Vissen ademen onder water dankzij de zuurstof die in de vloeistof is opgelost, dus ze zijn afhankelijk van de concentratie om "verdrinking" te voorkomen. De hoeveelheid van dit essentiële molecuul kan echter worden verhoogd of verlaagd, afhankelijk van de omgevingsomstandigheden. Bovendien verbruiken bepaalde vissoorten meer zuurstof dan andere en zijn ze vatbaarder voor een tekort of gebrek aan dit element.
In de natuur wordt de concentratie van dit essentiële molecuul voor waterorganismen op peil gehouden door verschillende mechanismen. Desondanks hebben bepaalde gebeurtenissen, zoals de stijging van de temperatuur van het zeewater, invloed op de beschikbaarheid van zuurstof, zodat sommige vissen er een tekort aan kunnen krijgen.Blijf deze ruimte lezen en ontdek waarom dit gebeurt.
Waarom beïnvloedt temperatuur de hoeveelheid zuurstof?
Over het algemeen is temperatuur een zeer belangrijke factor die de fysisch-chemische eigenschappen van water verandert. De meeste levensondersteunende biochemische reacties vinden bijvoorbeeld sneller plaats in warm water. Aan de andere kant verhogen hoge temperaturen ook het oplossen van mineralen die essentieel kunnen worden voor sommige soorten.
Temperatuur beïnvloedt ook de concentratie opgeloste zuurstof in water. In feite hebben hete vloeistoffen minder capaciteit om dat element vast te houden. Dit komt omdat wanneer de temperatuur stijgt, de druk in de vloeistof toeneemt en de gasvormige elementen de neiging hebben om naar de oppervlakte te stijgen. Met andere woorden, de zuurstof ontsnapt in de vorm van bellen.
Ditzelfde effect kan thuis worden gevoeld wanneer er een hoeveelheid water wordt gekookt.Naarmate de temperatuur stijgt, verliest het water het vermogen om zuurstof vast te houden, die met geweld naar buiten komt in de vorm van bellen en is wat we kennen als koken. Hoewel water tijdens het verhittingsproces zuurstof verliest, wordt dit pas duidelijk als het kookpunt bereikt is.
In de natuur is de verandering in watertemperatuur waarschijnlijk niet zo drastisch. Een paar graden verhogen kan echter voldoende zijn om vissen te laten hongeren naar zuurstof. Daarom is klimaatverandering een ernstige bedreiging geworden voor in het water levende organismen.
Bepaalde vissen zijn vatbaarder voor zuurstofgebrek
Hoewel verminderde opgeloste zuurstof in water alle waterdieren treft, zijn bepaalde organismen vatbaarder voor deze aandoeningen. Volgens een studie gepubliceerd in het wetenschappelijke tijdschrift Global Change Biology, hebben grotere vissen meer kans op zuurstoftekort in warm water.
De cellen waaruit dieren bestaan, hebben verschillende afmetingen, afhankelijk van de soort in kwestie. Dit betekent dat sommige organismen grotere cellen hebben, wat invloed heeft op de hoeveelheid zuurstof die ze nodig hebben en de efficiëntie van de opname ervan.
Zuurstof moet het celmembraan passeren om de mitochondriën te bereiken en zijn functie in de stofwisseling te vervullen. In het geval van grote cellen doet het zuurstofmolecuul er echter langer over deze reis omdat het een grotere afstand aflegt in vergelijking met een kleine cel. Bijgevolg is er een tekort aan zuurstofverbruik en moeten organismen meer ademen om aan de vraag te voldoen.
Natuurlijk hebben dieren met een lang lichaam vaak grote cellen in hun lichaam. Dit is de reden waarom grotere vissen meer last hebben van zuurstofgebrek als de watertemperatuur stijgt.
Klimaatveranderingsproblemen
Omdat grote vissen enigszins vatbaar zijn voor hypoxie (zuurstofgebrek), kan klimaatverandering een dodelijke bedreiging vormen voor deze soorten. De drastische verandering in de omgevingsomstandigheden was voldoende om de temperatuur van de watermassa's geleidelijk te verhogen. Daarom kunnen verschillende aquatische soorten latent met uitsterven worden bedreigd.
Bovendien bevorderen andere situaties, zoals vervuiling, hypoxische omstandigheden in aquatische omgevingen verder. De overmaat aan organisch materiaal die in deze gevallen wordt gegenereerd, veroorzaakt de kolonisatie van bacteriën, cyanobacteriën en planten die zuurstof verbruiken. Als gevolg hiervan zijn de omstandigheden waarmee de grote vissen worden geconfronteerd behoorlijk gecompliceerd, en hebben ze niet alleen te maken met de effecten van klimaatverandering.
Hoewel al het bovenstaande misschien hopeloos lijkt, suggereren sommige specialisten dat deze informatie nuttig kan zijn bij het identificeren van soorten die gevaar lopen.Op deze manier kunnen reddingsstrategieën worden ontwikkeld die het levensonderhoud ondersteunen van de vissen die het meest vatbaar zijn voor zuurstofgebrek. Met de gezamenlijke actie van verschillende organisaties en overheden is het nog steeds mogelijk om dieren in gevaar te redden.
