Cephalopoden zijn veel interessanter om te bestuderen dan om te eten. Als je het niet gelooft, komt dat omdat je nog steeds niet alle curiositeiten over inktvissen in deze ruimte hebt gelezen. Het zijn verrassende dieren, bijna ontleend aan fictieve romans vanwege de speciale aard van hun aanpassingsmechanismen.
In het bijzonder zijn inktvissen koppotige weekdieren waarvan het belangrijkste kenmerk is dat ze een harde interne schaal hebben die inktvis wordt genoemd. We gaan ze beter leren kennen in de volgende regels, waar je hun kenmerken als soort en de beloofde curiositeiten kunt vinden. Laten we beginnen.
Sepia-kenmerken
Zoals gezegd is de inktvis een koppotig weekdier dat behoort tot de Sepiida-orde. Alle soorten hebben 8 armen en 2 intrekbare tentakels waarmee ze prooien vangen. Zuigschijven bevinden zich op de armen en op de toppen van de tentakels.
Net als zijn naaste verwanten, zoals de octopus, is hij in staat om inkt te produceren die hij verdrijft om zijn ontsnapping in geval van gevaar te bedekken.
Bewoont alle oceanen ter wereld, maar komt meestal voor in gematigde en tropische wateren. Er is een grote variëteit, zoals bodemdieren, andere die in diepe wateren leven en sommige solitair zijn, terwijl er soorten zijn die in scholen zwemmen, enz.
Wat zijn dieet betreft, het is een strikt vleesetend dier. Ze voeden zich meestal met kleine weekdieren en vissen die in hun omgeving aanwezig zijn. Om ze te vangen, camoufleert hij zichzelf meestal op een oppervlak en wacht om zijn prooi in een hinderlaag te lokken, waarbij hij hem met zijn tentakels vasthoudt. Er wordt ook op inktvissen gejaagd en tot hun jagers behoren dolfijnen, haaien, zeehonden en zelfs andere inktvissen.
Sepia curiositeiten
In een algemene beschrijving worden de ongelooflijke kenmerken van dit geslacht van dieren niet op prijs gesteld. Daarom zijn hier enkele curiosa die je zullen helpen om beter te begrijpen hoe speciaal inktvissen zijn. Mis niets.
1. Inktvissen zwemmen niet, ze drijven gewoon
Door de stijfheid van zijn binnenschaal kan hij geen zwembewegingen maken, dus profiteert hij meestal van zijn drijfvermogen om te bewegen, evenals van onderwaterstromingen, en balanceert hij zichzelf met zijn vin. Hij hevelt ook water over om zichzelf vaart te geven.
2. Ze veranderen het kleurenspectrum van je zicht.
Oorspronkelijk geloofde men dat octopussen en hun verwanten in de zee geen kleur konden waarnemen, maar alleen gepolariseerd licht. Uit een onderzoek is echter gebleken dat ze in feite hun zichtbare kleurenspectrum veranderen om zich aan te passen aan de diepte waarop ze zwemmen.
3. Ze hebben 3 hartjes
Omdat de kieuwen een constante en snelle irrigatie nodig hebben, hebben inktvissen en andere koppotigen 3 harten. Twee van hen, vertakte harten genoemd, zijn verantwoordelijk voor de irrigatie van dit deel van hun ademhalingssysteem.Aan de andere kant is het systemische hart degene die het zuurstofrijke bloed dat uit de kieuwen komt door de rest van het lichaam verdeelt.
4. Zijn bloed is blauw
Als dit bij mensen letterlijk zou zijn, zou de adel bestaan uit koppotigen. Terwijl bij zoogdieren hemoglobine verantwoordelijk is voor het transport van zuurstof, is het bij inktvissen en andere weekdieren hemocyanine.
Dit molecuul lost op in plasma, waardoor het bloed een zeer karakteristieke blauwgroene kleur krijgt. Dankzij hemocyanine kunnen inktvissen hun lichaam goed van zuurstof voorzien in koud water en met bloed dat veel dikker is dan normaal.
5. Camouflage Meester
Een andere curiositeit van de inktvis is zijn vermogen om naar believen van kleur te veranderen. Zijn huid is bedekt met cellen die chromatoforen worden genoemd, waardoor de inktvis het licht dat hij weerkaatst kan beïnvloeden om de ene of de andere kleur te creëren.
Dit vervult niet alleen een camouflagefunctie, maar heeft ook invloed op gebieden als communicatie of het zoeken naar een kweekpartner.
6. Zijn pupil heeft de vorm van een W
Deze unieke vorming van de pupil van de inktvis is te danken aan de noodzaak om contrasten te detecteren in plaats van kleuren, vooral in de diepten van de zee waar licht schaars is. Bovendien zijn de lichtreceptorcellen geconcentreerd in 2 punten, één om naar voren te focussen en één om de achterkant te bedekken.
7. De vrouwtjes sterven terwijl ze voor de eieren zorgen
Moeders van soorten zoals inktvissen, octopussen en andere koppotigen staan bekend om de ongelooflijke offers die ze brengen om het voortbestaan van hun nakomelingen te verzekeren. Zodra het vrouwtje is bevrucht, zal ze op een afgelegen en rustige plek paaien. Daar zal hij de wacht houden zonder te eten totdat de eieren uitkomen, waarna hij sterft.
8. Ze veranderen de vorm van hun oog
Hoewel het zo gezegd heel extravagant klinkt, zou het moeten dienen als een herinnering dat zoogdieren er ook toe in staat zijn. Terwijl de vorm van de lens (die zich in de oogbol bevindt) bij ons verandert, veranderen inktvissen de vorm van hun hele oog om scherp te stellen.
9. Hun zenuwstelsel is complex en eigenaardig
Op een vereenvoudigde manier praten over het zenuwstelsel van koppotigen is nogal een uitdaging, omdat het zo complex en anders is dan dat van zoogdieren dat het moeilijk te begrijpen is hoe het werkt. Zijn hersenen zijn verdeeld in 2 delen en bedekt met een kraakbeenachtige massa die dienst doet als schedel.
Cephalopoden hebben het meest complexe centrale zenuwstelsel van alle ongewervelden.
Een nieuwe studie heeft eerder onbekende neurale netwerken onthuld die verantwoordelijk zijn voor visueel geleid gedrag. Bijvoorbeeld als ze alleen van boven of van onder camoufleren omdat ze weten dat iemand vanaf dat punt naar hen kijkt.
Kende je al deze curiosa van inktvissen? Hoe meer je graaft, hoe meer verrassende gegevens naar voren komen. Om deze reden moedigen we u vanaf hier aan om niet bij deze gegevens te blijven en op de hoogte te blijven van de nieuwe onderzoeken die in dit verband verschijnen. U kunt er zeker van zijn dat inktvissen mensen nog lang zullen blijven verbazen.
