Het is een feit dat mensen door de geschiedenis heen hebben geprofiteerd van dieren om economische en persoonlijke voordelen te verkrijgen. Om deze reden hebben ze ervoor gezorgd dat het aantal verschillende soorten drastisch is gedaald.
Bovendien hebben ze ervoor gezorgd dat het evolutietraject van verschillende dieren aanzienlijke veranderingen heeft ondergaan. Welnu, als gevolg van de aanvallen hebben ze opmerkelijke genetische en fysieke veranderingen ondergaan.
Uit een studie bleek dat stroperij ervoor zorgde dat olifanten in Mozambique geboren werden zonder slagtanden. Daarom delen we in dit artikel alle details van deze analyse.
De oorlog in Mozambique, de grote trigger
Tussen 1977 en 1992 brak er een gewelddadige burgeroorlog uit in Mozambique, een land in zuidelijk Afrika, dat olifanten trof.
Nou, beide betrokken militaire partijen besloten dat het ivoor van die dieren hen alle financiële middelen kon geven die ze nodig hadden. Vanwege deze situatie legden ze zich erop toe hen massaal aan te vallen.
Dit om later dat materiaal te verkopen en de opbrengst te gebruiken om alle wapens en munitie te kopen die ze nodig hadden. Als gevolg hiervan daalde het aantal olifanten in dat gebied tot alarmerende niveaus.
Zozeer zelfs dat vanaf dat moment het bestaan van dieren die in het Gorongosa National Park leefden met 90% afnam.
Een onderzoek dat gedurende 28 jaar plaatsvond en werd gepubliceerd in het tijdschrift Science toonde echter aan dat deze ongebreidelde jacht een andere nadelige verandering veroorzaakte.
Er werden meer slagtandloze olifanten geboren
De wetenschappelijke analyse die in die periode is uitgevoerd, stelde ons in staat om te ontdekken dat sinds die burgeroorlog de frequentie van de geboorte van slagtandloze olifanten in Gorongosa is verdrievoudigd.
Nou, in 1970 had slechts 18,5% van de olifanten in dat gebied geen slagtanden. Na het verstrijken van 3 decennia groeide het aantal echter tot 51%.
Daarom vroeg de groep experts zich af of de oorzaak van dit fenomeen stroperij was die tijdens het conflict had plaatsgevonden en vond het antwoord een volmondig ja.
Dit komt omdat ze beweren dat olifanten die evolutionaire stimulans hadden om zichzelf te verdedigen tegen menselijke aanvallen. Welnu, na een wiskundige methode te hebben gebruikt, concludeerden ze dat dit feit geen op zichzelf staand probleem was, omdat het nog nooit eerder met zulke hoge percentages was voorgekomen.
Op deze manier wees alles er uiteindelijk op dat de massale aanvallen op de olifanten de grote trigger waren van wat er gebeurde.
Wat heeft die verandering mogelijk gemaakt?
Tijdens de oorlog hadden slagtandloze olifanten vijf keer meer kans om in leven te blijven dan slagtandloze olifanten. Aangezien ze geen ivoor hadden, waren ze nooit het belangrijkste doelwit van een van beide militaire facties.
Om deze reden hadden ze, door langer te leven, alle faciliteiten om hun genen door te geven aan de toekomstige soort die geboren zou worden.
Het is echter belangrijk om te verduidelijken dat het aantal slagtandloze olifanten vandaag weer is afgenomen. Maar het is ook waar dat het veel hoger blijft dan voor die oorlog die in Mozambique plaatsvond.
Hierdoor is het duidelijk dat de acties van mensen er niet alleen voor hebben gezorgd dat verschillende soorten met uitsterven worden bedreigd, maar ook een groot aantal drastische veranderingen hebben veroorzaakt die niet de bedoeling waren .
De implicaties van het feit dat deze dieren geen hoektanden hebben
Olifanten gebruiken hun ivoor om de gebieden die ze bewonen op te graven en het water te winnen dat ze nodig hebben. Evenzo om het voedsel te krijgen dat in de schors van de bomen wordt gevonden.
Daarom, door ze niet te hebben, is het voor hen onmogelijk om deze acties uit te voeren en worden ze gedwongen om te kijken hoe ze zichzelf anders kunnen voeden.
Bijgevolg kunnen ze uiteindelijk hun oorspronkelijke leefgebied verlaten en naar nieuwe gebieden verhuizen om te proberen een manier te vinden om zich weer op hun gemak te voelen en te overleven.
Bovendien zouden ze indirect andere soorten soorten beïnvloeden die erin slagen om nuttige voedingsstoffen binnen te krijgen nadat ze de schors van de bomen hebben afgebroken.
Daarom is het essentieel om te vechten zodat het gebruik van ivoor in alle gebieden wordt gereguleerd.