Hoewel de term "myositis bij honden" je doet denken aan een enkele ziekte, omvat het eigenlijk een reeks spierpathologieën met een etiologie bepaald door het immuunsysteem. Het is momenteel echter nog steeds nodig om de verworven kennis over de mechanismen van oorsprong en werking van de ziekte te verbreden.
Als je je verdiept in de oorsprong van dit woord, is het eigenlijk de combinatie van twee termen: "mio" wat spier betekent en "itis" wat ontsteking betekent. Hiermee beschrijft hij het belangrijkste kenmerk van de ziekte, het veroorzaken van spierontsteking. Maar dit is niet alles.
Wat is myositis bij honden?
Myositis verwijst naar een groep aandoeningen waarbij het spiermembraan is veranderd, met als gevolg verlies van actieve motorische functies. Daarom moeten degenen die 100% van hun functie behouden, de leiding nemen over het werk dat wordt uitgevoerd door de getroffenen.
Dit betekent een overbelasting van deze spieren, wat zich verta alt in meer vermoeidheid tijdens het sporten. Onder de bestaande myositis bevinden zich inflammatoire myositis, die zijn onderverdeeld in twee grote groepen:
- Immuungemedieerd.
- Besmettelijk.
Soorten myositis bij honden
Momenteel is er een reeks spierpathologieën vastgesteld die onder de term myositis vallen. Typen worden hieronder vermeld, met name die welke immuungemedieerd zijn.
Immuungemedieerde myositis bij honden
Enkele voorbeelden van immuungemedieerde myositis, dat wil zeggen, waaraan het immuunsysteem deelneemt, vindt u hieronder uitgelegd.
Poliomyositis
In deze categorie van myositis komt gedegenereerd en vernietigd spierweefsel veel voor. Met betrekking tot andere vormen van de ziekte zijn de aangetaste spieren in deze situatie meestal de spieren die zich in de uiteinden van het lichaam bevinden.
Om deze reden is een snelle manier om de ziekte op te sporen het verlies aan kracht dat wordt waargenomen bij de hond tijdens het sporten. In extreme gevallen is spieratrofie perfect waarneembaar op fysiek niveau bij het dier.
Myositis in de kauwspieren
Dit type myositis laat een heel specifiek beeld van de ziekte zien. Het is vastgesteld als een auto-immuunziekte waarbij het lichaam zelf een kruisreactie veroorzaakt. Het genereert antilichamen gericht tegen een infectieus agens, maar v alt uiteindelijk de M2-spiervezels aan van de spieren die verband houden met kauwen en zijn de volgende:
- Tijdelijk.
- Digastric.
- Pterygoid.
- De masseters.
Deze aanval resulteert in de vernietiging van het weefsel waaruit de bovengenoemde spieren bestaan. Ook varieert de terminologie, omdat het niet alleen bekend staat als kauwspiermyositis, maar ook eosinofiele myositis of atrofische myositis wordt genoemd. Hoewel, het lijkt erop dat deze termen worden geassocieerd met de acute en chronische fase van de ziekte.
Oorzaken van myositis bij honden
Wanneer myositis zich ontwikkelt bij honden, kun je een reeks oorzaken opschrijven, zoals leeftijd, onderkoeling, trauma of parasitose.
Leeftijd
Het is een van de meest opvallende factoren van deze ziekte bij honden, aangezien het verschijnt wanneer ze tussen de 2 en 3 jaar oud zijn. Er zijn echter gevallen van verschijning op de leeftijd van 4 maanden.Bovendien komt het vaker voor bij grote hondenrassen, zoals golden retrievers.
Onderkoeling
Een andere mogelijke oorzaak is blootstelling aan een klimaat met lage temperaturen. Als de hond niet is aangepast of niet bereid is om ermee om te gaan, kan hij myositis ontwikkelen. Voornamelijk zullen de spieren bewegingsmoeilijkheden gaan vertonen als gevolg van verkoudheid en zullen symptomen zoals ontsteking worden waargenomen.
Parasitose
Sommige parasieten die behoren tot de geslachten Toxoplasma of Leishmania, zijn verantwoordelijk voor ziekten zoals toxoplasmose of Leishmaniose. In de lijst met symptomen van elke pathologie staat waarschijnlijk een type myositis dat hierboven is beschreven.
Traumatisme
Dit is de meest voorkomende oorzaak, samen met leeftijd, voor het ontstaan van myositis.Een klap of sterke fysieke activiteit kan leiden tot een blauwe plek of spierscheur en daarmee tot pathologie.
Symptomen van myositis bij honden
De moeilijkheid om te bewegen zal ongetwijfeld een van de eerste symptomen zijn die bij het dier worden waargenomen. Dit wordt erger naarmate de dag vordert en honden zullen mogelijk jammeren van de pijn als ze proberen te bewegen.
In de delen van het lichaam waar myositis voor het eerst wordt waargenomen, bevinden zich zowel het bekkengebied als het schoudergebied. Daarnaast moet u ook op de hoogte zijn van andere symptomen zoals:
- Moeite met bewegen. Veranderingen in hun normale houding op de rug of moeilijkheden bij het ondersteunen van een of meer benen.
- Koorts.
- Bloed in urine.
- Gebrek aan eetlust
Binnen elke variatie zullen eigen symptomen worden waargenomen, zoals ontsteking van de gezichtsspieren of moeite met kauwen. Dit komt voor bij myositis in de kauwspieren.
Helaas, als de ziekte voortschrijdt tot het de chronische fase bereikt, zijn de waargenomen symptomen anders. Vooral de uitstulping of zichtbare massa op het hoofd is een van de meest erkende door specialisten.
Behandeling van myositis bij honden
Blijkbaar omvat de te volgen behandeling bij de meeste verschillende varianten van de ziekte de toediening van immunosuppressiva zoals corticosteroïden. Het tijdschema wordt aangegeven door de specialist, maar wordt gehandhaafd gedurende 8 tot 12 maanden en de dosis wordt verlaagd naarmate de symptomen afnemen.
Elke variant moet de farmacologische behandeling echter aanvullen met een andere reeks regimes. Bij poliomyelitis is bijvoorbeeld een periode van revalidatie en fysiotherapie essentieel om de responstijd van de hond te verbeteren en het herstel te versnellen.
Binnen myositis van de kauwspieren is de prognose goed als de diagnose en daaropvolgende behandeling plaatsvinden tijdens de acute fase van de pathologie. Het verandert echter in gereserveerd in gevallen van chronische fase.
Kortom, myositis herbergt verschillende pathologieën die een gemeenschappelijke pathogenese delen, spieren doen ontsteken en hun functionaliteit beïnvloeden. Als u enkele van de beschreven symptomen heeft waargenomen, is het handig dat u met de dierenarts overlegt over de mogelijke oorzaken en hij zal aangeven wat de juiste handelwijze is.
