A priori begrijpen we dat degenen die diergeneeskunde studeren, worden bewogen door een grote roeping en liefde voor dieren. Om deze reden zien we meestal grote 'bondgenoten' in deze professionals als het gaat om de zorg voor onze beste vrienden. Uiteindelijk worden sommige eigenaren echter geconfronteerd met de moeilijke missie om een dierenarts aan te klagen wegens wanpraktijken of nalatigheid.
Vervolgens bespreken we wanneer, waarom en hoe je een dierenarts of een dierenkliniek kunt melden. Daarnaast herinneren we ons hoe belangrijk het is om op de hoogte te zijn bij het indienen van dit soort klachten. Je moet bedenken dat diergeneeskunde geen exacte wetenschap is en dat het vaak niet in handen is van de dierenarts om bepaalde ziekten te genezen.
Wanneer en waarom is het mogelijk om een dierenarts te melden?
De meeste klachten tegen dierenartsen en klinieken melden gevallen van wanpraktijken of nalatigheid van de kant van de professional. Maar veel eigenaren vragen zich af hoe het mogelijk is om een slechte gewoonte te identificeren, omdat ze geen professional zijn op dit gebied.
Volgens de jurisprudentiële doctrine die in Spanje van kracht is, hebben dierenartsen een middelenverbintenis en geen resultaatsverbintenis. Dit betekent dat de dierenarts de burgerlijke verantwoordelijkheid heeft om alle zorg aan zijn patiënten te bieden, en informatie over hun behandeling aan hun eigenaars.
Maar de effectiviteit van deze zorg hangt niet alleen af van het vermogen of de wil van de professional; Het wordt ook geassocieerd met de gezondheidstoestand, het metabolisme en de ernst van de aandoening. Om al deze redenen kan de dood van een dier niet altijd worden toegeschreven aan het optreden van de dierenarts.
Het Ethisch Tribunaal van zijn kant bepa alt dat elke handeling of procedure die wordt uitgevoerd met de bedoeling het leven van het dier te redden, niet als wanpraktijken kan worden beschouwd. Ook wanneer deze handelingen niet het gewenste effect hebben en het dier sterft, maar de oorsprong, diagnose en validiteit van de toegepaste behandeling worden geverifieerd.
Dus, wat wordt beschouwd als wanpraktijken in de diergeneeskunde?
Zoals we hebben opgemerkt, is het concept van wanpraktijken enigszins complex, aangezien wordt aangenomen dat de inspanningen van een dierenarts bedoeld zijn om het welzijn van hun patiënten te garanderen. Maar wat gebeurt er wanneer deze inspanningen leiden tot de dood of onomkeerbare schade toebrengen aan de gezondheid van het dier?
Als we het hebben over de verantwoordelijkheden die worden toegeschreven aan de praktijk van de diergeneeskunde, bepa alt het Spaanse burgerlijk wetboek dat:
“Degenen die fraude, nalatigheid of te late betaling plegen en degenen die op enigerlei wijze de voorwaarden van deze verplichtingen schenden, zijn onderworpen aan vergoeding van de veroorzaakte schade.”
Maar in welke specifieke situaties kan een dierenarts worden gemeld?
Het is mogelijk om een klacht in te dienen wanneer de diagnose, praktijken of toegepaste behandelingen niet overeenstemmen met het gezondheidsbeeld van de patiënt; het gevolg is schade, pijn of onnodige risico's voor hun welzijn.
Het is ook gepast om te melden wanneer wordt vastgesteld dat de beroepsbeoefenaar niet goed is opgeleid om diergeneeskunde uit te oefenen, of dat hij niet over de juiste faciliteiten beschikt om de in zijn kliniek aangeboden praktijken uit te voeren.
Vervolgens noemen we enkele van de omstandigheden die gewoonlijk worden beschouwd als wanpraktijken of nalatigheid in de dierenkliniek:
- Het geven van veterinaire zorg of klinische en chirurgische diensten zonder de juiste opleiding.
- Het niet uitvoeren of weigeren om de nodige medische onderzoeken te vragen alvorens een operatie uit te voeren.
- Dien behandelingen toe of voer medische handelingen uit die volgens de gezondheidstoestand van het dier niet nodig of ongepast zijn.
- Geef eigenaren geen informatie over de gezondheidstoestand van hun huisdieren, de prognose van de gediagnosticeerde ziekte of over de toegediende behandelingen.
- Vraag geen overleg met andere professionals wanneer het dier niet adequaat reageert op de toegediende behandeling.
De procedure voor het claimen of opzeggen
In het geval dat uw huisdier het slachtoffer is van wanpraktijken of nalatigheid, is het raadzaam om een klacht in te dienen bij de Ethische Commissie (Deontologisch) van het overeenkomstige College van Dierenartsen in uw stad of regio.
Om de klacht te bevestigen, is het nodig om wat basisinformatie over de professional te verstrekken, zoals zijn naam, registratienummer en het adres van de kliniek of het ziekenhuis waar hij zijn patiënten behandelt.
Daarnaast is het raadzaam om zoveel mogelijk informatie en documentatie te verzamelen, waarmee we kunnen nagaan of er sprake is van een wanpraktijk, of dat de dierenarts nalatig is geweest bij de uitoefening van zijn beroep.
Verschillen in sommige landen
In sommige landen, zoals Mexico, moet veterinaire nalatigheid worden gemeld als materiële schade. De instelling die verantwoordelijk is voor het verzamelen van klachten zijn meestal de openbare ministeries. De gevolgen betreffen echter meestal alleen de terugkeer van de geldwaarde van het huisdier op de markt.
Om veterinaire nalatigheid aan te tonen, is de aanwezigheid van een getuige-deskundige noodzakelijk. Deze professional zal bepalen of er een verband bestaat tussen de gevolgen van het huisdier en het handelen van de dierenarts. In het geval dat uw onderzoek wanpraktijken bevestigt, bent u de belangrijkste "getuige" in de klacht en valideert u uw bevindingen door middel van een deskundigenrapport.
Hoewel dit alles is wat nodig is om een klacht in te dienen, is het in veel gevallen ook mogelijk om een klacht in te dienen bij instanties voor consumentenbescherming. Dit hangt natuurlijk sterk af van de wetgeving van het land, hoewel de gevolgen meestal niet ernstig zijn en de sancties doorgaans alleen economisch van aard zijn.
Voor meer informatie over de klachtenprocedure kunt u rechtstreeks een advocaat raadplegen die u vertrouwt. Het is ook een goed idee om naar een beschermer te gaan die juridisch advies beschikbaar stelt aan het publiek voor gevallen van dierenmishandeling en wanpraktijken of nalatigheid in de dierenkliniek.
