Als je van grote katten houdt, is het een prioriteit om een kat van dit ras in huis te hebben. Het is echter juist deze grote omvang die het zo belangrijk maakt om de ziektes van de Maine Coon-kat te kennen, aangezien veel van hen te maken hebben met deze eigenschap.
Als u overweegt een kat van dit ras te adopteren, mis dan niets dat daarna komt. Hoewel dit dieren zijn die in goede gezondheid verkeren, vereist het voorkomen van deze ziekten speciale zorg. Blijf lezen.
Meest voorkomende maine coon-ziektes
Als u informatie heeft over de ouders van uw exemplaar, heeft u in deze een voordeel.De meeste kwalen van deze kat zijn aangeboren of gerelateerd aan de grootte van het ras, aangezien een exemplaar 11 kilogram zwaar en 120 centimeter lang kan worden. Hieronder staan de meest voorkomende aandoeningen die deze katten treffen.
Feline hypertrofische cardiomyopathie
De eerste en meest voorkomende ziekte van Maine Coon is hypertrofische cardiomyopathie. Bij deze pathologie wordt de wand van het linkerventrikel van het hart dikker, wat storingen in de samentrekking en verslechtering van het myocardium veroorzaakt.
Hoewel het een ziekte is die niet exclusief is voor dit ras, werden in het verleden enkele genetische lijnen geïdentificeerd die vaker met deze ziekte werden geassocieerd. Afgezien van genetische aanleg, kan het worden veroorzaakt door andere onderliggende pathologieën, zoals hyperthyreoïdie.
Vervorming borstbeen
Deze anatomische anomalie wordt ook wel Pectus excavatum genoemd en wordt gekenmerkt door het tonen van het verzonken borstbeen, dat een dal vormt met de ribben. Op deze manier drukt het bot het hart en de longen van het dier samen, waardoor het voor hen moeilijk wordt om normaal te functioneren.
Als de aandoening niet wordt geopereerd, zal de kwaliteit van leven van de kat sterk afnemen, omdat hij intolerant is voor lichaamsbeweging en terugkerende luchtweginfecties zal krijgen, naast andere problemen. De operatie is behoorlijk ingrijpend, maar garandeert dat het dier in fatsoenlijke omstandigheden kan leven.
Heupdysplasie
Deze pathologie houdt verband met de grote omvang van het dier. Heupdysplasie treedt op wanneer de kop van het dijbeen wordt verplaatst van de kom van het gewricht, het acetabulum. Dit zorgt er naast veel pijn voor het dier voor dat de achterpoten in de stand X worden gezet.
De behandeling is meestal gericht op het geven van kwaliteit van leven aan de kat en het voorkomen van verdere blessures, zodat het niet leidt tot mobiliteitsproblemen. Indien nodig worden ook chondroprotectors en pijnstillers toegediend.
Obesitas
Zoals hierboven vermeld, zijn Maine Coon-katten erg groot: mannetjes wegen ongeveer 11 kilogram en vrouwtjes 7. Daarbij komen nog dat het geen erg actieve katten zijn en bovendien zeer vraatzuchtige neigingen hebben om te eten. Met andere woorden, het is heel gemakkelijk voor een exemplaar van dit ras om aan te komen.
Obesitas brengt een hele reeks problemen met zich mee, van hartaandoeningen tot gewrichtsproblemen, waaronder diabetes. Geef deze katten daarom geen voer, maar doseer het in meerdere doses en overdrijf niet met lekkernijen en natvoer.
Het is ook handig om het dier een vetarm en koolhydraatarm dieet te geven. Gelukkig zijn er gespecialiseerde voeders voor dit type kat die ook rekening houden met de omstandigheid van castratie. Daarnaast is het noodzakelijk dat de kat dagelijks beweegt.
Polycysteuze nierziekte
Polycysteuze nier of polycysteuze nierziekte is een van de maine coon kattenziekten die gepaard gaat met zijn genetische lading. Daarin ontwikkelen zich cysten op het oppervlak van de nieren die in de loop van de tijd groter worden en het functioneren van de nieren bemoeilijken.
De symptomen zijn die van nierfalen: gewichtsverlies, polyurie en polydipsie, halitose, anorexia, lethargie, braken, diarree en pijn. Het is een ziekte zonder genezing, dus het blijft alleen om het dier een palliatieve behandeling te geven, zodat het kwaliteit van leven heeft gedurende de tijd die het nog heeft. Gelukkig worden de meeste katten op volwassen leeftijd gediagnosticeerd.
Polycystische nier is te wijten aan een genetische afwijking die erfelijk is.
Spinale spieratrofie
Deze pathologie is aangeboren en wordt autosomaal recessief overgeërfd. Het is vrij zeldzaam, aangezien 2 ouders die dit gen dragen 25% kans hebben om het door te geven aan hun nakomelingen. Toch kan de aanwezigheid ervan niet worden uitgesloten wanneer er symptomen optreden.
Spinale musculaire atrofie is het verlies van motorneuronen in het caudale deel van het ruggenmerg, resulterend in progressieve instabiliteit en zwakte in de achterpoten. De spier verschrompelt geleidelijk en eindigt in verlamming van de achterpoten.
Deze aandoening manifesteert zich vanaf een leeftijd van 3-4 maanden, maar de kat kan een fatsoenlijk leven leiden met deze aandoening. Natuurlijk heb je speciale zorg nodig, hoewel het geen dodelijke of pijnlijke aandoening is.
Deze hele lijst kan je afschrikken, aangezien er veel maine coon kattenziekten zijn die verband houden met hun genetica en morfologie. Als u echter bepaalde zorg verleent, kunt u veel ervan voorkomen. Een goed dieet, dagelijkse lichaamsbeweging en regelmatige dierenartscontroles zijn de sleutel om ervoor te zorgen dat uw Maine Coon een geweldig leven met u leidt. Aarzel niet om een van deze katten te adopteren.
