treedt op wanneer de kat een gemuteerd gen in zijn genoom draagt dat deze ophoping van vet veroorzaakt.
- Secundaire hyperlipidemie: treedt op wanneer de kat lijdt aan een andere ziekte die de ophoping van lipiden in de bloedbaan veroorzaakt. Bijvoorbeeld pathologieën zoals obesitas, diabetes, leverziekte, nierziekte, het syndroom van Cushing of een vetrijk dieet.
Aan het begin van deze aandoening vertonen katten geen enkele vorm van klinische symptomen. Daarbij komt nog dat katten experts zijn in het verbergen van ongemakken. Daarom is het in het algemeen erg belangrijk om elk jaar of om de 2 jaar een bloedtest uit te voeren bij huisdieren, vooral oudere katten.
Klinische symptomen van de ziekte
Wanneer hyperlipidemie pathologisch wordt en niet langer gekoppeld is aan een natuurlijk fenomeen in het lichaam, kunnen er klinische tekenen verschijnen die de docent kan detecteren.
Vaak zijn deze voor de hand liggende tekenen een direct gevolg van de ziekte die de hyperlipidemie veroorzaakt, in plaats van de ziekte zelf. Bij een kat die bijvoorbeeld hyperlipidemie ontwikkelt als gevolg van diabetes, zullen klinische tekenen van diabetes mellitus worden gezien.
De etiologie van hyperlipidemie bij katten is dus zeer gevarieerd en kan variëren van huidsymptomen tot neurologische aandoeningen. Sommigen van hen zijn als volgt:
- Braken.
- Diarree.
- Verminderde eetlust of anorexia, wat op zijn beurt kan leiden tot pancreatitis.
- Witte vlekken op het oogoppervlak als gevolg van ophoping van vet in het hoornvlies.
- Jeukende huid en alopecia.
- Convulsies en gedragsveranderingen als gevolg van de ophoping van triglyceriden die de hersenen bereiken.
- Polyurie en polydipsie. Deze termen verwijzen naar onregelmatige plaspatronen.
Zoals te zien is, kunnen de klinische symptomen van hyperlipidemie bij katten mild, middelmatig of ernstig zijn. De ernstigste manifestaties kunnen het leven van het dier beëindigen of in ieder geval zijn welzijn aanzienlijk verminderen.
Behandeling
Zodra hyperlipidemie bij de kat is gediagnosticeerd door middel van een bloedtest, moet de dierenarts de onderliggende oorzaak van de ophoping van lipiden in het bloed vinden.
In het geval dat ziekten die mogelijk hyperlipidemie hebben veroorzaakt niet worden gedetecteerd, wordt bij de katachtige patiënt de diagnose primaire of erfelijke hyperlipidemie gesteld. De enige behandelingen voor deze gevallen zijn veranderingen in het dieet en een vermindering van de inname van vetten via de voeding.
Over het algemeen geldt dat als het nieuwe dieet correct wordt gevolgd, de kat geen medicatie nodig heeft.
Als de dierenarts een onderliggende oorzaak van hyperlipidemie vindt, wordt de kat gediagnosticeerd voor die ziekte, waarbij vetophoping een klinisch teken of bijwerking is.
De behandeling zal dan afhangen van de primaire pathologie. Wanneer obesitas de oorzaak is van hyperlipidemie, zal de eerste behandeling waarschijnlijk een dieet zijn, hoewel bepaalde medicijnen ook kunnen worden voorgeschreven. In het geval dat de oorzakelijke pathologie diabetes is, zijn er al specifieke medicijnen om dit op de lange termijn aan te pakken.
Tot slot moet worden opgemerkt dat de behandeling te allen tijde gekoppeld zal zijn aan de primaire pathologie -als die er is-. Omgekeerd zal een verandering in dieet bijna altijd voldoende zijn, zolang er geen onderliggende oorzaak wordt gevonden.
Voorkom hyperlipidemie bij katten
Het voorkomen van primaire hyperlipidemie bij katten is eenvoudiger dan het lijkt. Het is voldoende om te voorkomen dat katten die er last van hebben zich voortplanten, aangezien genetische selectie door fokkers voldoende is om de ziekte in toekomstige generaties uit te roeien.
Als het gaat om secundaire hyperlipidemie, zijn de ziekten die uiteindelijk de oorzaak zijn in de meeste gevallen nauw verwant aan het dieet en de levensstijl van het dier. Daarom is de beste preventie het behoud van de gezondheid van het huisdier.
Op deze manier is een uitgebalanceerd dieet voor de soort, met toevoegingen van vers en rauw voedsel, evenals een dagelijkse bewegingsroutine, essentieel voor een goede gezondheid van de kat. Daarnaast mogen jaarlijkse bezoeken aan de dierenarts niet worden vergeten als preventie voor deze en andere ziekten.
